HOMO, LUMO e SOMO

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Homo.

Diagrama do HOMO e LUMO dunha molécula. Cada círculo representa un electrón nun orbital; cando se absorbe luz dunha frecuencia o bastante alta por un electrón no HOMO, salta ao LUMO.

Modelo 3D do HOMO no CO₂

Modelo 3D do LUMO no CO₂

En química, HOMO, LUMO e SOMO son tipos de orbitais moleculares. Estes acrónimos son as siglas en inglés de highest occupied molecular orbital ("orbital molecular ocupado máis alto" -en enerxía-), de lowest unoccupied molecular orbital ("orbital molecular desocupado máis baixo") e de singly occupied molecular orbital ("orbital molecular ocupado por un só electrón"), respectivamente.

Brecha HOMO–LUMO

A diferenza de enerxía entre o HOMO e o LUMO denomínase banda prohibida ou brecha HOMO–LUMO. O HOMO e LUMO denomínanse ás veces orbitais fronteirizos na teoría dos orbitais moleuclares fronteirizos. As diferenzas de enerxía entre estes dous orbitais fronteirizos poden utilizarse para predicir a forza e estabilidade de complexos de metais de transición, así como as cores que producen en solución.

Semiconductores

O nivel HOMO é en semicondutores orgánicos aproximadamente o mesmo que o máximo da banda de valencia en semicondutores inorgánicos e os puntos cuánticos. Pode facerse a mesma analoxía entre o nivel LUMO e o mínimo da banda de condución.

Química organometálica

En química organometálica, o tamaño do lobo LUMO pode servir para predicir onde ocorrerá unha adición a ligandos pi.

SOMO

Un SOMO é un tipo de orbital, como un HOMO medio cheo nunha molécula dun radical. A sigla procede do inglés singly occupied molecular orbital (orbital molecular ocupado por un só electrón). Esta sigla pode significar tamén orbital molecular semiocupado.

Véxase tamén

Outros artigos

• Reacción de Diels–Alder
• Configuración electrónica
• Ecuación de Klopman-Salem
• Teorema de Koopmans
• Ligando (química inorgánica)
• Semicondutor orgánico

Ligazóns externas

• OrbiMol - base de datos de orbitais moleculares