George Dantzig

George Dantzig
	; Dantzig co Presidente Gerald Ford en 1976
Biografía
Nacemento	(en) George Bernard Dantzig ; 8 de novembro de 1914 ; Portland, Estados Unidos de América
Morte	13 de maio de 2005 (90 anos); Stanford, Estados Unidos de América
Causa da morte	diabetes
Lugar de sepultura	Los Gatos Memorial Park (en) 37°14′44″N 121°56′20″O / 37.245555, -121.93897
Grupo étnico	Pobo xudeu
Educación	Universidade de California, Berkeley (1939–1941); Universidade de Míchigan (1936–1937); Universidade de Maryland (–1936); Cardozo Education Campus (en) (–1932)
Tese académica	Complete Form Neyman-Pearson Fundamental Lemma (en) (1946 )
Director de tese	Jerzy Neyman
Actividade
Campo de traballo	Teoría da computación e Programación linear
Ocupación	matemático, informático teórico, estatístico
Empregador	Universidade Stanford (1966–1998) ; Universidade de California, Berkeley (1960–1966) ; RAND Corporation (pt) (1952–1960) ; Departamento de Defesa dos Estados Unidos (pt) (1946–1952) ; Forza Aérea dos Estados Unidos de América (1941–1946) ; Bureau of Labor Statistics (en) (1937–1939)
Membro de	Instituto de Estatística Matemática (membro do Instituto de Estatística Matemática) (1959–); Sociedade Econométrica (Membro asociado da Sociedade Econométrica) (1953–); Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos
Influencias	Wassily Leontief (pt)
Carreira militar
Conflito	segunda guerra mundial
Obra
	Obras destacables algoritmo simplex (pt) ; seletor de Dantzig (pt) ; decomposição de Dantzig–Wolfe (pt) ; Q4060669 ;
Doutorando	Roger Wets, S. Thomas McCormick (en) , Thomas L. Magnanti (pt) , Ellis L. Johnson (pt) , Richard W. Cottle (pt) , Alfredo Noel Iusem (pt) , Alan Tucker, Yinyu Ye (pt) , Eric Horvitz (pt) , Ilan Adler (en) , John Roberts Birge (en) , Craig Aaron Tovey, Richard Van Slyke (en) , David Paul Morton (en) , Samirendra Mohan Sinha (en) , B. Curtis Eaves (en) , Chang Yu (en) , Stephanie Ann Leichner (en) , Saul Irving Gass (en) , Ronald Edward Davis (en) , Irvin Lustig (pt) , Kurt M. Anstreicher (pt) , Muhamed Aganagic (en) , Philip Gager Abrahamson (en) , Jeffrey Minoru Adachi (en) , Earl Jennings Bell, Jr., James Harold Bigelow (en) , Pierre F. De Mazancourt (en) , Gregory Chase Dobson (en) , Mostafa Mohamed Nabih El Agizy (en) , Robert Entriken (en) , Robert Harold Fourer, Hui Hu (en) , Peter Lawrence Jackson (en) , Stepan Karamardian (en) , Edward Seymour Klotz (en) , Hiroshi Konno (en) , Alamuru Syamagopala Krishna, Robert Hemstreet Leary (en) , Steven F. Maier (en) , Vincent John Nicholson (en) , André François Perold (en) , John Charles Pisa (en) , Mark Q. Prindiville, Paul Rech (en) , Dan Martin Scott (en) , John Charles Stone (en) , Mukund Narain Thapa (en) , Carlos Winkler-Piwenka (en) , Robert James Wittrock (en) , Richard Dietrich Wollmer (en) , Michel Sakarovitch (en) e Romesh Saigal (en)
Familia
Pai	Tobias Dantzig
Premios
	(1995) Prêmio Harold Pender (pt) ; (1990) Conferenciante Josiah Willard Gibbs; (1985) Prémio Harvey (pt) ; (1975) Prêmio Teoria John von Neumann (pt) ; (1975) Medalla Nacional de Ciencia; (1959) membro do Instituto de Estatística Matemática; (1953) Membro asociado da Sociedade Econométrica ;

George Bernard Dantzig (o apelido é pronunciado /ˈdæntsɪɡ/)^[1] nado en Portland, Oregón o 8 de novembro de 1914 e finado o 13 de maio de 2005, foi un científico matemático estadounidense que fixo contribucións á enxeñería industrial, investigación de operacións , informática, economía e estatística.

Dantzig é coñecido polo seu desenvolvemento do algoritmo simplex,^[2] un algoritmo para resolver problemas de programación lineal. Dantzig resolveu dous problemas de estatística, que confundiu con "deberes" despois de chegar tarde a unha conferencia de Jerzy Neyman.

No momento da súa morte, Dantzig era profesor de Investigación Operativa e Ciencias da Computación na Universidade Stanford.

