Frank Ramsey

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Frank Ramsey
Posición Aleiro
Dorsal 23
Altura 1,91 m (6 ft 3 in)
Peso oficial 86 kg (190 lb)
Nacemento 13 de xullo de 1931 (92 anos)
Corydon, Kentucky
Carreira
Universidade Kentucky
NBA Draft 1953 / Rolda: 1 / Elección: 5
Por Boston Celtics
Tempadas 19541964
Equipo(s)
Estatísticas (NBA)
Puntos     8 378
Rebotes     3 410
Asistencias     1 134
Stats @ Basketball-Reference.com
Premios
  Basketball Hall of Fame como xogador

Frank Vernon Ramsey, Jr., nado o 13 de xullo de 1931 en Corydon, Kentucky, é un ex xogador profesional de baloncesto estadounidense que disputou nove tempadas na National Basketball Association (NBA), todas elas nos Boston Celtics na súa época dourada, o que lle permitiu gañar sete aneis de Campión da NBA, sendo un do dez xogadores da historia que máis títulos conseguiu.

Foi tamén adestrador durante unha tempada dos Kentucky Colonels da desaparecida liga ABA.[1] Con 1,90 metros de altura, xogaba indistintamente nas posicións de base ou aleiro.

Traxectoria deportiva[editar | editar a fonte]

Universidade[editar | editar a fonte]

Xogou durante 3 tempadas cos Wildcats da Universidade de Kentucky, aos que axudou a conseguir o título de Campión da NCAA no seu segundo ano, en 1951, gañando a Kansas State na final por 68-58, anotando 9 puntos na final.[2]

No outono de 1952 destapouse un asunto de apostas ilegais que involucrou a tres xogadores dos Wildcats (un dos cales foi compañeiro de Ramsey en 1951), o que carrexou unha sanción de catro anos para a universidade. Ramsey graduouse en 1953, e declarouse elixible para o Draft da NBA. Con todo, a pesar de ter oco nos profesionais, decidiu volver ao seu equipo universitario xunto con Cliff Fagan e Lou Tsioropoulos, o tres curiosamente elixidos polos Celtics no Draft. Tras acabar a fase regular, na cal Ramsey fixo 19,6 puntos por partido, cun balance perfecto de 25 vitorias e 0 derrotas, conseguindo ser número 1 da clasificación da Associated Press, a universidade recibiu unha invitación para participar na fase final do torneo. Con todo foi rexeitada, xa que segundo as normas da NCAA os xogadores xa graduados non poden participar en partidos de postempada, e Kentucky tiña a tres deles.

Tras abandonar a universidade, Ramsey converteuse no cuarto máximo anotador da mesma, con 1.344 puntos, e o máximo reboteador, con 1.038 capturas, récord superado anos máis tarde por un dos seus xogadores nos Colonels, Dan Issel. A súa camiseta co número 15 foi retirada pola universidade como homenaxe.[3] Foi elixido en 3 ocasións All-American, e noutras tres no mellor quinteto da Southeastern Conference.[4] No total da súa carreira universirtaria fixo 14,8 puntos e 11,4 rebotes por partido.[5]

Profesional[editar | editar a fonte]

O número 23 de Ramsey, retirado polos Celtics.

Foi elixido na quinta posición do Draft da NBA de 1953 por Boston Celtics, equipo ao que se incorporou un ano máis tarde tras regresar á súa universidade. Ao ano seguinte tivo que cumprir co servizo militar, polo que non xogou, incorporándose de novo na tempada 1956-57. No equipo atopouse con varios futuros membros do Basketball Hall of Fame: Bob Cousy, Bill Sharman, Bill Russell, Sam Jones ou K.C. Jones, cos que formou un equipo case invencible que gañou sete Campionatos da NBA en oito anos, en 1957 e entre 1959 e 1964.[6]

Nas súas nove tempadas fixo 15,4 puntos, 5,5 rebotes e 1,8 asistencias por partido.[7] A súa camiseta co número 23 foi retirada como homenaxe por Boston Celtics.

O primeiro sexto home da NBA[editar | editar a fonte]

O adestrador de Ramsey, Red Auerbach, está a miúdo considerado como o creador da figura do sexto home. Aínda que Ramsey estaba considerado como un dos mellores xogadores dos Celtics, sentíase máis a gusto saíndo desde o banco, e Auerbach queríao fresco para os momentos cruciais dos partidos. Ramsey foi o primeiro dunha longa tradición de sextos homes que triunfaron en Boston como John Havlicek, Paul Silas, Kevin McHale ou Bill Walton.

Equipos[editar | editar a fonte]

Adestrador[editar | editar a fonte]

Na tempada 1970-71 da ABA foi adestrador dos Kentucky Colonels xunto con Alex Groza e Gene Rhodes,[1] conseguindo 32 vitorias e 35 derrotas na liga regular, pero dando a sorpresa nos play-offs, chegando á final onde caeron ante os Utah Stars adestrado polo excompañeiro de Ramsey, Bill Sharman por un apertado 4-3.[8]

Honras[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 "Remember the ABA: Kentucky Colonels". Arquivado dende o orixinal o 22 de maio de 2015. Consultado o 07 de abril de 2010. 
  2. "1950-51 NCAA Champions". Arquivado dende o orixinal o 24 de marzo de 2008. Consultado o 07 de abril de 2010. 
  3. Kentucky Greats: #15, Frank Ramsey
  4. UK Career Statistics for Cliff Fagan
  5. Ficha de Ramsey en TDR
  6. The Foundation of a Dynasty
  7. Ficha de Ramsey en NBA.com
  8. "1970-71 ABA Season Summary". Arquivado dende o orixinal o 07 de abril de 2016. Consultado o 07 de abril de 2010. 
  9. Basketball Hall of Fame

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]