Stefan Zweig

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaStefan Zweig

Stefan Zweig en 1900
Biografía
Nacemento28 de novembro de 1881 Editar o valor em Wikidata
Viena (Imperio Austrohúngaro) Editar o valor em Wikidata
Morte22 de febreiro de 1942 Editar o valor em Wikidata (60 anos)
Petrópolis, Brasil Editar o valor em Wikidata
Causa da morteSuicidio Editar o valor em Wikidata (Sobredose de barbitúricos Editar o valor em Wikidata)
Lugar de sepulturaBrasil Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaSalzburgo (–século XX) Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeImperio Austrohúngaro
Austria Editar o valor em Wikidata
RelixiónXudaísmo Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Viena Editar o valor em Wikidata
Director de teseFriedrich Jodl (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Viena
Salzburgo
Berlín
Río de Xaneiro Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónescritor , historiador , biógrafo , novelista , prosista , crítico literario , dramaturgo , poeta , tradutor , xornalista , ensaísta Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1901 Editar o valor em Wikidata - 1942 Editar o valor em Wikidata
Xénero artísticoNovela, relato, biografía
Influencias
LinguaLingua alemá, lingua francesa, lingua inglesa, lingua italiana e lingua castelá Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Arquivos en
Familia
CónxuxeFriderike Maria Zweig
Zweig Lotte
PaisMoritz Zweig (en) Traducir Editar o valor em Wikidata  e Ida Zweig Editar o valor em Wikidata
Cronoloxía
1934emigración
marzo de 1933-outubro de 1933queima de libros na Alemaña nazi Editar o valor em Wikidata
Premios
Sinatura
Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0959003 Allocine: 69710 Allmovie: p218958 IBDB: 9757
Dialnet: 154951 Spotify: 1itLiqK37yVFnVcPLxTJCj iTunes: 1301073128 Musicbrainz: 554180e0-5e8c-431b-a541-46447aa99d45 Discogs: 648500 IMSLP: Category:Zweig,_Stefan Find a Grave: 19895 Deezer: 1237009 Editar o valor em Wikidata


Stefan Zweig (/ʃ'tɛfan tsvaɪk/), nado en Viena o 28 de novembro de 1881 e finado en Petrópolis (Brasil) o 22 de febreiro de 1942, foi un escritor, biógrafo e activista social austríaco.

Foi moi popular nas décadas de 1920 e 1930, e as súas obras foron das primeiras en protestar contra a intervención de Alemaña na segunda guerra mundial. Escribiu principalmente novelas, relatos e biografías, e cultivou tamén o teatro, o xornalismo e o ensaio. Das biografías, son particularmente coñecidas as de María Estuardo e a de Fouché, unha peza metade biografía e metade novela histórica.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Stefan Zweig foi fillo dunha familia xudía acomodada: o seu pai, Moritz Zweig, foi un adiñeirado fabricante téxtil, e a súa nai, Ida Brettauer Zweig, era filla dunha familia de banqueiros italianos[1]. Estudou na Universidade de Viena, doutorándose en Filosofía. Tamén realizou cursos sobre a historia da literatura, que lle permitiron contactar coa vangarda cultural vienesa da época.

Neste ambiente publicou cara a 1901 os seus primeiros poemas, unha colección titulada Silberne Saiten ("Cordas de prata"), con influencia de autores como Hugo von Hofmannsthal ou Rainer Maria Rilke. En 1904 publicou a súa primeira novela.

Zweig desenvolveu un estilo literario moi particular, cunha coidadosa construción psicolóxica e unha gran técnica narrativa. Amais das súas propias creacións, traduciu autores como Paul Verlaine, Charles Baudelaire ou Émile Verhaeren.

Rúa de Stefan Zweig en Kapuzinerberg (Salzburgo).

En 1910 visitou a India e en 1912 Norteamérica. En 1913 estableceuse en Salzburgo, onde viviu case vinte anos. Durante a primeira guerra mundial serviu no exército austríaco como empregado da Oficina de Guerra ao ser declarado non apto para o combate. Nesa época escribiu Jeremias, obra de carácter antibelicista, con influencias das ideas de autores como Romain Rolland, e que publicou en Suíza logo de se exiliar a Zürich. Alí traballou como correspondente para a prensa libre vienesa e para periódicos húngaros. Grazas ás súas amizades, entre as que estaban Eugen Relgis, Hermann Hesse e Pierre-Jean Jouve, puido publicar as súas visións apartidistas sobre a turbulenta realidade europea do momento. Alí coñeceu tamén a Thomas Mann e Max Reinhardt.

Despois do armisticio de 1918 volveu a Salzburgo, onde en 1920 casou con Friderike Maria Burger von Winternitz, unha admiradora da súa obra a quen coñecera oito anos antes. Divorciáronse en 1938. Ela publicou un libro sobre o seu marido logo da morte deste[2]. Tempo despois publicou tamén un libro de fotos do seu home[3].

En 1928 viaxou á Unión Soviética. Dous anos despois visitou a Albert Einstein no seu exilio en Princeton. Zweig tivo tamén como amigos a personalidades como Maxim Gorki, Rainer Maria Rilke, Auguste Rodin ou Arturo Toscanini. En 1934 publicou a súa tripla biografía Die Heilung durch den Geist. Mesmer, Mary Baker-Eddy, Freud, á vez un ensaio sobre as orixes da Ciencia Cristiá (relixión espiritualista fundada por Mary Baker Eddy) e a psicanálise.

