Eva Hevia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEva Hevia

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1976 Editar o valor em Wikidata (47/48 anos)
Xixón, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Oviedo Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónquímica , investigadora Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Berna (2019–)
Universidade de Strathclyde (2006–2019)
Universidade de Strathclyde Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Premios

Eva Hevia, nada en Xixón en 1976, é unha profesora española de química organometálica na Universidade de Strathclyde, en Glasgow.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Hevia naceu en Xixón en 1976, e interesouse pola ciencia dende moi pequena.[1][2] Conseguiu o seu máster e o seu doutoramento en 2002 na Universidade de Oviedo, e catro anos máis tarde, en 2006, foi nomeada académica Marie Skłodowska-Curie na Universidade de Strathclyde traballando con Robert Mulvey.[3] Converteuse en profesora titular en 2010 e lectora en 2011.[4] Foi nomeada profesora da Universidade de Strathclyde en 2013, cando só tiña 38 anos.[5]

A investigación de Hevia céntrase na química organometálica polar. O seu grupo de investigación está interesado no desenvolvemento de reactivos multicompoñentes que conteñan metais abundantes na terra para síntese. A química utiliza os efectos cooperativos de dous metais, o que permite novas áreas da química baseadas na síntese orgánica mediada por metais e a construción de estruturas supramoleculares.[6] Estas áreas inclúen: a metalización para a funcionalización quimioselectiva de moléculas orgánicas, a captura de anións sensibles, os disolventes eutécticos profundos e os reactivos organometálicos con soporte de sal e as aplicacións catalíticas dos bimetálicos cooperativos.[7][8][9][10]

O seu enfoque recente foi a activación de moléculas N-heterocíclicas e a química sustentable. A súa investigación ten aplicacións en farmacoloxía e química agrícola, e profundas implicacións no medio ambiente.

Hevia deu máis de sesenta charlas como convidada en conferencias.[11][12]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Bio". 
  2. "madri+d. Entrevista a: Eva Hevia". Consultado o 27 de marzo de 2018. 
  3. "Universidad de Oviedo - La gijonesa Eva Hevia, premiada en Reino Unido por su trayectoria investigadora - Noticia". Arquivado dende o orixinal o 28 de marzo de 2018. Consultado o 27 de marzo de 2018. 
  4. "RSC Corday-Morgan Prize 2017 Winner". 
  5. "Eva Hevia, professor at the University of Strathclyde in Glasgow, receives the 2016 SRUK Emerging Talent Award - Sruk" (en inglés). 12 de decembro de 2016. Arquivado dende o orixinal o 30 de abril de 2019. Consultado o 30 de abril de 2019. 
  6. "YAS Members - Eva Hevia". Arquivado dende o orixinal o 30 de abril de 2019. Consultado o 30 de abril de 2019. 
  7. Herd; Uzelac; Cadenbach; Kennedy; Borilovic; Aromı́; Hevia. "Zincate-Mediated Arylation Reactions of Acridine: Pre- and Postarylation Structural Insights" 34 (11). ISSN 0276-7333. doi:10.1021/om501251q. 
  8. Fuentes; Hernán‐Gómez; Hevia; Kennedy; Mulvey; O'Hara. "Alkali‐Metal‐Mediated Magnesiations of an N‐Heterocyclic Carbene: Normal, Abnormal, and "Paranormal" Reactivity in a Single Tritopic Molecule" 54 (47). ISSN 1521-3773. doi:10.1002/anie.201507586/abstract. 
  9. Hevia; Capriati. "Reactivity of Polar Organometallic Compounds in Unconventional Reaction Media: Challenges and Opportunities (Eur. J. Org. Chem. 31/2015)" 2015 (31). ISSN 1099-0690. doi:10.1002/ejoc.201590088/abstract. 
  10. Clegg; García-Alvarez; McCall; Nuttall; Kennedy; Russo; Hevia. "Shedding New Light on ZnCl2-Mediated Addition Reactions of Grignard Reagents to Ketones: Structural Authentication of Key Intermediates and Diffusion-Ordered NMR Studies" 17 (16). ISSN 1521-3765. doi:10.1002/chem.201002544. 
  11. "Talks". Consultado o 27 de marzo de 2018. 
  12. "CienciaUK 2017: La carrera investigadora y otras profesiones científicas en Reino Unido". Arquivado dende o orixinal o 28 de marzo de 2018. Consultado o 27 de marzo de 2018.