Flora MacDonald

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaFlora MacDonald
Biografía
NacementoFlora MacDonald
1722
Illa de Uist, Escocia
Morte4 de marzo de 1790, 68 anos
Illa de Skye, Escocia
Datos persoais
País de nacionalidadeescocesa
Ideoloxía políticaXacobitismo Editar o valor em Wikidata
RelixiónPresbiteriana
Actividade
Ocupaciónaristócrata Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeAlan Macdonald de Kingsburgh
FillosJohn Macdonald (pt) Traducir, Charles MacDonald, 8th of Kingsburgh (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisMarion e Ranald MacDonald  e Marion Macdonald (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

WikiTree: MacDonald-271 Find a Grave: 13692365 Editar o valor em Wikidata

Flora MacDonald, (Fionnghal NicDhòmhnaill en gaélico) nada na illa de Uist en 1722 e finada na Illa de Skye o 4 de marzo de 1790, foi unha tacksman (tackswoman) e heroína escocesa.

Biografía[editar | editar a fonte]

Flora MacDonald foi filla de Marion e Ranald MacDonald de Milton, Illa de Uist, Escocia. O seu pai faleceu cando ela era unha nena, e a súa nai foi secuestrada e casada con Hugh MacDonald de Armadale, Sleat na Illa de Skye. Ela foi unha devota practicante presbiteriana.

Tras a batalla de Culloden en 1746, axudou o pretendente xacobita Carlos Eduardo Estuardo, coñecido como Bonnie Prince Charlie, a alcanzar a illa de Skye en barca disfrazado como a súa criada irlandesa Betty Burke.

Na cultura popular[editar | editar a fonte]

O seu acto heroico axudando a Bonnie Prince Charlie foi inmortalizado na Canción do Barco Skye. En 1884, Sir Harold Boulton escribiu unha adaptación dunha melodía existente que chamou 'The Skye Boat Song'. Ao pouco tempo seguiu a primeira interpretación da danza das terras altas escocesas "Flora MacDonald's Fancy", mentres se erixiu unha estatua de bronce no Castelo de Inverness en 1896. A Flora MacDonald Academy, anteriormente Flora Macdonald College, en Red Springs, Carolina do Norte, leva o seu nome e dous dos seus fillos están enterrados no campus; até 2009, tamén foi o lugar dos Flora Macdonald Highland Games.

1896 Estatua no castelo de Inverness

As representacións tradicionais da fuga céntranse en Charles, sendo ela relegada a un papel secundario. MacDonald raramente falaba do episodio, parece que porque a súa presenza puña en perigo á súa familia.[1]

Na era vitoriana crearon unha identidade cultural escocesa expresada a través dos tartáns, as invencións de finais do século XIX dos Burns Suppers e Highland Games, e a cooptación de iconas románticas como María I de Escocia e Bonnie Prince Charlie.[2] En 1878, MacDonald tomou o seu lugar neste panteón coa publicación dunha suposta 'Autobiografía'; escrita por pantasmas (ghostwritting) a través da súa neta Flora Frances Wylde, que contén tantos erros que non podería ter sido escrita por ela.[3] Repetido por Charles Ewald no seu libro de 1886 The Life and Times of Prince Charles Edward, segue sendo a base de moitas perspectivas populares sobre a súa vida e as súas motivacións.[3]

MacDonald foi pintada varias veces polo retratista escocés Allan Ramsay (1713–1784), a maioría dos cales foron destruídos. O usado neste artigo foi feito despois da súa liberación da Torre en 1749–1750; en 2015, descubriuse en Florida unha pintura sen gravar previamente, supostamente tamén de Ramsay.[4]

As representacións ficticias inclúen;

Na película de 1948 Bonnie Prince Charlie, MacDonald é interpretada por Margaret Leighton, con David Niven como Charles. Niven recordouno máis tarde como "...unha desas extravagancias enormes e floridas que cheiran a desastre desde o principio".

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Riding 2016, p. 465.
  2. Morris 1992, pp. 37-39.
  3. 3,0 3,1 Douglas 2004.
  4. "'Retrato de Flora MacDonald' atopado en Florida". Noticias da BBC. 31 de marzo de 2015. Consultado o 22 de xullo de 2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Life and Times of Prince Charles Edward en 1886, por AC Ewlad.
  • Autobiography of Flora MacDonald en 1870, por FF Walde.