Fibromialxia

Aviso médico

Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

A fibromialxia é unha doenza crónica caracterizada sola presenza de dor persistente e crónica que pode chegar a ser invalidante, especialmente en localizacións específicas do corpo denominadas tender points ou puntos sensíbeis ou zonas gatillo^[1]. A etioloxía da enfermidade é descoñecida aínda que se cre que pode ter unha orixe autoinmune, neurolóxica ou psiquiátrica. É unha doenza complexa que abrangue as esferas social, biolóxica e psicolóxica (enfoque biopsicosocial).

A súa prevalencia en España é do 2,37%, con claro predominio en mulleres de entre 30 e 55 anos^[2].

O 12 de maio celébrase o Día Mundial da Fibromialxia e da Síndrome de Fatiga Crónica, en homenaxe á data de nacemento de Florence Nightingale, enfermeira británica, considerada precursora da enfermería profesional contemporánea ^[3].

Síntomas[editar | editar a fonte]

Os síntomas da fibromialxia son inespecíficos e poden solaparse cos síntomas doutras doenzas. Entre as manifestacións máis frecuentes atópanse:

Dor xeneralizada en varios puntos do corpo, coñecidos como zonas gatillo ou puntos sensíbeis (tender points). Existen 18 puntos sensíbeis.
Fatiga ou cansazo.
Trastornos do sono: insomnio, hipersomnolencia, mal descanso nocturno.
Trastornos psíquicos: ansiedade, depresión, irritabilidade.
Dor de cabeza (cefalea tensional).
Trastornos do ritmo intestinal como estrinximento ou diarrea (síndrome de colon irritable).
Hipersensibilidade á dor (hiperalxesia) ou ao tacto (alodinia).
Cambras musculares (parestesias).

Diagnóstico[editar | editar a fonte]

Non existe ningunha proba que permita realizar o diagnóstico de fibromialxia.

Tratamento[editar | editar a fonte]

Non existe un fármaco ou tratamento específico para tratar a fibromialxia. As terapias que existen están enfocadas a paliar os síntomas e mellorar a calidade de vida das persoas con fibromialxia.

Entre as opcións terapéuticas para tratar esta doenza destacan:

Tratamento médico:
- Antidepresivos: amitriptilina, duloxetina, paroxetina, fluoxetina.
- Relaxantes musculares: ciclobenzaprina, benzodiacepinas.
- Analxésicos: opioides (tramadol, tapentadol, morfina, buprenorfina, fentanilo), paracetamol, antiinflamatorios esteroideos (corticoides), antiinflamatorios non esteroideos (ibuprofeno, metamizol).
- Anticomiciais: pregabalina, gabapentina.
- Outros: pramipexol, nabilona, oxibato sódico, hormona do crecemento, ketamina, cánnabis, lidocaína..
Tratamento psicolóxico:
- Terapia cognitivo condutual (TCC).
- Terapia condutual operante (TCO).
Outras recomendacións:
Exercicio físico, sobre todo de tipo aeróbico e de fornecemento muscular.
Exercicios de relaxación.
Terapia manual ou fisioterapia.
Acupuntura.