Eulogio Martínez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEulogio Martínez

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Eulogio Ramiro Martínez Editar o valor em Wikidata
11 de xuño de 1935 Editar o valor em Wikidata
Asunción, Paraguai Editar o valor em Wikidata
Morte30 de setembro de 1984 Editar o valor em Wikidata (49 anos)
Barcelona, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteAccidente de tráfico Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña
Paraguai Editar o valor em Wikidata
Altura174 cm Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1953 Editar o valor em Wikidata - 1965 Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Nacionalidade deportivaEspaña Editar o valor em Wikidata
Deportefútbol Editar o valor em Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Deporte base
- Atlántida Sport Club (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
  Equipo enllaç= enllaç=
1953-1956 Club Libertad
1956-1962 Futbol Club Barcelona 111(62)
1962-1964 Elche Club de Fútbol 39(7)
1964-1965 Atlético de Madrid 2(0)
1965-1966 Club Esportiu Europa 2(0) Editar o valor em Wikidata
  Selección nacional enllaç= enllaç=
1954-1955   Selección de fútbol de Paraguai 9(4)
1956-1956   Selección de fútbol de Cataluña 1(0)
1958-1958   España B 1(0)
1959-1962   España 8(6) Editar o valor em Wikidata
Participou en
1962Mundial de Fútbol Chile 1962
1955Campionato Suramericano de 1955 Editar o valor em Wikidata

FIFA: 53725 Editar o valor em Wikidata

Eulogio Ramiro Martínez, nado en Asunción o 11 de marzo de 1935 e finado en Barcelona o 30 de setembro de 1984, foi un futbolista paraguaio, que xogaba como dianteiro. Cunha grande habilidade e instinto goleador, destacou no Club Libertad e no FC Barcelona, e foi internacional tanto coa selección paraguaia como coa española.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Inicios en Paraguai[editar | editar a fonte]

Comezou a súa carreira deportiva no Libertad, onde formou unha das mellores dianteiras da historia do club, xunto a Hermes González, Máximo Rolón e Rogelio Bedoya. Con ese equipo gañou o campionato paraguaio de 1955, no que marcou 10 goles. A superioridade daquel Libertad a nivel local tamén se trasladou ao plano internacional con vitorias contra equipos como o Partizan de Belgrado (4-3) e unha lembrada goleada por 5-1 sobre o River Plate, que contaba cun dos mellores equipos da súa historia, con xogadores como Santiago Vernazza, Amadeo Carrizo, Félix Lostau, Omar Sívori ou Walter Prado.

FC Barcelona[editar | editar a fonte]

En 1956 fichou polo FC Barcelona, onde xogou durante as seguintes seis tempadas. Na primeira delas conseguiu 9 goles en liga, pero foi na Copa do Xeneralísimo onde explotou como goleador. No partido de volta dos oitavos de final marcoulle 7 goles ao Atlético de Madrid, nun partido que acabou 8-1. Na ida dos cuartos de final fíxolle 4 goles ao Real Madrid, mentres que nas semifinais marcou outros 4 contra a Real Sociedad. Rematou a Copa como campión e con 16 goles, o rexistro máis alto da historia do competición.

O 24 de setembro de 1957 marcou o primeiro gol da historia do Camp Nou.[1] Foi o máximo goleador do equipo nas campañas 1956/57, 1957/58 e 1959/60, conseguindo 177 goles en 227 partidos.[2] Gañou 6 títulos co club catalán: dúas ligas, dúas Copas do Xeneralísimo e dúas Copas de Feiras.

Outros equipos[editar | editar a fonte]

Deixou o Barcelona en 1962, e posteriormente xogou dúas tempadas no Elche CF, unha no Atlético de Madrid e outra Europa, no que se retirou en 1965.

Seleccións nacionais[editar | editar a fonte]

Formou parte das seleccións de Paraguai e España, xogando con elas 9 e 8 partidos respectivamente. Participou con Paraguai na Copa América de 1955 e con España no Mundial de Chile de 1962, disputando o primeiro partido fronte a Checoslovaquia.[3][4]

Últimos anos e morte[editar | editar a fonte]

Trala súa retirada instalouse en Calella, onde rexentou un bar e colaborou como adestrador no fútbol base da localidade.[5] Sufriu problemas económicos e desgrazas familiares, entre eles a perda dunha filla.[6] O 8 de setembro de 1984 foi atropelado nunha autoestrada por un vehículo mentres cambiaba unha roda picada no seu. No accidente faleceu un amigo seu, mentres que Eulogio foi ingresado nun hospital durante semanas. Non puido superar as lesións e faleceu o 30 de setembro con só 49 anos.[5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Bosch, Xavier (21 de noviembre de 2018). "El Barça busca un 9 (Elogio de Eulogio)" (PDF). Barcelona: 8. Consultado o 21 de noviembre de 2018. 
  2. "Eulogio Martínez". fcbarcelona.es (en castelán). Consultado o 23 de febreiro de 2022. 
  3. "Copa América 1955". rsssf.com (en inglés). Consultado o 22 de febreiro de 2022. 
  4. "Checoslovaquia 1-0 España 1962". FIFA (en inglés). Consultado o 22 de febreiro de 2022. 
  5. 5,0 5,1 "Eulogio Martínez ha muerto" (PDF). Barcelona. 1 de octubre de 1984: 10. Consultado o 22 de octubre de 2016. 
  6. Corcuera, José Ignacio (1 de xaneiro de 2013). "Eulogio Martínez: una estrella con mal fario". Cuadernos de Fútbol (en castelán) (39). Consultado o 22 de febreiro de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]