Teopompo

Teopompo

Nome orixinal	(grc) Θεόπομπος
Biografía
Nacemento	século IV a. C. Quíos, Grecia
Morte	c. 320 a. C. Alexandría
Actividade
Ocupación	político , historiador , escritor , orador
Período de tempo	Período helenístico
Profesores	Isócrates de Atenas
Lingua	Grego antigo
Obra
Obras destacables (século IV a. C.) Philippica (en) (século IV a. C.) Hellenica (en)
Familia
Pai	Damasistratus of Chios (en)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Outras persoas co mesmo nome.

Teopompo, nado en Quíos no -380 e finado en -323 foi un historiador grego, posibelmente o máis importante do século -IV.

Traxectoria

Naceu na illa de Quíos, no Exeo. O seu pai, Damisístrato, deulle unha educación esmerada. Nas discordias entre Tebas, Atenas e Esparta, a súa familia pronunciouse por Esparta, o que motivou a saída da súa terra. Sábese que en Atenas asistiu á escola de Isócrates. Fixo numerosas viaxes para documentar as súas obras. A máis importante é as Filípicas, formado por 58 libros, centrado na historia de Filipo II de Macedonia. Na súa obra predomina un estilo moralista, distiguíndose pola súa crítica á vida privada de Filipo á vez que apoiaba as súas accións políticas. Recibiu influencias de Heródoto, Isócrates e Antístenes.

Perdeuse todo o seu traballo, pero é coñecido polas longas citas que fan del outros autores. Ademais das Filípicas escribiu unhas Helénicas, continuación da obra de Tucídides, que abarca desde o -410 ata a batalla de Cnido. As Helénicas, parecen ser de menor importancia a tenor do pouco citada que é, propia da etapa inicial do autor. Sobre esta obra, o experto en historiografía Arnaldo Momigliano declara que

Teopompo debeu pois madurar precisamente no esforzo de proseguir a obra de Tucídides.

Momigliano destaca en Teopompo a superación ao modelo de Tucídides. A entrada de Filipo invalida o esquema Esparta-Atenas, debendo adecuar os modelos históricos á nova realidade política. Tamén escribiu unha Diatriba contra Platón e uns Panexíricos. Segundo Dionisio de Halicarnaso, non só foi un gran historiador, senón un orador excelente e un dos discípulos que honraron máis a escola de Isócrates.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Fragmentos da obra de Teopompo.
  • Texto francés, con introdución e anotacións neste idioma, no sitio de Philippe Remacle (1944 - 2011): trad. de Eugène Cavaignac (1876 - 1969); ed. de 1912, en París.