FSC
| FSC | |
|---|---|
 CR 157, Roeser, District de Luxembourg, Lëtzebuerg | |
| Tipo | Organización sen lucro |
| Fundación | novembro de 1993 |
| Localización | Charles de Gaulle Straße 5, 53113 Bonn,  Alemaña |
| Industria | Certificacións forestais |
| Produtos | Madeira Derivados da madeira Papel |
| Na rede | |
| https://ic.fsc.org/ e https://fsc.org/ | |
   | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
FSC son as iniciais en inglés de Forest Stewardship Council, unha organización internacional sen fins de lucro do sector forestal. FSC creou o primeiro sistema para a certificación da xestión forestal sostible.
"FSC" tamén emprégase para:
- o sistema de certificación FSC
- marcar co selo FSC, tamén o logo FSC, certificado ou sello de aprobación os produtos certificados.
O sistema de certificación FSC para o sector forestal creouse para garantir unha xestión forestal sostible, o que incluíse o mantemento e a mellora das funcións económicas, ambientais e sociais das empresas forestais. Para este propósito, o FSC desenvolveu un estándar xeral e uniforme en tódolos países, que consta de dez principios e criterios. Nun sentido máis amplo, a certificación dos produtos da madeira polo FSC, a trazabilidade, é tamén unha das funcións do sistema.
Historia[editar | editar a fonte]
O Forest Stewardship Council é unha iniciativa das organizacións non gobernamentais ambientais e de dereitos humanos e un grupo de comerciantes e empresas industriais iniciado en 1990 en California. O apoio fundamental da iniciativa xurdiu como parte do Cumio da Terra en Río de Janeiro e tamén para os principios do desenvolvemento sostible.
Non foi posible chegar a un acordo sobre un instrumento xuridicamente vinculante para manter o uso sostible dos bosques, aínda que no capítulo 11 do Programa 21 se formularon de feito catro puntos do plan para mellorar a xestión sostible dos bosques.
Segundo as máis importantes organizacións ecoloxistas como Greenpeace ou WWF en relación coa protección dos bosques deron resultados satisfactorios, utilizouse o FSC para contribuír a unha actividade forestal apropiada e mellor. O desenvolvemento da organización FSC baséase en gran medida no compromiso de WWF, Greenpeace, os sindicatos e os grupos de interese dos pobos indíxenas, con intereses mutuos comúns.
En outubro de 1993, foi a reunión inaugural da FSC en Toronto, Canadá. A mediados de 1994, despois do establecemento dunha oficina no lugar de Oaxaca, México, o desenvolvemento de normas internacionais e os estatutos da organización aprobáronse no verán de 1994 pola Asemblea Xeral, tamén en Oaxaca e por último a inscrición da asociación foi en febreiro de 1996. En xaneiro de 2003 a sede da Organización Internacional do FSC estableceuse en Bonn, Alemaña.
Aínda que algúns representantes do sector forestal e da madeira apoiaron a idea da FSC desde o principio, había sinais na década de 1990 de que moitos lugares, especialmente aquelas operacións forestais afectadas por eles (por diferentes razóns) negáronse a colaborar. Isto tamén inclúe (e non só en Alemaña) estados ou departamentos forestais municipais.
As empresas forestais e as administracións dos diferentes países e rexións están desenvolvendo sistemas de certificación eles mesmos, competindo co FSC. Consideremos dous mercados: os organismos de certificación para competir polo cliente (por exemplo, empresas forestais), e o certificado competindo con outros certificados, etiquetas etc. para a reputación e o recoñecemento entre os tomadores de decisións, cando os clientes compran os produtos con certificados. En Europa tamén hai o Programa de Recoñecemento de Sistemas de Certificación Forestal (PEFC).
Hoxe en día, o FSC a nivel internacional ten máis de 500 membros. A nivel mundial en 2010 certifica de acordo cos principios e criterios do FSC máis de 120 millóns de hectáreas de bosque (100 hectáreas = 1 Km cadrado) 1,335 millóns de Km cadrados. Isto corresponde a unha área de 1.000 × 1.335 Km.
