Harold Scott MacDonald Coxeter
| Harold Scott MacDonald Coxeter | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Harold Scott MacDonald Coxeter |
| Nacemento | 9 de febreiro de 1907 |
| Lugar de nacemento | Londres e Kensington |
| Falecemento | 31 de marzo de 2003 |
| Lugar de falecemento | Toronto |
| Nacionalidade | Reino Unido e Canadá |
| Alma máter | Trinity College, Universidade de Cambridge, St George's School, Universidade de Princeton, King Alfred School e Marlborough College |
| Ocupación | matemático e profesor universitario |
| Coñecido por | Regular Polytopes, The Fifty-Nine Icosahedra, diagrama de Coxeter–Dynkin, hélice de Boerdijk–Coxeter, grupo de Coxeter, matroide de Coxeter, reticulado de Coxeter–Todd, algoritmo de Todd–Coxeter, Coxeter's loxodromic sequence of tangent circles, construção de Goldberg–Coxeter, notação LCF, grafo de Tutte–Coxeter e notação de Coxeter |
| Premios | membro da Royal Society, Companion of the Order of Canada, Medalha Henry Marshall Tory, Prêmio CRM-Fields-PIMS, Fellow of the Royal Society of Canada, Prémio Jeffery–Williams e Medalha Sylvester |
| Na rede | |
   | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Harold Scott MacDonald "Donald" Coxeter, nado en Londres o 9 de febreiro de 1907 e finado en Toronto o 31 de marzo de 2003,[1] foi un matemático británico e despois canadense. Foi recoñecido como un dos maiores xeómetras do século XX.[2]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Coxeter naceu en Kensington, fillo de Harold Samuel Coxeter e Lucy Gee. O seu pai encargárase do negocio familiar de Coxeter & Son, dedicado á fabricación de instrumentos cirúrxicos e gases comprimidos (incluído un mecanismo para anestesiar pacientes cirúrxicos con óxido nitroso), mais puido xubilarse novo e centrarse na escultura e no canto como barítono; Lucy Coxeter era unha pintora de retratos e paisaxes que asistira á Royal Academy of Arts. O arquitecto Sir Giles Gilbert Scott era o seu primo materno.[3][1]
Na súa mocidade, Coxeter compuxo música e con dez anos era un pianista destacado.[4] Sentía que as matemáticas e a música estaban intimamente relacionando, afondando na idea no artigo de 1962 "Mathematics and Music" en Canadian Music Journal.[4]
Estudou na King Alfred School de Londres e na St George's School de Harpenden, onde o seu mellor amigo era John Flinders Petrie, posteriormente un matemático polo que recibiron o nome os polígonos de Petrie. Foi aceptado no King's College (Cambridge) en 1925, mais decidiu pasar un ano estudando coa esperanza de ser admitido no Trinity College, cun estándar máis alto de matemáticas.[1] Coxeter obtivo unha bolsa e entreou no Trinity College da Universidade de Cambridge en 1926 para estudar matemáticas. Alí obtivo o seu título (como Senior Wrangler) en 1928, o doutoramento en 1931.[4][5] En 1932 foi á Universidade Princeton durante un ano como Rockefeller Fellow, onde traballou con Hermann Weyl, Oswald Veblen e Solomon Lefschetz.[5] Tras volver ao Trinity por un ano, asistiu aos seminarios de Ludwig Wittgenstein sobre filosofía das matemáticas.[4] En 1934 pasou outro ano máis en Princeton como Procter Fellow.[5]
En 1936 Coxeter entrou na Universidade de Toronto. En 1938 el e P. Du Val, H.T. Flather e John Flinders Petrie publicaron The Fifty-Nine Icosahedra na University of Toronto Press. En 1940 Coxeter editou a úndecima edición de Mathematical Recreations and Essays,[6] orixinariamente publicado por W. W. Rouse Ball en 1892. Foi nomeado profesor en 1948. Coxeter foi elixido membro da Royal Society of Canada en 1948 e Fellow of the Royal Society en 1950. Coñeceu a M. C. Escher en 1954 e ambos fixéronse amigos; o seu traballo sobre figuras xeométricas inspirou algunhas obras de Escher, en particular a serie Límite circular baseada en teselacións hiperbólicas. Tamén inspirou algunhas das innovacións de Buckminster Fuller.[5] Coxeter, M. S. Longuet-Higgins e J. C. P. Miller foron os primeiros que publicaron a lista completa de poliedros uniformes (1954).[7]
Durante 60 anos traballou na Universidade de Toronto e publicou doce libros.
