Estadio Helmántico
| Helmántico | |
|---|---|
 | |
| Datos | |
| Coordenadas | 40°59′43″N 5°39′54″O / 40.995278, -5.665 |
| Localización | Villares de la Reina, Salamanca, España  |
| Construción | |
| Inauguración | 8 de abril de 1970 |
| Arquitecto | Antonio García Fernando Población |
| Estadio | |
| Superficie | Céspede |
| Dimensións | 105 x 72 |
| Capacidade | 17.341 |
| Propietario | UD Salamanca |
| Operadora | Salamanca AC |
| Localía | UD Salamanca |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Estadio Helmántico é un campo de fútbol situado en Villares de la Reina (Salamanca), na estrada de Zamora. O seu titular era a Unión Deportiva Salamanca.
Historia
[editar | editar a fonte]Construción
[editar | editar a fonte]O Estadio e a Cidade Deportiva anexa construíronse debido ao crecemento da Unión Deportiva Salamanca. Augusto Pimenta de Almeida, presidente do club, de orixe portuguesa, foi o que encargou a construción destas novas instalacións. Os arquitectos da obra foron Antonio García Lozano e Fernando Población del Castillo. O aparellador foi Vicente dl Río.
En 1966, os terreos do anterior estadio, o Campo do Calvario, son considerados como edificables, e o 21 de outubro, a empresa burgalesa Merino y Prieto mostra o seu interese polos terreos. Véndense 3.000 metros cadrados a 1.400 pesetas (8,41 €) o metro. A operación ascende a 4 200 000 pesetas (25.242,5 € aproximadamente).
O 28 de decembro de 1968, ante as dificultades para dispor dos terreos das Salas Bajas, a Xunta Directiva adquire o dereito de compra dos terreos do Prado Panaderos, uns 50.000 metros cadrados no termo municipal de Villares de la Reina. Da mesma forma, o día 30 de decembro, adquírese outra opción de compra sobre 110.000 m² lindeiros á anterior propiedade. O 26 de febreiro de 1969 a asemblea extraordinaria ratifica a opción de compra sobre devanditos terreos.
En maio de 1969 formalízanse oficialmente as escrituras deses terreos. A UD Salamanca é propietaria de 160.000 metros cadrados cun custo total de 6 652 799 pesetas (39.984,12 € aproximadamente). Nese mesmo mes intensifícanse os contactos cos arquitectos Fernando Población del Castillo e Antonio García Lozano, para acelerar os proxectos das instalacións. A poxa das obras queda deserta e é ao final a empresa Gil Cacho quen queda coas obras do futuro estadio.
A finais de 1969 dan comezo as obras de construción do estadio.
Inauguración
[editar | editar a fonte]O 8 de abril de 1970 inaugurouse a Cidade Deportiva da Unión Deportiva Salamanca, e dentro da mesma, un estadio máis grande e de maior categoría que o vello Campo do Calvario. O bispo da diocese, Mauro Rubio, encargouse de bendicir ás 18:00 as instalacións. Juan Antonio Samaranch, Delegado Nacional de Deportes, descubriu a placa conmemorativa e impuxo a Augusto Pimenta de Almeida a medalla de prata ao mérito deportivo.
O partido inaugural do estadio foi ás 20:00 entre a Unión Deportiva Salamanca e o Sporting de Lisboa. O partido acabou con empate a cero. O árbitro encargado de dirixir o encontro foi César Santos López de Salamanca. Os prezos das entradas foron 75 pesetas para socios e 150 pesetas para os non socios.
As aliñacións que dispuxeron ambos os equipos foron as seguintes:
- Unión Deportiva Salamanca: Carlos; Simonet, Huerta, José Manuel; Manolo, Cachicha; Sancho, Eloy, Miguel, Fermín e Jiménez.
- Sporting Clube de Portugal: Damas; Pedro Gomes, José Carlos, Hilario; Gonçalves, Caló; José Juan, Nelson, Marinho, Peres e Dinis.
