Fineo (fillo de Licaón)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Licaón transformado en lobo por Zeus (atribuído a Hendrick Goltzius, para As Metamorfoses de Ovidio, 1589)

Na mitoloxía grega, Fineo foi un dos numerosos fillos de Licaón, o rei de Arcadia.

Licaón excedeuse na súa adoración a Zeus e comezou a facer sacrificios humanos en honor ó deus. Co tempo, chegou a sacrificar a tódolos estranxeiros que accedían a Arcadia, quebrantando así o sagrado deber de hospitalidade. Cando Zeus se decatou quixo comprobalo, e foi onda a corte de Licaón disfrazado de peregrino. Licaón estaba disposto a matalo, pero observou certos sinais e prefiriu asegurarse de que non se trataba de ningún deus, así que mandou preparar a carne dunha das súas vítimas e serviulla á mesa de Zeus. Ou ben foron os fillos de Licaón, entre os que se encontraba Fineo, os que lle tenderon esa trampa dándolle a comer a Zeus un meniño dun dos seus colonos.

Zeus decatouse enseguida e, totalmente anoxado, converteuno en lobo, matou a tódolos seus fillos cos seus raios divinos, e incendiou o palacio.

Pseudo-Apolodoro, que dá os nomes dos 50 fillos de Licaón, inclúe o de Fineo [1]. Non menciona a conversión en lobo senón que remata dicindo que Zeus fulminou a Licaón e ós seus fillos, excepto a Níctimo, o máis novo.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitológica III, 8, 1.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]