Organización[editar | editar a fonte]
O FSC está organizado nun sistema en tres cámaras: económica, ambiental e social. A decisión debe ser aprobada por cada cámara. Así tamén as organizacións ambientalistas e grupos sociais (como os pobos indíxenas e sindicatos), teñen a posibilidade de influenciar directamente, e a súa posición non pode ser revogada. Isto aplícase tamén de forma análoga aos intereses da comunidade empresarial, que ademais de representantes das operacións forestais tamén inclúen a representantes da industria forestal.
De feito: "O club ten como obxectivo a toma de decisións por consenso" (Estatutos § 5 (5)). Un voto en principio das 3 cámaras: cada unha das tres cámaras conta con dez votos na Asemblea Xeral.
As decisións son válidas si:
- Representan ao menos 20 votos (66,6%)
- Polo menos o 25% dos membros están presentes
- Todas as cámaras están representadas
- A cámara é pechada por consenso
Certificadores acreditados[editar | editar a fonte]
Isto require un alto nivel para manter satisfeitos aos solicitantes. O custe ten ao redor de cinco díxitos. A nivel mundial, cerca de 18 empresas están acreditadas, incluíndo 10 empresas só en Alemaña:
- BM TRADA Certification Ltd BM TRADA Certification Ltd
- Bureau Veritas Certificación Germany GmbH
- Control Union Certifications
- Asociación Alemá para a Certificación de Sistemas de Xestión GmbH (DQS)
- GFA Consulting Group GmbH (GFA)
- Instituto de Ecología de Mercado
- LGA InterCert (IC)
- RAINFOREST ALLIANCE Programa SmartWood (SW)
- Scientific Certification Systems Programa de Conservación Forestal (SCS)
- FORESTALES SGS Qualifor programas (SGS)
- TÜV NORD CERT GmbH (TUV)
Cando a acreditación faise entre
- A certificación da xestión forestal sostible e a
- Certificación de trazabilidade
Certificación de empresas forestais[editar | editar a fonte]
A certificación de operacións forestais réxese polos estándares que foron desenvolvidos polo FSC. Os estándares globais cobren dez principios e conteñen varios criterios, complementados a nivel nacional por unha variedade de indicadores.
| Principio 1: Cumprimento das leis forestais e os principios do FSC |
| Principio 2: A longo prazo a propiedade e dereitos de uso das terras e os recursos forestais, deberán estar claramente definidos, documentados e legalmente establecidos. |
| Principio 3: Os dereitos dos pobos indíxenas |
| Principio 4: A administración forestal, son as comunidades sociais e o benestar económico dos traballadores forestais e locais fanse máis importante a longo prazo |
| Principio 5: Eficiencia económica e diversidade de produtos |
| Principio 6: Garantir a biodiversidade, as funcións protectoras dos bosques e a paisaxe |
| Principio 7: Deseño e mellora do Plan de Xestión |
| Principio 8: Monitoreo da documentación apropiada e a avaliación da sostibilidade |
| Principio 9: Mantenza de bosques con alto valor de conservación |
| Principio 10: As plantacións poden proporcionar como complemento da agricultura natural beneficios sociais e económicos máis amplos, e a presión sobre os chamados "bosques naturais" redúcese |
En contraste coas normas internacionais o contexto dos dez principios e criterios elaborados polos sistemas de certificación nacionais difiren no nivel operativo. Isto refírese por exemplo á aplicación de tratamentos ou plaguicidas. As diferenzas entre as normas nacionais entre si débense á asignación dos indicadores polos respectivos grupos nacionais de traballo do FSC, deben facer posible as normas das circunstancias rexionais respectivos. Antes de que unha norma nacional poida aplicarse á expedición de dereitos legalmente, é necesario que está acreditado polo FSC Internacional.
FSC en Galiza[editar | editar a fonte]
En 2012 as asociacións de propietarios de montes, Xefosnor e Promacer, que agrupan a máis de 700 familias de produtores dos concellos de Cedeira, As Somozas, Cariño, Mañón e Cerdido recibiron a certificación FSC para as súas explotacións forestais[1][2].
