Hematémese
| Hematémese | |
|---|---|
| Clasificación e recursos externos | |
 Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
A hematémese, en medicina, fai referencia á regurxitación con sangue procedente do tubo dixestivo alto de zonas anteriores aos ligamentos de Treitz. Tamén existe a hemorraxia dixestiva baixa, menos frecuente cá anterior e localizada por baixo do ligamento de Treitz.[1] Pode deberse a sangue fresco (cunha cor arrubiada) ou a sangue dixerido (tendo, daquela, unha cor máis escura ou negra e ao que se pode referir coma borras de café). Tamén puideran haber restos de alimentos.[2]
Etioloxía[editar | editar a fonte]
Pode ter lugar por sangrados no esófago, no estómago ou nos intestinos, sendo diferentes as súas causas.[3]
Algunhas delas son a úlcera pancreática, a úlcera péptica, hemorraxia nasal, cancro do intestino ou do esófago, hepatite agudo ou alcólico, trastornos esofáxicos (como varices esofáxicas), hipertensión portal polo aumento da presión dos vasos sanguíneos que irrigan o portal hepático, a síndrome de Dieulafoy, o consumo de aspirina. Tan só as úlceras supoñen entre o 35% e 50% dos casos. A diverticulite representa a causa nun 17%-40%.
Sintomatoloxía[editar | editar a fonte]
A sintomatoloxía da hematémese ven condicionada pola súa causa, variando a súa manifestación segundo estas. Xa que logo, no canto de ser unha úlcera péptica o que a provoque, haberá acidez e malos cheiros na boca. Por contra, de se tratar dun tumor gástrico a causa, presentaranse náuseas, regurxitacións con sangue, malestar xeral e perda de peso, entre outras. Deste xeito, pódese dicir que a hematémese é un síntoma máis dalgunha patoloxía.
Diagnóstico[editar | editar a fonte]
Quen presente regurxitacións con sangue debe de ir de inmediato ao hospital para facer unha avaliación e exploración. A perda de sangue pode supoñer unha urxencia médica. Faise precisa unha boa anamnese, unha exploración física e mesmo probas complementarias.
Nun primeiro momento, cómpre avaliar os parámetros vitais, coma a tensión arterial e mais a frecuencia cardíaca, a fin de comprobar se a perda de sangue é de importancia. Máis aínda, farase unha analítica de sangue para valorar os niveis de hematocritos, hemoglobina e outros parámetros básicos. Resulta esencial unha boa anamnese, pois permite pescudar se algunha causa ou patoloxía do paciente puido ter provocado a hematémese, ou se é de orixe descoñecida.
De chegar en estado grave o paciente, a prioridade é a estabilización, antes de tratar a causa adxacente. Diferentes probas coma unha endoscopia ou unha gastroscopia poden axudar no determinación da causa.
Tratamento[editar | editar a fonte]
O principal obxectivo de todo o tratamento deste trastorno é a eliminación das regurxitacións con sangue e garantir as constantes vitais. Xa que logo, a situación é urxente. Cómpre tranquilizar ao paciente e explicarlle sempre os procedementos a facer e por que.
Tratamento farmacolóxico[editar | editar a fonte]
Porase unha vía endovenosa pola que se administrará soro terapia xunto con soro glicosalí (a cantidade vai depender do estado hemodinámico da persoa) a fin de manter a tensión arterial dentro dos parámetros normais. Xa que se detectou a causa, haberá que tratala de xeito individualizado.
No tocante aos fármacos, administraranse substancias anticoagulantes, antiácidos no canto das úlceras e mais o soro terapia. Asemade, cumprirá facer un cribado e crear reservas de hemacias por se for preciso no futuro inmediato.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ «Hematèmesi» (en catalán).
- ↑ «Vomiting blood» (en inglés).
- ↑ «Causas de la hematemesis Arquivado 15 de xaneiro de 2016 en Wayback Machine.» (en castelán). hematemesis.org.
