Galega 100%
O selo Galega 100% identifica o leite de orixe galega para marca-la diferenza co leite foráneo. Aplícase desde o 7 de febreiro de 2011 na etiquetaxe e publicidade do leite de vaca e os produtos lácteos que se obteñan del. A maiores de identifica-la orixe do leite, garante tamén a rastrexabilidade do leite desde a granxa na que se obtivo ata que chega ó consumidor final.
Só poderán usar este selo aqueles operadores certificados polo Laboratorio Interprofesional Galego da Análise do Leite (LIGAL), única entidade certificadora da marca. O LIGAL analiza os parámetros da produción diaria do leite.
A primeira empresa en adherirse a este sistema de calidade foi Feiraco, coa súa marca propia e maila de Unicla.
Requisitos[editar | editar a fonte]
Ha proceder de explotacións gandeiras rexistradas nun Rexistro de Calidade Diferenciada establecido polo Decreto 57/2010. Estas explotacións deben cumprir unha serie de requisitos de calidade que superan os establecidos como mínimos pola normativa europea.
Estas explotacións deberán:
- Certificar que están saneadas.
- Ofrecer un leite que cumpra os seguintes parámetros:
- Un número igual ou inferior a 90.000 colonias de xermes por mililitro durante un período previo de dous meses.
- Un contido igual ou inferior a 350.000 células somáticas por mililitro durante un período previo de tres meses [1].
- Ausencio de residuos de antibióticos durante os últimos seis meses.
- Non ter sido sancionadas nos últimos seis meses por incumprimentos en materia de sanidade ou benestar animal nin de seguridade alimentaria.
A presenza de flora bacteriana no leite cru é algo normal pero se os recontos microbiolóxicos dan cifras altas detectan, como explicación máis plausible, condicións hixiénicas deficientes durante a muxidura ou na manipulación posterior do leite, ou tamén unha refrixeración insuficiente. Tamén é algo normal a presenza de células somáticas, fundamentalmente leucocitos ou glóbulos brancos xunto a un 1-2% de células epiteliais procedentes da descamación da glándula mamaria. Unha vaca sa pode presentar cifras de 100.000-200.000 pero valores por riba das 400.000 indican a existencia dunha mamite subclínica, e a normativa vixente prohibe a súa comercialización.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Cómpre advertir que estes límites tampouco non son significativamente máis restritivos cós vixentes con carácter xeral ata este momento, xa que normativa de aplicación nacional (Real Decreto 1787/2007), baseada nos regulamentos europeos, xa esixía límites máximos de 100.000 colonias e 400.000 células somáticas.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Decreto 57/2010, de 8 de abril, polo que se crea o Rexistro de Explotacións Leiteiras de Calidade Diferenciada (DOG nº 71, de 16.04.2010) [1].