Franco Modigliani

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Franco Modigliani
Nobel prize medal.svg
Franco Modigliani.jpg
Nacemento18 de xuño de 1918
Lugar de nacementoRoma
Falecemento25 de setembro de 2003 (85 anos)
Lugar de falecementoCambridge
NacionalidadeItalia, Estados Unidos de América e Reino de Italia
Alma máterThe New School e New School for Social Research
Ocupacióneconomista e profesor universitario
PremiosPremio Nobel de Economía, Distinguished Fellow of the American Economic Association e Fellow of the Econometric Society
Na rede
Find a Grave: 175513963 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Franco Modigliani, nado en Roma o 18 de xuño de 1918 e finado en Cambridge, Massachusetts o 25 de setembro de 2003, foi un economista italiano, naturalizado estadounidense. Foi galardoado con o Premio Nobel de Economía en 1985.

Biografía[editar | editar a fonte]

Modigliani naceu en Roma no seo dunha familia de xudía. Deixou a capital italiana en 1939 a causa das leis raciais fascistas contra os hebreos. Refuxiouse nos Estados Unidos, onde colleu a súa cidadanía en 1946.

Teorías[editar | editar a fonte]

Modigliani, xunto con Merton Miller, formulou o denominado Teorema de Modigliani-Miller sobre as finanzas empresariais, que explica que en determinadas condicións o valor dunha empresa permanece igual, ora che sexa financiada a través da captación de capitais no mercado accionario (emisión de accións), ora sexa financiada a través da adquisición de débeda (emisión de obrigacións). Porén os supostos do teorema fanno inverificábel desde o punto de vista empírico, mais con todo segue a ser un achado científico importante porque ten orixinado unha enorme literatura, aínda florecente, que busca explicar baixo que diversas condicións o resultado non é válido.

Modigliani foi tamén o creador da hipótese do ciclo vital, que explica como o aforro e o consumo mudan durante a vida dunha persoa. Os consumidores, segundo Modigliani, tende a efectuar as súas escollas de consumo non en base ao xuro corrente, senón en base ás súas expectativas de xuro e consumo total futuro. Por iso, os individuos tenden a aforrar nalgunhas fases da súa vida para logo gastar o diñeiro acumulado noutras fases, por exemplo durante a xubilación.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]