Talco
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.) |
| Talco | |
|---|---|
 Talco masivo | |
| Fórmula química | Mg3Si4O10(OH)2 |
| Clase | Silicatos |
| Subclase | Filosilicatos |
| Sistema cristalino | Monoclínico |
| Cor | Branca, gris, amarela, vermella, parda e verdosa |
| Brillo | De anacarado a graxo |
| Dureza | 1 |
| Fractura | Irregular ou concoide |
| Exfoliación | Perfecta, en láminas |
| Raia | Branca |
| Densidade | 2,7-2,8 g/cm3 |
O talco ou esteatita (do árabe tal q) é un mineral da clase dos silicatos cuxa fórmula química é Mg3Si4O10(OH)2 e que cristaliza no sistema monoclínico. Ráiase facilmente coa unlla, por iso na Escala de Mohs tómase coma patrón da menor dureza posible.
Aspecto[editar | editar a fonte]
Aínda que a súa cor pode variar pola presenza de impurezas, e típico que o talco apareza coa súa cor branca de forma masiva. Este mineral raras veces aparece en cristais ben formados.
Lugares onde se atopa[editar | editar a fonte]
Fórmase pola metamorfose de silicatos de magnesio como a olivina ou o anfíbole.
Os principais explotadores de talco son Estados Unidos, China e Europa de onde proceden máis de dous terzos da produción mundial.
Usos do talco[editar | editar a fonte]
O talco utilízase en diversas aplicacións. En forma de po utilízase como recheo na fabricación do papel e cartolinas, para lacas e pinturas, na industria cerámica (é un bo aditivo de gomas e plásticos) e no mundo da cosmética.
Pola súa resistencia ás elevadas temperaturas utilízase na fabricación de materiais termorresistentes.
Utilízase incluso coma aditivo na industria alimentaria (E553b).
Outros silicatos[editar | editar a fonte]
Outros silicatos importantes son:
