Friedrich Hölderlin

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Friedrich Hölderlin
Nacemento20 de marzo de 1770 e 1770
 Lauffen am Neckar
Falecemento7 de xuño de 1843, 6 de xuño de 1843 e 1842
 Tubinga
SoterradoCemitério Municipal de Tübingen
NacionalidadeReino de Württemberg
Alma máterUniversidade de Tubinga, Universidade de Jena, Evangelical Seminaries of Maulbronn and Blaubeuren e Tübinger Stift
Ocupaciónpoeta, bibliotecario, escritor, tradutor, novelista, filósofo, libretista e Hofmeister
PaiHeinrich Friedrich Hölderlin
NaiJohanna Christiana Gok
IrmánsHeinrike Breunlin
Coñecido/a porLied der Freundschaft
Na rede
https://www.hoelderlin-gesellschaft.de
IMDB: nm0405924 Allocine: 86476
Dialnet: 58106 Musicbrainz: 344ed9db-ebcd-4077-888c-cff3ee309e45 Discogs: 899903 IMSLP: Category:Hölderlin,_Friedrich WikiTree: Hölderlin-3 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Casa natal de Hölderlin, de autor descoñecido, ca. 1840.

Friedrich Hölderlin, nado en Lauffen am Neckar (Baden-Württemberg) o 20 de marzo de 1770 e finado en Tubinga o 7 de xuño de 1843, foi un poeta alemán do romanticismo. Está considerado un dos máis grandes poetas líricos en alemán. As súas obras mesturan elementos do clasicismo e temas cristiáns.

A súa novela epistolar Hyperion (1797-99), escrito logo da revolta dos gregos contra os turcos otománs (1770), é a expresión lírica da súa crenza nun novo Cristo grego, símbolo espiritual da rexeneración, que supera a fraxilidade e a alienación dos homes.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Hölderlin dedicouse á literatura por un período de tempo de arredor de dous anos. Durante a súa vida non coñecería nin estabilidade nin felicidade, segundo confesou el mesmo, chegándolle a faltar tanto o diñeiro como o recoñecemento. O enfrontamento coa sociedade a raíz dun asunto amoroso cunha muller casada, levaríao ao final á tolemia: Son mortal, nado para o amor e para o sufrimento. Rexeitou a habitual aceptación idealista da felicidade; para el existe o pracer, mais é auga tépeda sobre a lingua.

Hölderlin perdeu o seu pai, administrador dun mosteiro local, á idade de dous anos. Poucos anos despois, súa nai, Johanna Christina Hölderlin, casou co gobernador de Nürtingen. Con catorce anos, comezou a escribir poemas, lidos polos seus compañeiros de escola e polos seus profesores. En 1788, ingresou na Universidade de Tubinga, estudando teoloxía e obtendo o título de mestre. Durante este período fíxose amigo de Hegel (1770-1831), compartindo ambos os dous unha grande admiración pola Revolución Francesa.

En 1793 foi presentado a Friedrich Schiller, que publicou algúns dos seus poemas. Traballou como preceptor en Waltershausen. Un punto de inflexión na súa vida aconteceu cando foi nomeado preceptor na casa dun riquísimo banqueiro de Frankfurt, Jakob Gontard. Hölderlin viviu unha historia de amor coa muller do seu patrón, Suzette Gontard, a quen denominaba Diotima nos seus poemas. A súa felicidade foi de curta dura, ao ser sabedor o home da relación. Porén, continuaríanse a escribir e a verse en segredo. Encontráronse por última vez en 1800. As cartas de Suzette ao poeta dan abondo información sobre a súa historia de amor.

Cansado dos sensabores amorosos, Hölderlin deixou Frankfurt no ano 1798. Comezou entón un período de intensa creatividade, coas súas grandes elexías e o segundo volume de Hiperión. Escribiu tamén textos filosóficos e unha traxedia, Der Tod des Empedokles (A morte de Empédocles), que quedou inconclusa. No final do seu grande himno 'Patmos', o poeta manifesta que a función principal do poeta é o cultivo da palabra e a interpretación da realidade. Pouco antes da súa viaxe a Francia, declarou: "Agora podo reencontrar unha una nova verdade, unha mellor visión en gran parte sobre nos mesmos e sobre o noso entorno, pensando que teño medo destas cousas que poden eventualmente asociarse en min como o vello Tántalo, que recibira dos deuses máis do que lle fora posíbel dixerir." Logo dun breve traballo como preceptor en Bordeos, Hölderlin volveu a Alemaña en 1802.

Por desgraza, esta viaxe agravou o seu estado de esquizofrenia. De retorno a Nürtingen soubo da morte de Suzette. En 1805 a súa saúde mental degradouse totalmente. Durante certos períodos, cando atinxía bastante lucidez para escribir, traducía as traxedias de Sófocles.

Os últimos 36 anos da vida de Hölderlin desenvolvéronse baixo a sombra da loucura, nunha casa de repouso de Tubinga. Faleceu o 7 de junt de 1843.

Obras[editar | editar a fonte]

Álvaro Cunqueiro traduciu tres dos seus poemas ao galego, que foron publicados en La Noche. Suplemento del sábado (nº 5, 1949): "Adeus", "Edades da vida" e "Primaveira". Aquilino Iglesia Alvariño adicoulle un poema en Cómaros verdes.