Traxectoria

Infancia e educación

Nacido en Portland, Oregón, recibiu o nome polo escritor irlandés George Bernard Shaw.^[3] Nado de pais xudeus, o seu pai, Tobias Dantzig, era un matemático e lingüista, e a súa nai, Anja Dantzig (de solteira Ourisson), era unha lingüista de orixe xudía francesa. Os pais de Dantzig coñecéronse mentres estudaban na Universidade de París, onde Tobias estudou matemáticas con Henri Poincaré, por quen outro fillo foi nomeado Henri Dantzig.^[3] Os Dantzig emigraron aos Estados Unidos, establecéndose en Portland.

A principios da década de 1920, a familia trasladouse de Baltimore a Washington, D.C. A súa nai converteuse en lingüista na Biblioteca do Congreso, e o seu pai converteuse en profesor de matemáticas na Universidade de Maryland. Dantzig asistiu á escola secundaria Powell Junior e Central; Un dos seus amigos alí foi Abraham Seidenberg, que tamén se fixo matemático.^[3] Cando chegou ao instituto, xa estaba fascinado pola xeometría, e este interese foi alimentado aínda máis polo seu pai.^[3]

Carreira

Co estalido da Segunda guerra mundial, Dantzig tomou unha excedencia no seu programa de doutoramento en Berkeley para traballar como civil para as Forzas Aéreas do Exército dos Estados Unidos. De 1941 a 1946 pasou a ser xefe da rama de análise de combate do Control Estatístico das Forzas Aéreas. En 1946, volveu a Berkeley para completar os requisitos do seu programa e recibiu o seu doutoramento naquel ano.^[4] Aínda que recibiu unha oferta do corpo docente de Berkeley, volveu á Forza Aérea como consultor matemático.^[3]

En 1952, Dantzig ingresou na división de matemáticas da RAND Corporation. En 1960, converteuse en profesor no Departamento de Enxeñaría Industrial da Universidade de California. En 1966 uniuse á facultade da Universidade de Stanford como profesor de Investigación Operativa e de Ciencias da Computación. En 1973 fundou o Laboratorio de Optimización de Sistemas (SOL). Nese ano sabático, dirixiu o Grupo de Metodoloxía do Instituto Internacional de Análise de Sistemas Aplicados (IIASA) en Laxenburg, Austria.^[4]

Honras

Foi membro da Academia Nacional de Ciencias, da Academia Nacional de Enxeñaría e da Academia de Artes e Ciencias dos Estados Unidos. Dantzig recibiu moitos honores, incluíndo a Medalla Nacional da Ciencia en 1975. A Sociedade de Programación Matemática homenaxeou a Dantzig creando o premio George B. Dantzig, concedido cada tres anos desde 1982 a unha ou dúas persoas que tiveron un impacto significativo no campo da programación matemática.^[5]

Investigación

Freund escribiu que "a través da súa investigación en teoría matemática, computación e análise económica, Dantzig contribuíu máis que ningún outro investigador ao notable desenvolvemento da programación lineal".

A partir do seu traballo desenvólvense ferramentas “que as navieiras empregan para determinar cantos avións necesitan e onde se deben despregar os seus camións. A industria do petróleo usou durante moito tempo a programación lineal na planificación da refinería para determinar canto do seu produto cru debe converterse en gasolina e canto debe usarse para os subprodutos derivados do petróleo. Utilízase na fabricación, xestión de ingresos, telecomunicacións, publicidade, arquitectura e moitas outras áreas."

Estatística

Un acontecemento na vida de Dantzig converteuse na fonte dunha famosa historia en 1939, cando era estudante de doutoramento. Ao comezo dunha clase, o profesor Jerzy Spława-Neyman escribiu dous problemas no encerado. Dantzig chegou tarde e supuxo que se trataban dun traballo para a casa. Segundo el mesmo lembrou, "parecían un pouco máis difíciles do habitual", pero poucos días despois entregou as solucións, crendo que só estaba a completar un traballo atrasado.^[6] Seis semanas despois, Dantzig recibiu a visita do profesor Neyman, que estaba ansioso para lle dicir que os problemas que el solucionara eran dous dos mais famosos problemas non resoltoa en estatística. El preparou unha das solucións de Dantzig para publicación nun xornal.^[7] Como Dantzig dixo nunha entrevista de 1986 no College Mathematics Journal:^[8]

“Un ano depois, cando comecei a me preocupar polo tema da miña tese de doutoramento, Neyman apenas se encolleu de ombros e me dixo para envurullar os dous problemas nun ficheiro e que el os aceptaría como a tese”.