Premios[editar | editar a fonte]
Dende 1978, a Canadian Mathematical Society entrega o premio Coxeter–James na súa honra.
Foi nomeado membro da Royal Society en 1950 e en 1997 recibiu a medalla Sylvester.[5] En 1990, converteuse en membro estranxeiro da American Academy of Arts and Sciences[8] e en 1997 recibiu a Orde do Canadá.[9]
En 1973 recibiu o premio Jeffery–Williams.[5]
Un festschrift na súa honra, The Geometric Vein, foi publicado en 1982. Contén 41 artigos sobre xeometría, baseados nun simposio que Coxeter organizou en Toronto en 1979.[10]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Modelo:Cita publicació periódica
- ↑ "Geometry Revisited". Mathematical Association of America. Arquivado dende o orixinal o 25 de decembro de 2018. Consultado o 25 de decembro de 2018.
- ↑ "The Oxford Dictionary of National Biography". 2004. doi:10.1093/ref:odnb/89876.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Roberts, Siobhan, King of Infinite Space: Donald Coxeter, The Man Who Saved Geometry, Walker & Company, 2006, ISBN 0-8027-1499-4
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 "Donald Coxeter". MacTutor (en inglés). Consultado o 04-09-2021.
- ↑ Frame, J. S. (1940). "Review: Mathematical Recreations and Essays, 11th edition, by W. W. Rouse Ball; revised by H. S. M. Coxeter" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 45 (3): 211–213. doi:10.1090/S0002-9904-1940-07170-8.
- ↑ Harold Coxeter, Michael S. Longuet-Higgins and J. C. P. Miller. "Uniform Polyhedra", Philosophical Transactions of the Royal Society A 246: 401–50 doi 10.1098/rsta.1954.0003
- ↑ "Harold Scott MacDonald Coxeter". American Academy of Arts & Sciences (en inglés). Consultado o 2022-02-12.
- ↑ "Order of Canada citation" (en inglés). Consultado o 26 de maio de 2010.
- ↑ Edge, W. L. (June 1983). "Review of The Geometric Vein". Proceedings of the Edinburgh Mathematical Society 26 (2): 284–285. doi:10.1017/s0013091500017016.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Davis, Chandler; Ellers, Erich W, eds. (2006). The Coxeter Legacy: Reflections and Projections. Providence, R.I.: American Mathematical Society. ISBN 978-0-8218-3722-1. OCLC 62282754.
- Roberts, Siobhan (2006). King of Infinite Space: Donald Coxeter, the Man Who Saved Geometry. Nova York: Walker & Company. ISBN 978-0-8027-1499-2. OCLC 71436884.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Harold Scott MacDonald Coxeter archival papers held at the University of Toronto Archives and Records Management Services
- H. S. M. Coxeter (1907–2003), Erich W. Ellers, Branko Grünbaum, Peter McMullen, Asia Ivic Weiss Notices of the AMS: Volume 50, número 10.
- www.donaldcoxeter.com www.math.yorku.ca/dcoxeter webpages dedicated to him (in development)
- Jaron's World: Shapes in Other Dimensions, Discover mag., abril de 2007
- The Mathematics in the Art of M.C. Escher video of a lecture by H.S.M. Coxeter, 28 de abril de 2000.
| Control de autoridades |
|
|---|
