Tratado de Lausana
| Tratado de Lausana | |
|---|---|
| Ratificación | 24 de xullo de 1923 |
| Localización | Lausana,  Suíza |
| Signatarios | Aliados: Reino de Grecia Francia Reino de Italia Reino Unido Xapón Reino de Romanía.svg){kind=small} Reino dos Serbios, Croatas e EslovenosPotencia Central:  Imperio Otomán[1] |
O Tratado de Lausana (francés: Traité de Lausanne) foi un tratado de paz que estableceu as fronteiras da Turquía moderna.[2] Foi asinado na cidade suíza de Lausana o 24 de xullo de 1923 entre os gobernos de Grecia, Turquía e as nacións aliadas da primeira guerra mundial e considérase parte da partición do Imperio Otomán.
Características[editar | editar a fonte]
O tratado de Lausana invalidou o Tratado de Sèvres, asinado polo Imperio Otomán tras a primeira guerra mundial, pero que non fora aceptado polo novo estado turco fundado por Kemal Ataturk trala Guerra de Independencia Turca. O 20 de outubro de 1922 deu comezo a conferencia de paz, que foi interrompida tras intensas discusións o 4 de febreiro de 1923 e retomada o 23 de abril do mesmo ano. O texto final foi asinado o 24 de xullo, despois de oito meses de deliberacións.
Os principais signatarios foron İsmet İnönü pola parte turca e Eleftherios Venizelospola parte grega. O tratado outorgaba a Turquía a Tracia oriental, as illas de Imbros e Ténedos no Exeo nororiental, e garantía a protección da minoría grega en Turquía e turca en Grecia respectivamente. Non obstante, de acordo co chamado acordo de intercambio de poboación, a maioría da poboación grega de Turquía foi trasladada a Grecia, da mesma forma que unha parte importante da poboación turca de Tracia occidental foi trasladada a Turquía.
En total calcúlase que aproximadamente 1.650.000 gregos foron desprazados dos seus fogares en Anatolia e 670.000 turcos de Grecia foron trasladados a Turquía. Exceptuouse á minoría grega de Istambul (125.000 gregos) e aos habitantes gregos das illas de Imbros e Ténedos. En Grecia permaneceron 110.000 turcos, fundamentalmente na Tracia occidental. A república de Turquía recoñeceu así mesmo o mandato británico sobre a illa de Chipre.
Novas fronteiras[editar | editar a fonte]
O Tratado definiu as fronteiras europeas do Reino de Grecia, do Reino de Bulgaria e Turquía. Oficialmente concluíu toda soberanía turca sobre as illas do Dodecaneso (artigo 15), Chipre (artigo 20), Exipto e o Sudán (artigo 17), Siria e Iraq (artigo 3). Os territorios do Kurdistán foron repartidos entre varios países, e Armenia foi dividida entre o novo estado turco e a Unión Soviética.
As fronteiras turcas con Arabia Saudita e o Iemen foron controladas por tropas turcas até o 23 de xaneiro de 1919, en que foron transferidas ao Reino Unido, e quedaron definidas (como perdidas para os turcos) no artigo 3.[3][4]
Turquía tamén renunciou, segundo o artigo 22, en favor do Reino de Italia aos seus intereses en Libia, segundo o previamente establecido en 1912 no artigo 10 do Tratado de Ouchy. Porén, Turquía corrixiu parcialmente os reveses do Tratado de Lausana en 1938, cando obtivo a provincia de Hatay de mans de Francia, e en 1974, cando ocupou o terzo setentrional de Chipre.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ A partir da firma deste tratado pasou a chamarse Turquía.
- ↑ "Treaty of Peace with Turkey signed at Lausanne". Lausana, Suíza. 24 de xullo de 1923. Consultado o 28 de novembro de 2012.
- ↑ Ottoman Web Site: "Arabia (Yemen-Hejaz) Front"
- ↑ Osmanlı Web Sitesi: "Arabistan Cephesi"
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