Anos máis tarde, outro investigador, Abraham Wald, preparábase para publicar un artigo que chegaba a unha conclusión sobre o segundo problema, e incluíu a Dantzig como o seu coautor cando soubo da solución anterior.^[3]^[9]

A historia comezou a circular e foi empregada como un exemplo motivacional sobre a importancia dunha mentalidade positiva. Co tempo, algúns detalles foron alterados, pero o núcleo da historia mantívose, chegando incluso a inspirar unha escena introdutoria no filme Good Will Hunting.^[6]

Aínda que a anécdota é real, ao longo dos anos foi obxecto de esaxeracións. Por exemplo, a historia ás veces é presentada como se Dantzig tivese resolto os problemas dunha soa vez ou en poucas horas, cando en realidade tardou varios días. Tamén se suxeriu erroneamente que os problemas eran os "máis difíciles do mundo", cando en realidade eran cuestións abertas na estatística da época, pero non grandes conxecturas matemáticas. Ademais, nalgunhas versións populares engádese que Dantzig tivo un momento de inspiración ao espertar, algo que non se menciona nas súas propias declaracións.^[6]

Vida persoal

Dantzig recibiu a súa licenciatura en Matemáticas e Física pola Universidade de Maryland en 1936, ano no que casou con Anne S. Shmuner.^[10]^[11] Morreu o 13 de maio de 2005 na súa casa de Stanford, California, debido a complicacións da diabetes e enfermidades cardiovasculares. Tiña 90 anos.

Publicacións

Libros de George Dantzig

1953. Notes on linear programming;
1956. Linear inequalities and related systems (editado por H.W. Kuhn e A.W. Tucker);
1963. Linear programming and extensions;
1966. On the continuity of the minimum set of a continuous function (com Jon H. Folkman e Norman Shapiro);
1968. Mathematics of the decision sciences;
1969. Lectures in differential equations (editado por A. K. Aziz; contribuintes: George B. Dantzig e outros);
1970. Natural gas transmission system optimization;
1973. Compact city; a plan for a liveable urban environment (com Thomas L. Saaty);
1974. Studies in optimization (editado por B.C. Eaves);
1985. Mathematical programming: essays in honor of George B. Dantzig (editado por R.W. Cottle);
1997. Linear programming 1: Introduction;
2003. Linear programming 2: Theory and Extensions;
2003. The Basic George B. Dantzig (editado por Richard W. Cottle).^[12]

Capítulos de libros

George B. Dantzig, ; Arrow, Kenneth J.; Karlin, Samuel; Suppes, Patrick (1960). Mathematical models in the social sciences, 1959: Proceedings of the first Stanford symposium. Stanford, California. pp. 151–158. ISBN 9780804700214.

Artigos (escolma)

Dantzig, George B. (xuño de 1940). "On the Non-Existence of Tests of 'Student's' Hypothesis Having Power Functions Independent of σ". The Annals of Mathematical Statistics 11. JSTOR 2235875. doi:10.1214/aoms/1177731912.
"Programming of Interdependent Activities: I General Discussion". Econometrica 17. 1949. JSTOR 1905522. doi:10.2307/1905522.
Dantzig, George B. (1949). "Programming of Interdependent Activities: II Mathematical Model". Econometrica 17. JSTOR 1905523. doi:10.2307/1905523.
Dantzig, George B. (1955). "Optimal Solution of a Dynamic Leontief Model with Substitution". Econometrica 23. JSTOR 1910385. doi:10.2307/1910385.

Notas

↑ O apelido Dantzig é de orixe toponímica e fai referencia a Danzig, o nome da cidade hoxe coñecida como Gdańsk, en Polonia (Gduńsk en caxubio). En inglés, a pronuncia habitual do apelido é /ˈdæntsɪɡ/ con énfase na primeira sílaba e en alemán é /ˈdantsɪç/.
↑ Gass, Saul I. (2011). Assad, Arjang A.; Gass, Saul I., eds. George B. Dantzig (en inglés). Boston, MA: Springer US. pp. 217–240. ISBN 978-1-4419-6281-2. doi:10.1007/978-1-4419-6281-2_13.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Albers, Donald J. (1990). More Mathematical People. EUA. pp. 60–79. ISBN 978-0-15-158175-7.
↑ ^4,0 ^4,1 Richard W. Cottle; B. Curtis Eaves; Michael A. Saunders (2006). "Memorial Resolution: George Bernard Dantzig". Consultado o 7 de junho de 2006.
↑ "Fellows: Alphabetical List". Arquivado dende o orixinal o 10/5/2019. Consultado o 9/10/2019.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 "The Unsolvable Math Problem". Snopes. 28 de xuño de 2011.
↑ Dantzig, George B. (1940-06). "On the Non-Existence of Tests of "Student's" Hypothesis Having Power Functions Independent of $\sigma$". The Annals of Mathematical Statistics 11 (2): 186–192. ISSN 0003-4851. doi:10.1214/aoms/1177731912.
↑ Sira M. Bouza, Carlos N. Allende (2005). "Professor George Bernard Dantzig, Life & Legend" (PDF). Revista Investigación Operacional 26 (3): 205–11. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 21 de abril de 2018. Consultado o 09 de marzo de 2025.
↑ "On the Fundamental Lemma of Neyman and Pearson". The Annals of Mathematical Statistics 22. 1951. doi:10.1214/aoms/1177729695. Consultado o 14 de outubro de 2014.
↑ "George B. Dantzig, operations research professor, dies at 90". 25 de maio de 2005. Consultado o 27 de outubro de 2020.
↑ "Obituary George Dantzig". 25 de maio de 2005. Consultado o 27 de outubro de 2020.
↑ Todd, Michael J. (2011). "Review: The Basic George B. Dantzig, by Richard W. Cottle". Bull. Amer. Math. Soc. (N.S.) 48 (1): 123–129. doi:10.1090/S0273-0979-2010-01303-3.

