Guillerme VI de Aquitania
| Guillerme VI de Aquitania | |
|---|---|
| Nacemento | 1004 |
| Falecemento | 15 de decembro de 1038 |
| Lugar de falecemento | Poitiers |
| Soterrado | Maillezais Cathedral |
| Ocupación | aristócrata |
| Pai | Guilherme V da Aquitânia |
| Nai | Almodis of Limoges e Agnes of Burgundy, Duchess of Aquitaine |
| Fillos | Agnes, wife of Ramiro I of Aragon |
| Irmáns | Inês da Aquitânia, Odo of Gascony, Guilherme VIII, Duque da Aquitânia, Guilherme VII da Aquitânia e Adelais |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Guillerme IV de Poitiers e VI de Aquitania o Gordo, nado en 1005 e finado en 1038, foi conde de Poitou (1030-1038) fillo de Guillerme V de Aquitania (III de Poitiers) e de Adalmodis de Gavaldán.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Sucedeu a seu pai cando este morreu o 31 de xaneiro de 1030. Casou con Eustaquia, da pequena nobreza aquitana, que indispuxo ao conde e duque coa nobreza principal que desaparece nas referencias dos placitum celebrados polo conde, case ao mesmo tempo. Simultaneamente Inés de Borgoña viúva de Guillerme o Grande deixou a corte e o 1 de xaneiro de 1032 casou cun home moito máis novo, Godofredo I Martel, conde de Vendôme, e fillo do conde de Anjou Folque III Nerra (ao que sucedeu en 1040 como Godofredo II de Anjou); este non aprobou o matrimonio e tivo relacións difíciles co seu fillo.
Inés organizou unha liga de señores aquitanos contra Guillerme o Gordo para a que obtivo o apoio do vizconde Godofredo II de Thouars e dos seus vasalos. En 1033, Godofredo Martel abandonou Saumur á cabeza dun exército e entrou en Poitou, dirixíndose ao territorio do seu aliado o vizconde de Thouars. Ao mesmo tempo, o exército do duque Guillerme atopábase en Moncontour, a uns 15 km ao sueste. Os dous exércitos atopáronse preto da altura de Mont-Couer en Taizé. Godofredo Martel obtivo a vitoria na batalla que seguiu e fixo prisioneiro a Guillerme (20 de setembro de 1033) preto de Saint-Jouin-de-Marnes. O bispo de Poitiers, Isemberto, e a esposa de Guillerme, Eustaquia, lograron manter a unidade do ducado e dirixir o condado. Guillerme non recuperou a liberdade ata 1037, pagando un rescate. Retomou a loita pero foi derrotado e tivo que renunciar na illa de Oléron. Guillerme e Eustaquia non tiveron fillos.
Morreu o 15 de decembro de 1038 e foi enterrado en Maillezais. O lexítimo sucesor foi o duque Odón ou Eudes de Gascuña (tamén coñecido como Odón de Poitiers), pola súa nai, Brisca, a segunda esposa de Guillerme o Grande, irmá de Sancho V Guillerme de Gascuña.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- «Guillerme VI / IV», «Os condes de Poitiers 2» France Balade [consulta 6 de marzo de 2014.]