Anos 1970
[editar | editar a fonte]O primeiro gol marcado no Estadio Helmántico fíxoo Calero, o día 26 de abril de 1970, ao Real Valladolid. O partido gañouno a Salamanca por 2-0.
O 5 de maio de 1971 tivo lugar o primeiro encontro internacional que acolle o estadio. Foi un partido clasificatorio para a Olimpíada de Múnic, e enfrontáronse as seleccións de España e Turquía. Gañaron 3-0 os españois con goles de Manolín Costa (2) e Santillana. A pesar do alto prezo imposto pola directiva, o Helmántico case se encheu.
O 14 de xaneiro de 1975 un forte vendaval de 110 km/h levou a cuberta de fondo Norte dous días despois dun partido contra o Betis. viñeron abaixo tres vigas de 3.000 kg cada unha e 30 transversais.
Durante a tempada 1976-1977 sepárase mediante valos metálicos as distintas zonas do chanzo.
O 11 de decembro de 1978, dous días antes do encontro internacional entre España e Chipre, o vento, por segunda vez, leva parte da cuberta do estadio. Os refachos de vento próximas aos 100 km/h arrincaron de raíz unha viga mestra de 3.000 kg., focos, altofalantes, o teito metálico dun dos fondos... Os danos estimáronse nuns 25 millóns de pesetas (uns 150.253 €). Todo isto non impediu a celebración do encontro e, aínda que se tiveron que retirar 4.500 localidades do Fondo Norte, vendéronse máis do 75% das entradas e o campo presentaba un ambiente excepcional cuns 18.000 espectadores na bancada, que deixaron unha recadación de catro millóns de pesetas (24.040,5 €). O partido acabou con 5-0 a favor do conxunto español.
O 12 de febreiro de 1979 a cuberta da zona de preferencia sofre un novo incidente como consecuencia do vento. Tras este acontecemento decídese ampliar esa zona da bancada, engadindo 9 filas no seu parte superior.
Anos 1980
[editar | editar a fonte]Ante a posibilidade de televisar partidos, durante a tempada 82-83, constrúense as torres de iluminación.
O 24 de decembro de 1982 produciuse a primeira clausura do Helmántico. A Unión Deportiva Salamanca cumpriría esa sanción en Cáceres, ante o Barcelona Atlètic nun partido de Copa.
O 1 de xuño de 1988 a Selección Española a mans de Miguel Muñoz fai a última proba antes da Eurocopa de fútbol 1988 fronte a Suecia. O partido acabou 1-3 a favor dos suecos. O partido tamén se atopaba dentro dos actos de homenaxe por parte da Federación Española de Fútbol ao salmantino Miguel Hernández, vicepresidente da Federación de Fútbol Castelán Leonesa.
Anos 1990
[editar | editar a fonte]Durante a tempada 1998-1999 é demolido o Velódromo e constrúense dous campos de herba, un deles de herba artificial. Tamén é construído ximnasio debaixo do Fondo Sur e un edificio con vestiarios para as seccións inferiores. Tamén son instalados no estadio dous videomarcadores de última xeración en ambos os fondos. Foron estreados cun gol de Martín Cardetti ao Real Valladolid.
Anos 2000
[editar | editar a fonte]O 26 de marzo de 2005, a selección de fútbol de España enfrontouse en partido amigable á China neste estadio e impúxose por 3-0.
Constrúese unha Boutique na parte de Fondo Norte á beira dos despachos de billetes.
Pistas do Helmántico
[editar | editar a fonte]Á beira sur do estadio atópase un mini-estadio con pistas de atletismo onde normalmente adestra o equipo e no cal albergou Campionatos Internacionais de Atletismo. Oficialmente chámase Javier Sotomayor, en honra ao atleta cubano que conseguiu a plusmarca mundial en salto de altura en devanditas pistas, pero popularmente é máis coñecido como Pistas do Helmántico.
Tamén alberga no seu campo de fútbol os partidos do Club Deportivo Salmantino.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Unión Deportiva Salamanca 1923-1974, de Carlos Gil-Perez. 1974, Edita Montepio Agrario Salmantino. ISBN 84-500-1004-7.