HMS Beagle

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
HMS Beagle

Sección lonxitudinal do HMS Beagle en 1832.
Historial Royal Navy Ensign
Clase clase Cherokee
Tipo bergantín
Botado 11 de maio de 1820
Asignado 1820
Baixa Transferido ó servizo de gardacostas en 1845
Destino Vendido para despedazamento en 1870
Características xerais
Desprazamento 235 t
242 t na segunda viaxe
Eslora 27,5 m
Manga 7,5 m
Calado 3,8 m
Aparello Bric-barca
Armamento 10 canóns
reducido a 6 nas súas viaxes
Propulsión vela
Tripulación 120 como buque de guerra
65+9 supernumerarios na súa segunda viaxe

O HMS Beagle foi un bergantín da clase Cherokee da Mariña Real Británica botado ás augas do río Támese o 11 de maio de 1820 dende os estaleiros Woolwich; tiña 27,5 metros de eslora, 7,5 metros de manga, 3,8 metros de calado, dez canóns, 235 toneladas de carga e unha tripulación de cento vinte homes.

En xullo dese mesmo ano tomou parte na Revista Naval de celebración pola coroación do rei Xurxo IV, sendo o primeiro barco en navegar baixo a nova Ponte de Londres, quedando logo na reserva, a flote e atracado pero sen mastros ou aparellos.

Despois foi adaptado como bric-barca e participou en tres expedicións. Na segunda, baixo o mando do comandante Robert FitzRoy, viaxou a bordo o naturalista Charles Darwin cuxo traballo fixo do Beagle un dos barcos máis famosos da historia.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]