Saltar ao contido

Función suave

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Unha función croque é unha función suave con soporte compacto.

En análise matemática, a suavidade dunha función é unha propiedade medida polo número de derivadas continuas (clase de diferenciabilidade) que ten sobre o seu dominio.[1]

Unha función de clase é unha función con suavidade de polo menos k; é dicir, unha función de clase é unha función que ten unha k-ésima derivada que é continua no seu dominio.

Unha función de clase ou función (pronunciada función C-infinito) é unha función infinitamente diferenciábel, é dicir, unha función que ten derivadas de todas as ordes (isto implica que todas estas derivadas son continuas).

Xeralmente, o termo función suave refírese a unha función . No entanto, tamén pode significar "suficientemente diferenciábel" para o problema baixo consideración.

Clases de diferenciabilidade

[editar | editar a fonte]

A clase de diferenciabilidade é unha clasificación de funcións segundo as propiedades das súas derivadas. É unha medida da orde máis alta de derivada que existe e é continua para unha función.

Consideremos un conxunto aberto na recta real e unha función definida en con valores reais. Sexa k un enteiro non negativo. A función dise que é de clase de diferenciabilidade se as derivadas existen e son continuas en Se é -diferenciábel en entón está polo menos na clase xa que son continuas en A función dise que é infinitamente diferenciábel, suave, ou de clase se ten derivadas de todas as ordes en (Así, todas estas derivadas son funcións continuas sobre )[2] A función dise que é de clase ou analítica, se é suave (é dicir, está na clase ) e a súa expansión en serie de Taylor arredor de calquera punto do seu dominio converxe á función nalgunha veciñanza do punto. Existen funcións que son suaves pero non analíticas; está estritamente contido en As funcións croque son exemplos de funcións con esta propiedade.

Exemplo: continua (C0) mais non diferenciábel

[editar | editar a fonte]
A función C0 f(x) = x para x ≥ 0 e 0 en caso contrario.
A función g(x) = x2 sin(1/x) para x > 0.
A función con para e é diferenciábel. No entanto, esta función non é continuamente diferenciábel.
Unha función suave que non é analítica.

A función é continua, pero non diferenciábel en x = 0, polo que é de clase C0, pero non de clase C1.

Exemplo: finitamente diferenciábel (Ck)

[editar | editar a fonte]

Para cada enteiro par k, a función é continua e k veces diferenciábel en todos os x. En x = 0, non obstante, non é (k + 1) veces diferenciábel, polo que é de clase Ck, mais non de clase Cj onde j > k.

Exemplo: diferenciábel mais non continuamente diferenciábel (non C1)

[editar | editar a fonte]

A función é diferenciábel, con derivada

Como oscila cando x → 0, non é continua en cero. Polo tanto, é diferenciábel mais non de clase C1.

Exemplo: diferenciábel mais non Lipschitz continua

[editar | editar a fonte]

A función é diferenciábel pero a súa derivada non está limitada nun conxunto compacto. Polo tanto, é un exemplo dunha función que é diferenciábel mais non localmente Lipschitz continua.

Exemplo: analítica (Cω)

[editar | editar a fonte]

A función exponencial é analítica, e polo tanto cae na clase Cω (onde ω é o menor ordinal transfinito). As funcións trigonométricas tamén son analíticas onde estean definidas, xa que son combinacións lineares de funcións exponenciais complexas e .

Exemplo: suave (C) mais non analítica (Cω)

[editar | editar a fonte]

A función croque é suave, polo que é de clase C, pero non é analítica en x = ±1, e polo tanto non é de clase Cω. A función f é un exemplo dunha función suave con soporte compacto.

Clases de diferenciabilidade multivariábel

[editar | editar a fonte]

Unha función definida nun conxunto aberto de dise[3] que é de clase en , para un enteiro positivo , se todas as derivadas parciais existen e son continuas, para cada enteiros non negativos, tal que , e cada . Equivalentemente, é de clase en se a derivada de Fréchet de orde de existe e é continua en cada punto de . A función dise que é de clase ou se é continua en . As funcións de clase tamén se din continuamente diferenciábeis.

Unha función , definida nun conxunto aberto de , dise que é de clase en , para un enteiro positivo , se todas as súas compoñentes son de clase , onde son as proxeccións naturais definidas por . Dise que é de clase ou se é continua, ou equivalentemente, se todas as compoñentes son continuas, en .

O espazo das funcións Ck

[editar | editar a fonte]

Sexa un subconxunto aberto da recta real. O conxunto de todas as funcións reais de clase definidas en é un espazo vectorial de Fréchet, coa familia contábel de seminormas onde varía sobre unha secuencia crecente de conxuntos compactos cuxa unión é , e .

O conxunto das funcións sobre tamén forma un espazo de Fréchet. Úsanse as mesmas seminormas que antes, excepto que pode variar sobre todos os valores enteiros non negativos.

Os espazos anteriores ocorren naturalmente en aplicacións onde se requiren funcións con derivadas de certas ordes; no entanto, especialmente no estudo de ecuacións diferenciais parciais, ás veces pode ser máis produtivo traballar con espazos de Sobolev.

  1. Weisstein, Eric W. "Smooth Function". mathworld.wolfram.com (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 2019-12-16. Consultado o 2019-12-13. 
  2. Warner, Frank W. (1983). Foundations of Differentiable Manifolds and Lie Groups. Springer. p. 5 [Definition 1.2]. ISBN 978-0-387-90894-6. Consultado o 2014-11-28. 
  3. Henri Cartan (1977). Cours de calcul différentiel. Paris: Hermann. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]