Feminismo en Francia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O feminismo en Francia refire á historia do pensamento e os movementos feministas xurdidos en Francia. O feminismo en Francia pode ser dividido a grandes traxos en tres ondas: primeira onda do feminismo, o cal se preocupou en gran parte de acadar o sufraxio e dereitos cívicos para as mulleres, abranguendo dende a Revolución francesa até a Segunda República e a Terceira República, con contribucións significativas dende os movementos revolucionarios da Revolución de 1848 e a comuna de París, que culminaron na obtención do dereito a votar en 1944.

A segunda onda do feminismo abrangueu dende a década de 1940s até a de 1990, e foi unha avaliación da función das mulleres na sociedade francesa, recoñecendo o tratamento de inferioridade das mulleres na sociedade malia o seu estado político igual ó dos homes. Iniciado por teóricas como Simone de Beauvoir, a segunda onda do feminismo foi unha corrente importante dentro do movemento social que levou até os acontecementos de maio do 1968, e os obxectivos políticos incluíron a garantía de aumentado de autonomía para as mulleres, particularmente permitindo o seu acceso ó aborto e o control da natalidade.

A terceira onda do feminismo comezou arredor da década de 2000, e continúa o legado da segunda onda ó tempo que engade elementos da crítica postcolonial, achegando os dereitos das mulleres con outros discursos salientables, particularmente aqueles que atinxen ó racismo.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Marie Cerati, Le club des citoyennes républicaines révolutionnaires, París, éd. sociales, 1966
  • Marc de Villiers, Histoire des clubs de femmes et des légions d’Amazones (1793-1848-1871), París, Plon-Nourrit et cie, 1910
  • Carolyn Eichner, Surmounting the Barricades: Women in the Paris Commune, Indiana University Press, 2004
  • Eric Fassin, Clarisse Fabre, Liberté, égalité, sexualités, Belfond 2003.
  • M. Jaspard, Enquête sur les violences faites aux femmes, La documentation française, 2002.