Fernando Buyser
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 30 de maio de 1879  Filipinas |
| Morte | 16 de novembro de 1946 (67 anos) Mainit, Filipinas (pt)  |
| Bispo | |
| | |
| Actividade | |
| Ocupación | poeta , escritor , ensaísta |
Fernando Buyser y Aquino, nado en Kalunangan o 30 de maio de 1879 e finado en Mainit o 16 de novembro de 1946 foi un escritor e sacerdote filipino, bispo da Igrexa Filipina Independente.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Medrou na localidade de Caridad, preto de Baybay. En 1905 a Igrexa Filipina Independente ordenouno sacerdote e serviu en Cebú ata 1930 ao ser consagrado por Gregorio Aglipay bispo da diocese de Cebú, despois foino de Bohol, Leyte, Samar, Masbate e Surigao e presidente do Consello Supremo de Bispos.
Escritor en cebuano, o seu primeiro poema data de 1906. A súa poesía é principalmente de carácter místico e moral [1]. Foi o introdutor do sonanoy un estilo que combina a balak tradicional coa formas poéticas occidentais, e máis concretamente co soneto español, a súa obra exerceu unha grande influencia na súa época e na seguinte xeración de poetas[2].
Obras[editar | editar a fonte]
- Mga Awit sa Kabukiran (antoloxía de poesía tradicional, 1912)
- Si Christo Gikawat (teatro, 1912)
- Lucia (teatro, 1912)
- Baile oficial (teatro, 1913)
- Mga Sugilanong Karaan (antoloxía de poesía tradicional, 1913)
- Mga Damgo sa Usa Ka Pari (relatos, 1913)
- Panimolus sa Isa Ka Aswang (novela curta, 1923)
- Dungog sa Kamatayon (relatos, 1923)
- Kasingkasing sa Magbabalak (poesía, 1938),
- Kasakit ug Kalipay (poesía, 1940),
- Balangaw (poesía, 1941),
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Fernando Buyser" en Arquivado 30 de agosto de 2017 en Wayback Machine. Cebuano Studies Center
- ↑ Marjorie Evasco "Song and Substance: The Poetry of Fernando Buyser" Philippine Quarterly of Culture and Society Vol. 31, Nº. 4, SPECIAL ISSUE: CEBUANO LITERARY STUDIES (2003), pp. 307-330
