Tunes

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaTunes
تونس (ar) Editar o valor em Wikidata
Fotomontaxe
Imaxe

Localización
Mapa
 36°48′03″N 10°10′48″L / 36.8008, 10.18Coordenadas: 36°48′03″N 10°10′48″L / 36.8008, 10.18
PaísTunisia
Subdivisões da Tunísia (pt) TraducirTúnis (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Capital de
Poboación
Poboación602.560 (2022) Editar o valor em Wikidata (2.833,84 hab./km²)
Xeografía
Superficie212.630.000 m² Editar o valor em Wikidata
Bañado porLake of Tunis (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Altitude4 m Editar o valor em Wikidata
Datos históricos
Evento clave
238 a. C.Siege of Tunis (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Organización política
Membro de
Identificador descritivo
Código postal1000 Editar o valor em Wikidata
Fuso horario
Prefixo telefónico71 Editar o valor em Wikidata
Outro
Irmandado con
Colonia (1964–)
Tashkent (1978–)
Praga (1978–)
Jeddah (1979–)
Rabat (1987–)
Marsella (1989–2009)
Lisboa (1993–2006)
Río de Xaneiro (1993–)
Santiago de Chile (1994–)
Doha (1994–)
Mascate (1995–)
Cidade de Kuwait (1998–)
Moscova (1998–)
Montreal (1999–)
Estocolmo (1999–2001)
Amán (1999–)
París (2004–2012)
Istambul (2012–)
Trípoli (2013–)
Turín (2015–) Editar o valor em Wikidata

Sitio webcommune-tunis.gov.tn Editar o valor em Wikidata

Tunes[1][2] (en grafía árabe تونس ; en francés Tunis) é a principal cidade da Tunisia. Capital ininterrompida do país desde o 20 de setembro de 1159 (5 de ramadán de 554, consonte ao calendario musulmán), por decisión dos almohades, status que confirmou a dinastía dos Hafsidas en 1228. É así mesmo a capital da gobernación do mesmo nome, creada en 1956. O santo patrón, islámico, de Tunes é Sidi Mahrez que dá o seu nome a unha mesquita da cidade.

Xeografía[editar | editar a fonte]

Situada ao norte do país, ao fondo do golfo de Tunes, do que a separa o lago de Tunes, a cidade sesténdese pola chaira litoral e polos outeiros próximos. Está poboada por 728.453 habitantes (2004), denominados tunesinos, pero enmárcase dentro dunha aglomeración metropolitana moito máis extensa (até 30 km, alcanzando os suburbios setentrionais de La Marsa), na que moran arredor de 2.300.000 de habitantes (2006), e comprende 4 gobernacións, que conforman o Gran Tunes, a saber: Tunes, Ben Arus, a Ariana e a Manuba.

Clima[editar | editar a fonte]

A cidade ten un clima mediterráneo meridional, con 18 °C de temperatura media anual (que oscila entre os 11 °C de xaneiro e os 27 °C de agosto). Nun período de 30 anos de rexistros a máxima absoluta atinxiu 46 °Cº e a mínima -1 °C. A pluviosidade total anual é de 440 litros, sen precipitacións durante os meses de xullo e agosto, mentres que durante o outono e o inverno concentra o 78% das chuvias.

Monumentos[editar | editar a fonte]

A medina[editar | editar a fonte]

A medina, ou cidade antiga, de Tunes foi declarada Patrimonio Mundial da UNESCO en 1979. A medina contén sobre 700 monumentos, incluíndo palacios, mesquitas, mausoleos, madrasas e fontes, que se remontan, en ocasión ao período almohade e a dinastía hafsida. Entre eses antigos edificios salientan:

  • A Gran Mezquita (que engloba a Universidade Islámica e a biblioteca)
  • A Mezquita Ez-Zitouna ("Mezquita da oliveira"), erguida en 723 por Ubaid Allah Ibn-al-Habhab para celebrar a nova capitalidade.
  • Dar-al-Bey, ou Palacio do Bey, que comprende construcións e obras de diferentes estilos e períodos, do que se coida que se levanta sobre os restos do teatro romano e do palacio do século X de Ziadib-Allah II al Aghlab.

Outros monumentos[editar | editar a fonte]

  • O Museo do Bardo, contén coleccións provenientes do período romano-africano, así como da Grecia Antiga e dos diferentes períodos da historia de Tunisia. O edificio foi, en orixe, un palacio hafsida do século XIII.
  • Nas proximidades xacen as ruínas de Cartago, na costa nordeste.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Definición de tunesino - Dicionario da Real Academia Galega". Arquivado dende o orixinal o 18 de novembro de 2013. Consultado o 02 de marzo de 2014. 
  2. López Martínez, María Cruz (2005). Gran dicionario século 21 da lingua galega. Editorial Galaxia. p. 1445. ISBN 9788482893419. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]