Gianni Rodari

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Saltar ata a navegación Saltar á procura
Gianni Rodari
Gianni Rodari anni cinquanta.jpg
Nacemento23 de outubro de 1920
Lugar de nacementoOmegna
Falecemento14 de abril de 1980 e 14 de abril de 1982
Lugar de falecementoRoma
CausaInsuficiencia cardíaca
SoterradoCampo di Verano
NacionalidadeItalia e Reino de Italia
Relixiónateísmo
Alma máterUniversidade Católica do Sagrado Corazón
Ocupaciónescritor, pedagogo, xornalista, guionista, poeta, educador, letrista e escritor
Coñecido porGelsomino in the Country of Liars, The Adventures of the Little Onion, sen etiquetar, Gramática da fantasía e sen etiquetar
PremiosPremio Hans Christian Andersen
Na rede
http://www.giannirodari.it
IMDB: nm0734427 Facebook: giannirodari Bitraga: 216 Musicbrainz: 2f668255-37cd-44df-9b08-51255771d37a Discogs: 1563503 Find a Grave: 92490614 Editar o valor em Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

Gianni Rodari, nado en Omegna (Piemonte) o 23 de outubro de 1920 e finado en Roma o 14 de abril de 1980, foi un escritor, mestre e pedagogo italiano. Obtivo o Premio Hans Christian Andersen en 1970.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

A súa principal obra teórica é Grammatica della fantasia (1973), unha recompilación de charlas e coloquios nos que expón un concepto fundamental na literatura infantil e xuvenil do século XX: o binomio fantástico. Na súa obra literaria destacan asemade o impulso de reforma social, cunha atención destacada polos máis pobres e unha sátira humorística pero inflexíbel, contra a alta burguesía italiana.

Obra[editar | editar a fonte]

  • 1950 - Il manuale del Pioniere.
  • 1951 - Il libro delle filastrocche.
  • 1951 - Il romanzo di Cipollino.
  • 1952 - Cipollino e le bolle di sapone.
  • 1952 - Il libro dei mesi.
  • 1952 - Il treno delle filastrocche.
  • 1952 - Le carte parlanti.
  • 1959 - Gelsomino no país dos mentiráns.[1]
  • 1960 - Filastrocche in cielo e in terra.
  • 1960 - Contos por teléfono[2]
  • 1962 - Gip nel televisore. Favola in orbita di Gianni Rodari.
  • 1962 - Il pianeta degli alberi di Natale.
  • 1963 - Castello di carte.
  • 1964 - Il libro degli errori.
  • 1964 - La freccia azzurra.
  • 1966 - La torta in cielo.
  • 1969 - Venti storie più una.
  • 1970 - Le filastrocche del cavallo parlante.
  • 1971 - Tante storie per giocare.
  • 1972 - Filastrocche in cielo e in terra, ed. definitiva.
  • 1972 - Os negocios do señor Gato: contos e rimas felinas.[3]
  • 1972 - Il palazzo di gelato e altre otto favole al telefono.
  • 1973 - Gramática da fantasía: introdución á arte de contar historias[4]
  • 1973 - I viaggi di Giovannino Perdigiorno.
  • 1973 - Contos á máquina.[5]
  • 1974 - La filastrocca di Pinocchio.
  • 1974 - Marionette in libertà.
  • 1978 - A Góndola fantasma.[6]
  • 1978 - Era dúas veces o Barón Lamberto ou O misterio da illa de San Giulio.[7]
  • 1978 - Il teatro i ragazzi la città.
  • 1979 - Parole per giocare.
  • 1979 - Bambolik.
  • 1980 - Il gioco dei quattro cantoni.
  • 1980 - Os ananos de Mantua.[8]
  • 1980 - Piccoli vagabondi.
  • 2001 - Il ragioniere pesce del Cusio, Interlinea, Novara.
  • 2001 - Un giocattolo per Natale, Interlinea, Novara.
  • 2001 - Il mago di Natale, Interlinea, Novara.

Traducións ao galego[editar | editar a fonte]

Valentín Arias, Xela Arias, Silvia Gaspar, Dolores Sánchez Palomino, Leandro García Bugarín, Xosé Ballesteros, Ignacio Chao, Carlos Acevedo, Isabel Soto ou María Alonso Seisdedos[9] traduciron varias das súas obras ao galego.[10]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Rodari, Gianni; Otero, Pablo; Soto López, Isabel (2020). Gelsomino no país dos mentiráns. Seteleguas (1ª ed.). Pontevedra: Kalandraka. ISBN 978-84-1343-045-4. 
  2. ↑ Xolda.com. "Bitraga. Biblioteca de tradución galega". bibliotraducion.uvigo.es (en castelán). Consultado o 28 de abril de 2022. 
  3. ↑ Xolda.com. "Bitraga. Biblioteca de tradución galega". bibliotraducion.uvigo.es (en castelán). Consultado o 28 de abril de 2022. 
  4. ↑ Xolda.com. "Bitraga. Biblioteca de tradución galega". bibliotraducion.uvigo.es (en castelán). Consultado o 28 de abril de 2022. 
  5. ↑ Xolda.com. "Bitraga. Biblioteca de tradución galega". bibliotraducion.uvigo.es (en castelán). Consultado o 28 de abril de 2022. 
  6. ↑ Rodari, Gianni; Gaspar, Silvia; Delicado, Federico (2002). A Góndola fantasma. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. 
  7. ↑ Rodari, Gianni; Zabala, Javier; Soto López, Isabel (2020). Era dúas veces o Barón Lamberto ou O misterio da illa de San Giulio. Pontevedra: Kalandraka. ISBN 978-84-1343-005-8. 
  8. ↑ Xolda.com. "Bitraga. Biblioteca de tradución galega". bibliotraducion.uvigo.es (en castelán). Consultado o 28 de abril de 2022. 
  9. ↑ Ficha de A lúa de Kíiv.
  10. ↑ Gianni Rodari na Biblioteca da Tradución Galega.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Gravacións de son externas
Xela & Gianni CCG

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gianni_Rodari&oldid=6080367»