George Stinney

George Stinney

Nome orixinal	(en) George Junius Stinney Jr.
Biografía
Nacemento	21 de outubro de 1929 Pinewood, Estados Unidos de América (pt)
Morte	16 de xuño de 1944 (14 anos) Columbia, Estados Unidos de América
Causa da morte	Pena de morte  (Electrocución )
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Outro
Condenado por	double murder (en)

George Junius Stinney Jr. nado o 21 de outubro de 1929 foi un adolescente afroamericano condenado a morte en xuño de 1944 en Alcolu, Carolina do Sur. Foi executado o 16 de xuño de 1944 aos 14 anos, o que aínda o converte na persoa máis nova que sufriu a pena capital nos Estados Unidos no século XX.

A condena de Stinney e o proceso xudicial que levou á súa execución seguen sendo controvertidos, con sospeitas de parcialidade motivada polo racismo. En 2014, 70 anos despois da súa execución, a condena foi considerada un erro xudicial e anulada por un xulgado, xa que contiña numerosos defectos e incongruencias no proceso.

Vida e condena

En 1944, George Junius Stinney Jr. vivía en Alcolu, condado de Clarendon, Carolina do Sur, Estados Unidos. O mozo de 14 anos vivía co seu pai George Stinney Sr., a súa nai Aime, os irmáns John, de 17 anos, e Charles, de 12, e as irmás Katherine, de 10 anos, e Aime, de 7. O pai traballaba nun serradoiro e a familia vivía nunha casa cedida polo seu xefe. Alcolu era unha pequena cidade de clase traballadora, onde, na zona residencial, a comunidade afroamericana vivía separada dos brancos, como gobernaban as leis Jim Crow. Iso era típico de moitas cidades do sur dos Estados Unidos, con escolas, igrexas e outros lugares públicos segregados racialmente pola lei, con pouca interacción entre brancos e negros.

O 23 de marzo de 1944, dúas nenas, Betty June Binnicker, de 11 anos, e Maria Emma Thames, de 8 anos, andaban nas súas bicicletas buscando flores. Cando pasaron pola casa da familia Stinney, o mozo George Stinney e a súa irmá Katherine preguntáronlles se sabían onde atopar "flores da paixón". Posteriormente, cando as nenas non regresaban á casa, organizáronse grupos de busca, con centos de voluntarios. Os cadáveres das nenas foron atopados á mañá seguinte nunha cuneta chea de auga lamada. Ambas sufriran feridas graves na cabeza.

Stinney foi detido poucas horas despois e interrogado por varios axentes, nunha habitación pechada, sen testemuñas máis que os axentes. Despois dunha hora, anunciouse que Stinney confesou o crime. Segundo a suposta confesión, Stinney tentou abusar sexualmente de Betty mentres ela recollía flores e despois de perder a paciencia coa menor que tratou de protexer á súa amiga, acabaría matándoas cunha barra de ferro e tería guindado os corpos a un buraco de barro. Segundo os policías, Stinney aparentemente tivera éxito en matalas a ambas ao mesmo tempo, causándolles un traumatismo contundente na cabeza, rompendo cada un dos seus cranios en polo menos 4 anacos. Ao día seguinte, Stinney foi acusado de asasinato en primeiro grao. O seu pai foi despedido do seu traballo no serradoiro local e a súa familia tivo que mudarse por medo a represalias. Posteriormente comprobouse que a barra de ferro utilizada no crime pesaba máis de 9,7 kg. Segundo as afirmacións, sería moi improbable que Stinney, un neno de 40 libras, fose capaz de levantar tal peso e aínda tivese a forza para golpear e matar ás dúas nenas ao mesmo tempo. Ademais, os axentes presentes na suposta confesión de Stinney terían presentado información contraditoria e non terían ningunha proba física para corroborar as historias.

O xuízo tivo lugar o 24 de abril no tribunal do condado de Clarendon. Despois da selección do xurado, o xuízo comezou ás 12.30 horas e rematou ás 17.30 horas. En só dez minutos, o xurado, composto integramente por homes brancos, ditou un veredicto de culpabilidade e sentenza: morte na cadeira eléctrica. O avogado de Stinney, Charles Plowden, designado polo Estado, non discutiu, non chamou testemuñas nin apelou a sentenza. Segundo a lei de Carolina do Sur, todas as persoas maiores de 14 anos eran e aínda son tratadas como adultas.

Execución

O 16 de xuño de 1944, George Stinney foi executado no Complexo Correccional de Columbia en Carolina do Sur. Ás 19:30, Stinney foi cara á cadeira eléctrica cunha Biblia debaixo do brazo. O equipamento de tamaño adulto non lle cabía, e cando foi alcanzado pola primeira onda de electricidade de 2.400 voltios, a máscara que lle cubría a cara esvarou, revelando as queimaduras de terceiro grao na cara e na cabeza. Pasaron tres descargas eléctricas antes de que fose declarado oficialmente morto, catro minutos despois do procedemento.

Anulación de sentenza

Todo o proceso e a investigación do caso xeraron polémica. Con todo, o 17 de decembro de 2014, 70 anos despois da súa execución, o Tribunal, a través da xuíza Carmen Mullen, anulou a condena de George Stinney. A maxistrada tomou esta decisión tras a petición dos familiares de George, porque "o Tribunal de Carolina do Sur non garantiu un xuízo xusto en 1944". Iso convertíao en só sospeitoso, xa que sería necesario un novo proceso para demostrar ou non a súa culpabilidade. O xuíz, aínda que non descarta a hipótese de que Stinney Jr. tivese cometido o delito, concluíu, a partir da análise dos feitos, que a confesión fora obtida probabelmente pola vía coercitiva, resolvendo así a anulación da sentenza anterior.

Cultura popular

O caso George Stinney inspirou a película de 1991 Carolina Skeletons, dirixida por John Erman.^{[Cómpre referencia]} E tamén ten feitos paralelos coa película The Green Mile que estaba parcialmente baseada no libro de Stephen King.

Véxase tamén

• Racismo
• Xustiza