Véxase tamén

Bibliografía

"George B. Dantzig (1914–2005)" (PDF). Notices of the American Mathematical Society 54. Março de 2007.
"Professor George Dantzig: Linear Programming Founder Turns 80" Arquivado 16 de abril de 2009 en Wayback Machine., SIAM News, Novembro de 1994
O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., «George Dantzig», MacTutor History of Mathematics archive (en inglés), Universidade de St. Andrews
"The Diet Problem". Interfaces 20. 1990. JSTOR 25061369. doi:10.1287/inte.20.4.43.
Cottle, Richard W. (2005). "George B. Dantzig: a legendary life in mathematical programming". Mathematical Programming 105. ISSN 0025-5610. doi:10.1007/s10107-005-0674-4.

Outros artigos

Ligazóns externas

Obras de ou sobre George Dantzig (en inglés) nas bibliotecas do catálogo WorldCat
O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F. "George Dantzig". MacTutor History of Mathematics archive. University of St Andrews. .
[en https://web.stanford.edu/group/SOL/GBD/Dantzig-Khachiyan.pdf]
[en https://web.archive.org/web/20060113014322/http://supernet.som.umass.edu/photos/gdobit.html]
[en https://web.archive.org/web/20071009161640/http://www2.informs.org/History/dantzig/]
George Dantzig no Mathematics Genealogy Project.
Biografia de George Dantzig no INFORMS.

[1] O apelido Dantzig é de orixe toponímica e fai referencia a Danzig, o nome da cidade hoxe coñecida como Gdańsk, en Polonia (Gduńsk en caxubio). En inglés, a pronuncia habitual do apelido é /ˈdæntsɪɡ/ con énfase na primeira sílaba e en alemán é /ˈdantsɪç/.

[2] Gass, Saul I. (2011). Assad, Arjang A.; Gass, Saul I., eds. George B. Dantzig (en inglés). Boston, MA: Springer US. pp. 217–240. ISBN 978-1-4419-6281-2. doi:10.1007/978-1-4419-6281-2_13.

[mmp-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Albers, Donald J. (1990). More Mathematical People. EUA. pp. 60–79. ISBN 978-0-15-158175-7.

[SR06-4] 4,0 ^4,1 Richard W. Cottle; B. Curtis Eaves; Michael A. Saunders (2006). "Memorial Resolution: George Bernard Dantzig". Consultado o 7 de junho de 2006.

[5] "Fellows: Alphabetical List". Arquivado dende o orixinal o 10/5/2019. Consultado o 9/10/2019.

[snopes22-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 "The Unsolvable Math Problem". Snopes. 28 de xuño de 2011.

[7] Dantzig, George B. (1940-06). "On the Non-Existence of Tests of "Student's" Hypothesis Having Power Functions Independent of $\sigma$". The Annals of Mathematical Statistics 11 (2): 186–192. ISSN 0003-4851. doi:10.1214/aoms/1177731912.

[8] Sira M. Bouza, Carlos N. Allende (2005). "Professor George Bernard Dantzig, Life & Legend" (PDF). Revista Investigación Operacional 26 (3): 205–11. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 21 de abril de 2018. Consultado o 09 de marzo de 2025.

[9] "On the Fundamental Lemma of Neyman and Pearson". The Annals of Mathematical Statistics 22. 1951. doi:10.1214/aoms/1177729695. Consultado o 14 de outubro de 2014.

[10] "George B. Dantzig, operations research professor, dies at 90". 25 de maio de 2005. Consultado o 27 de outubro de 2020.

[11] "Obituary George Dantzig". 25 de maio de 2005. Consultado o 27 de outubro de 2020.

[12] Todd, Michael J. (2011). "Review: The Basic George B. Dantzig, by Richard W. Cottle". Bull. Amer. Math. Soc. (N.S.) 48 (1): 123–129. doi:10.1090/S0273-0979-2010-01303-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]