Hípetro

Quiosco de Traxano (Filae, Alto Exipto)

Hípetro (do latín hypaethrus , do grego antigo ὕπαιθρος hupaithros ὑπό hupo- "baixo" e αἰθήρ aither "ceo, aire"), son termos usados ​​para describir un edificio ou un espazo arquitectónico que non está cuberto por un teito.

Variedades

Exipto

Na arquitectura monumental de Exipto, a "sala hípetra" estaba rodeada de columnas, como un patio porticado, tamén sen teitume. Era o espazo arquitectónico descuberto do templo exipcio, estando inmediatamente despois dos pilonos da entrada e anterior á "sala hipóstila" cuberta, onde estaba a "cella" que gardaba a imaxe da divindade. As primeiras hípetras foron construídas nos templos contiguos dos complexos das pirámides de Keops e Micerinos. Esta disposición influenciou o deseño dos megaróns micénicos.

Grecia

Na arquitectura clásica, 'Hypaethral' describe un antigo templo sen teito, un tipo de templo grego cuxa cella queda aberta e, por extensión, calquera edificio ou parte del sen un teito. Foi descrito polo arquitecto romano Vitruvio no seu tratado "De architectura", escrito para o emperador César Augusto, probablemente ao redor do 15 a.C.

India

Os templos sen teito tamén se construíron na India, nos estados de Orissa, Madhya Pradesh e Uttar Pradesh nos séculos VIII ao XI. Estes templos hipetros de planta redonda ou rectangular foron dedicados ás deusas chamadas Yoginis (Yogini Cult e Teples, Vidya Dehejia, templos de Yoginis na India, Stella Dupuis).

Véxase tamén

Bibliografía

• Conelly, Tomás (O.P.); Higgins, Tomás (carmelita) (1798). Diccionario nuevo de las dos lenguas española e inglesa en quatro tomos II. Madrid: Imprenta Real. 

Outros artigos

• Antiga arquitectura exipcia

Ligazóns externas

• Bartleby entry
• "Opening to the Sun Above"
• Photographs of the Temple of Apollo at Didyma