Francisco Tomás y Valiente

Francisco Tomás y Valiente
	;
Biografía
Nacemento	8 de decembro de 1932 ; Valencia, España
Morte	14 de febreiro de 1996 (63 anos); Madrid, España
Causa da morte	Homicidio
Lugar de sepultura	Cemiterio de Mingorrubio - O Pardo
Presidente do Tribunal Constitucional de España
	1989 – 1992
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Valencia
Actividade
Campo de traballo	Dereito, historia, literatura española e historia do dereito
Ocupación	profesor universitario , profesor titular , historiador , xurista , catedrático , escritor
Empregador	Universidade Autónoma de Madrid ; Universidade de Salamanca ; Universidade de Barcelona ; Universidade de La Laguna
Membro de	Real Academia de la Historia (1991–1996); Comité de Arbitraxe Badinter (1991–1993); Tribunal Constitucional de España
Profesores	Víctor Fairén Guillén (pt)
Lingua	Lingua castelá
Cronoloxía
14 de febreiro de 1996	murder of Francisco Tomás y Valiente (en)
	Premios (2000) Gran Cruz da Orde do Mérito Civil; (1996) Gran Cruz da Orde de San Raimundo de Peñafort; (1994) doutor honoris causa pola Universidade de Salamanca; (1992) Gran Cruz da Orde de Carlos lll ;

Francisco Tomás e Valente, nado en Valencia o 8 de decembro de 1932 e finado en Madrid o 14 de febreiro de 1996, foi un xurista, historiador e escritor español. Foi asasinado en 1996 por ETA. Recibiu a título póstumo a Orde do Mérito Constitucional.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Francisco Tomás e Valente, licenciado en Dereito pola Universidade de Valencia en 1955, tivo unha clara vocación docente desde moi cedo. En 1957 presentou a súa tese doutoral en materia de dereito procesual histórico, que recibiu a cualificación de sobresaliente "cum laude" e fíxolle merecedor do Premio Extraordinario de Doutoramento. Foi tamén na Universidade de Valencia onde iniciou a súa carreira como docente e investigador.

En 1964 opositou para obter a cátedra de Historia do Dereito da Universidade da Lagoa, pero en outubro dese mesmo ano trasladouse á Universidade de Salamanca. En 1972 pasou a ser membro do Instituto Internacional de Historia do Dereito indiano, e en 1980 incorporouse á Universidade Autónoma de Madrid.

Ese mesmo ano foi elixido maxistrado do Tribunal Constitucional polas Cortes Xerais a proposta do PSOE, posto que renovou en 1983. En 1985 foi nomeado académico de número da Real Academia da Historia. O 3 de marzo de 1986 foi elixido presidente do Tribunal Constitucional e en 1989 foi renovado en devandito posto. Cesou en 1992 como presidente do Tribunal Constitucional e retornou á universidade madrileña como Catedrático de Historia do Dereito.

En 1991 foi elixido membro da Comisión de Arbitraxe Internacional para a Conferencia de Paz de Iugoslavia até 1995, cando foi nomeado membro permanente do Consello de Estado. Ese mesmo ano sería nomeado doutor honoris causa pola Universidade de Salamanca.

Na Biblioteca de Dereito da Universidade Autónoma de Madrid pódese consultar a colección bibliográfica doada á Universidade.

Asasinato[editar | editar a fonte]

O 14 de febreiro de 1996 foi asasinado por Jon Bienzobas Arretxe, 'Karaka', un membro da banda terrorista ETA no seu despacho da Universidade Autónoma de Madrid mentres falaba por teléfono co profesor Elías Díaz, quen ouviu os disparos desde o outro lado da liña. Por mor do seu asasinato, o 19 de febreiro tivo lugar unha multitudinaria manifestación, á que asistiron 850 000 persoas, para pedir o fin da violencia de ETA.^[1]^[2]

En 2007 a Sección Terceira da Sala do Penal da Audiencia Nacional condenou a 30 anos de prisión ao etarra Jon Bienzobas por devandito asasinato.^[3]

Obra[editar | editar a fonte]

Los validos de la Monarquía española del siglo XVII.. Madrid : Século XXI de España, 1982 ISBN 84-323-0446-8
El Derecho penal de la Monarquía absoluta.
El marco político de la desamortización en España.. Ariel 1989 ISBN 84-344-0704-3
La venta de oficios en Indias (1492-1606).
La tortura en España. Estudios históricos.
Gobierno e instituciones en la España del antiguo régimen.
El reparto competencial en la jurisprudencia del Tribunal Constitucional.
Códigos y constituciones (1808-1978).
Manual de Historia del Derecho Español.
A orillas del estado. (Obra póstuma).