Grigor Parlichev

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Grigor Parlichev
Nome completoГригор Ставрев Пърличев
Nacemento18 de xaneiro de 1830
Lugar de nacementoOhrid
Falecemento25 de xaneiro de 1893
Lugar de falecementoOhrid
NacionalidadeImperio Otomán
Alma máterUniversidade de Atenas
Ocupaciónlingüista, poeta, tradutor, escritor e mestre
FillosCyril Parlichev
Coñecido porO Armatolos, Autobiography of Grigor Parlichev, sen etiquetar e 1762 leto
editar datos en Wikidata ]

Grigor Stavrev Parlichev (búlgaro: Григор Ставрев Пърличев; grego:Γρηγόριος Σταυρίδης; macedonio Григор Прличев:Григор Прличев), nado o 18 de xaneiro de 1830 en Ohrid e finado na mesma cidade o 25 de xaneiro de 1893 foi un escritor e tradutor búlgaro,[1][2][3] considerado macedonio en Macedonia do Norte.[4][5][6][7]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nado no entón Imperio Otomán, Parlichev estudou nunha escola grega en Macedonia. Na década de 1850 traballou como profesor de grego en Tirana, Prilep e Ohrid. En 1858 Parlichev principiou a estudar medicina en Atenas mais pasou á Facultade de Lingüística en 1860. Ese mesmo ano Parlichev participou na competición poética anual que organizaba a Universidade de Atenas, gañando o primeiro premio polo seu poema "O Armatolos" (Ο Αρματωλός), escrito en grego. Aclamado como un "segundo Homero", a universidade ofreceulle bolsas de estudo nas universidades en Oxford e Berlín pero Parlichev declinou o ofrecemento.

Casa de Parlichev en Ohrid, Macedonia do Norte.

En 1862 Parlichev uniuse á loita por unha igrexa búlgara independente e polo establecemento de escolas búlgaras, malia iso continuou a ensinar grego. Despois de pasar un tempo en Constantinopla en 1868 familiarizándose coa literatura en antigo eslavo eclesiástico, volveu a Ohrid defendendo a substitución do grego polo búlgaro nas escolas e as igrexas da cidade. Nese ano as autoridades arrestárono e pasou varios meses nunha prisión otomá ata que o bispo grego de Ohrid pediu a súa liberación.

A partir de 1869 Parlichev ensinou búlgaro en varios lugares do Imperio, como Struga, Gabrovo, Bitola, Ohrid e Tesalónica. En 1870 Parlichev traduciu o poema premiado pola universidade unha década antes ao búlgaro para popularizalo entre a audiencia búlgara, só se conserva un fragmento. Escribiu tamén o poema Skanderbeg. En 1880 participou na creación do primeiro centro de educación secundaria en búlgaro de Macedonia, na cidade de Tesalónica.

Ata a súa morte Parlichev continuou escribir só en búlgaro, publicando poemas e artigos en diversos periódicos e unha autobiografía (1884). Parlichev foi o primeiro tradutor búlgaro da Ilíada de Homero, que recibiu fortes críticas polo seu estilo e pola elección da variedade dialectal. O búlgaro na época non tiña unha norma aceptada, existindo múltiples propostas para a súa codificación, e mestres Parlichev utilizou noutras obras unha lingua fortemente influída polo antigo eslavo eclesiástico, na Iliada utilizou o dialecto nativo de Ohrid, que el consideraba búlgaro pero moi diferente da norma baseada nos dialectos orientais que acabou establecéndose como estándar da lingua búlgara. Por iso está considerado como a figura fundadora da, posteriormente estandarizada, lingua macedonia.[8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Language and national identity in Greece, 1766-1976, Peter Mackridge, Oxford University Press, 2009, ISBN 0-19-921442-5, p. 189. Books.google.com. Consultado o 2013-11-18. 
  2. Detrez, Raymond (2007). Canonization through Competition: The Case of Grigor Părličev (part of the "Literature Thoughts collection"). Literature institute. pp. 57–58. 
  3. Becoming Bulgarian: the articulation of Bulgarian identity in the nineteenth century in its international context: an intellectual history, Janette Sampimon, Pegasus, 2006, ISBN 90-6143-311-8, pp. 61; 89; 124.
  4. Григор Пърличев, Автобиография, "Избрани произведения", Бълг. писател, София, 1970, гл. 16.
  5. Macedonia and Greece: The Struggle to Define a New Balkan Nation, John Shea, p. 199. Books.google.mk. Consultado o 2013-11-18. 
  6. "Gligor Prlicev". Cs.earlham.edu. Consultado o 2013-11-18. 
  7. Prlicev and Sazdov, Gligor,Tome. Izbor. Matica. ISBN 978-86-15-00214-5. 
  8. L. M. Danforth: The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World, Princeton University Press 1995, p.50, 62.