Grumman F6F Hellcat
| Grumman F6F Hellcat | |
|---|---|
 | |
| Tipo | caza embarcado |
| Fabricante | Grumman |
| Primeiro voo | 26 de xuño de 1942 |
| Introducido | 1943 |
| Retirado | 1960 |
| Principais usuarios | Armada dos Estados Unidos Corpo de Marines dos Estados Unidos Royal Navy Armada de Francia |
| Produción | 1942 - 1945 |
| Unidades construídas | 12 275 |
O Grumman F6F Hellcat é un caza embarcado estadounidense da segunda guerra mundial. Deseñado para substituír o anterior F4F Wildcat e contrarrestar ao Mitsubishi A6M Zero xaponés, foi o caza dominante na Armada dos Estados Unidos na segunda metade da campaña do Pacífico. Nese rol prevaleceu sobre o seu competidor máis rápido, o Vought F4U Corsair, que tivo problemas de visibilidade e coas aterraxes en portaavións.
Impulsado por un Pratt & Whitney R-2800 Double Wasp de 2 000 cabalos, o mesmo motor usado tanto polo Corsair como polo Republic P-47 Thunderbolt da USAAF, o F6F era un deseño completamente novo, pero asemellábase ao Wildcat en moitos aspectos.[1] Algúns observadores militares etiquetaron ao Hellcat como o "irmán maior do Wildcat".[2]
O F6F fixo a súa estrea en combate en setembro de 1943, e foi coñecido sobre todo como un caza embarcado resistende e ben deseñado, que era capaz de superar ao A6M Zero e axudar a asegurar a superioridade aérea no teatro do Pacífico. En total 12 275 unidades foron construídas en pouco máis de dous anos.[3]
Os Hellcat foron acreditados coa destrución de 5 223 aeronaves inimigas en servizo coa Armada dos Estados Unidos, o Corpo de Marines, e na Fleet Air Arm (FAA) da Royal Navy.[4][5] Os Hellcat derrubaron máis avións inimigos que calquera outra aeronave embarcada aliada.[6] Tras a guerra os Hellcat foron retirados da primeira liña de servizo nos Estados Unidos, pero os F6F-5N equipados con radar estiveron en servizo ata 1954 como cazas nocturnos.[7][8]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Thruelsen 1976, p. 135
- ↑ Sullivan 1979, p. 4.
- ↑ Kinzey 1996, p. 4
- ↑ Tillman 1996, p. 81
- ↑ Tillman 1996, pp. 78-79
- ↑ Murray, Williamson (2002). War in the air, 1914-1945. London: Cassell Military. ISBN 0-304-36210-7. OCLC 51669096.
- ↑ "Goldilocks Fighter: What Made the F6F Hellcat “Just Right”?". HistoryNet (en inglés). 2017-03-08. Consultado o 2022-05-06.
- ↑ "F6F-5N HELLCAT". Erickson Aircraft Collection (en inglés). Consultado o 2022-05-06.
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Kinzey, Bert. F6F Hellcat in detail and scale: Revised edition (D&S Vol.49). Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications Inc., 1996. ISBN 1-888974-00-1.
- Sullivan, Jim. F6F Hellcat in action. Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications Inc., 1979. ISBN 0-89747-088-5.
- Thruelsen, Richard. The Grumman Story. Westport, Connecticut: Praeger Publishers, 1976. ISBN 0-275-54260-2.
- Tillman, Barrett. Hellcat Aces of World War 2. London: Osprey Aerospace, 1996. ISBN 1-85532-596-9.