Gliptoteca de Múnic
| Gliptoteca de Múnic | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Tipo | museo nacional, gliptoteca, museo de arte, museo e monumento de patrimonio arquitectónico  | |||
| Estilo | arquitectura neogrega | |||
| Localización | ||||
| ||||
| Estado | Alemaña | |||
| Estado federado | Baviera | |||
| Regierungsbezirk | Alta Baviera | |||
| Cidade universitaria | Múnic | |||
| Rúa | Königsplatz e Brienner Straße | |||
| Código postal | 80333 | |||
| Enderezo | Königsplatz 3 | |||
| Datas | ||||
| Fundación | 1830 | |||
| Inauguración | 1816 | |||
| Persoas e organizacións | ||||
| Arquitecto/a | Leo von Klenze | |||
| Operador/a | Staatliche Antikensammlungen | |||
| Director/a | Florian Knauß | |||
| Patrimonio cultural | ||||
| Monumento patrimonial arquitectónico | ||||
| Identificador | D-1-62-000-3560 | |||
| Contacto | ||||
| Páxina WEB | antike-am-koenigsplatz.mwn.de… | |||
| Redes |  | |||
| [ Wikidata ] | ||||
A Gliptoteca de Múnic é un museo situado na cidade alemá do mesmo nome que foi encargado polo rei bávaro Lois I para albergar a súa colección de esculturas gregas e romanas. Foi deseñado por Leo von Klenze no estilo neoclásico e construído entre 1816 e 1830. No presente, o museo forma parte do Kunstareal.
Historia
[editar | editar a fonte]A Gliptoteca foi encargada polo príncipe herdeiro (logo rei) Lois I de Baviera xunto con outros proxectos, como a veciña Königsplatz e o edificio que alberga a Colección Estatal de Antigüidades Gregas e Romanas, como un monumento á Grecia antiga. Luís tiña a visión dunha «Atenas alemá» na que se lembraría a antiga cultura grega, e fixo construíla fronte ás portas de Múnic.
A disposición do complexo da Königsplatz foi deseñada polos arquitectos Karl von Fischer e Leo von Klenze en 1815, ordenándoa este segundo o estilo dun foro, coa Gliptoteca no lado norte. As paredes do museo foron adornadas con coloridos frescos e estucos realizados por distinguidos artistas tales como Peter von Cornelius e Wilhelm von Kaulbach.
Nos poucos anos entre 1806 e a apertura do museo en 1830, Luís completou unha das mellores coleccións de esculturas grecorromanas da época. A través dos seus axentes logrou adquirir pezas tales como a Medusa Rondanini, o Fauno Barberini e, en 1813, as figuras do Templo de Afea en Exina.
A segunda guerra mundial non destruíu as obras de arte da Gliptoteca, aínda que desafortunadamente os frescos non sobreviviron e só uns poucos ladrillos pintados eran visibles tras a reapertura do museo en 1972.