Tralo auxe da influencia nacional socialista en Austria, Zweig trasladouse un tempo a Londres. Ao tempo, comezaron as súas dificultades para publicar en Alemaña, a pesar do cal logrou escribir o libreto para a ópera de Richard Strauss Die schweigsame Frau, estreada en Dresde en 1935. Os nazis definiron a Zweig como «non ario», e aínda que foi defendido por Strauss, Hitler rexeitou ir á estrea, e logo de tres representacións a obra foi prohibida[4]. Os seus libros foron prohibidos en Alemaña en 1936 polo réxime.

A relixión xudía non foi parte da súa educación. Con todo, a súa novela Der begrabene Leuchter (1937) narra a historia dun xudeu que fixo do obxectivo da súa vida preservar a menorá. Amais, os seus ensaios políticos foron publicados pola casa Neue Freie Presse, cuxo editor literario era o líder sionista Theodor Herzl, mais Zweig nunca se sentiu atraído por ese movemento.[5]

Postal de Stefan Zweig adicada o 24 de febreiro de 1927.

En 1934 iniciou viaxes por Suramérica. En 1939 casou con Charlotte Elisabeth Altmann. Tralo inicio da segunda guerra mundial trasladouse a París, e ao pouco viaxou a Inglaterra, onde obtivo a cidadanía. Viviu en Bath e Londres antes de viaxar aos Estados Unidos, a República Dominicana, Arxentina e Paraguai a dar unha serie de conferencias. Na Arxentina recibiu especial atención do periodista Bernardo Verbitsky, quen escribiu o ensaio Significación de Stefan Zweig (1942).

Despois da publicación de Die Schachnovelle mudouse ao Brasil. O 22 de abril de 1940 instalouse en Petrópolis, na conurbación de Río de Xaneiro[6]. Alí escribiu Brasilien. Ein Land der Zukunft (1941), obra na que examina a historia, economía e cultura do país, incluíndo unha cita de Américo Vespucio.

En febreiro de 1942, logo da caída de Singapur, suicidouse canda a súa esposa, desesperados ante o futuro de Europa e a súa cultura pensando que o nazismo se estendería a todo o planeta[7][8]. A súa autobiografía Die Welt von Gestern, publicada de forma póstuma en 1944, é un panexírico da cultura europea, que consideraba para sempre perdida.

Produción literaria[editar | editar a fonte]

Zweig escribiu novelas, historias curtas, ensaios (políticos e literarios, destacando o estudo sobre Dostoievski, ao que admiraba profundamente), dramas e varias biografías, das cales a máis coñecida é a de María Estuardo, publicada en alemán como Maria Stuart e en inglés como (The) Queen of Scots or Mary, Queen of Scotland and the Isles. Outra das súas biografías, a da raíña María Antonieta, foi adaptada ao cinema en Hollywood, protagonizada pola actriz da Metro-Goldwyn-Mayer Norma Shearer.

Traballou durante máis de vinte anos na obra Sternstunden der Menschheit (1927), que retrata os catorce acontecementos da historia mundial máis importantes desde o seu punto de vista. Se ben foi un dos máis coñecidos e reputados escritores entre 1930 e 1940, desde a súa morte e a pesar da importancia da súa obra, foi gradualmente esquecido.

Existen importantes coleccións de Zweig na Biblioteca Británica e na Universidade Estatal de Nova York en Fredonia. A primeira foi unha doazón dos seus apoderados realizada en maio de 1986, que inclúe pezas como o catálogo das obras de Wolfgang Amadeus Mozart autografado polo compositor (Verzeichnis).

Durante un tempo, no apoxeo do sentimento antixermánico, as súas obras foron publicadas nos países anglosaxóns baixo o pseudónimo de "Stephen Branch" (tradución literal do seu apelido).

Recoñecemento[editar | editar a fonte]

En 2016 a directora alemá Maria Schrader filmou Stefan Zweig: Farewell to Europe.[9][10][11]

Obra[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

  • Silberne Saiten (1901)
  • Die frühen Kränze (1906)

Teatro[editar | editar a fonte]

Novela[editar | editar a fonte]

  • Vergessene Träume (1900)
  • Praterfrühling (1900)
  • Im Schnee (1901)
  • Der Stern über dem Walde (1903)
  • Die Wunder des Lebens (1903)
  • Die Liebe der Erika Ewald (1904)
  • Scharlach (1908)
  • Brennendes Geheimnis (1911; incluída en Vier Geschichten aus Kinderland)
  • Geschichte in der Dämmerung (1911)
  • Die Gouvernante (1911)
  • Sommernovellette (1911)
  • Angst (1920; levada ao cine por Roberto Rossellini e Ingrid Bergman)
  • Der Amokläufer (1922)
  • Die Augen des ewigen Bruders. Eine Legende (1922)
  • Phantastische Nacht (1922)
  • Die unsichtbare Sammlung (1925)
  • Verwirrung der Gefühle (1926)
  • Brief einer Unbekannten (1927; levada ao cinema por Max Ophüls)
  • Buchmendel (1929)
  • Vierundzwanzig Stunden aus dem Leben einer Frau (1929)
  • Der begrabene Leuchter (1937)
  • Die gleich-ungleichen Schwestern (1937)
  • A impaciencia do corazón (1939). Tradución de Rosa Marta Gómez Pato (Editorial Hugin e Munin, 2018)
  • Kaleidoskop (conxunto de relatos breves)
  • Unvermutete Bekanntschaft mit einem Handwerk
  • Leporella
  • Reise in die Vergangenheit
  • Das Kreuz
  • Die Frau und die Landschaft
  • Rausch der Verwandlung
  • Wondrak
  • The post office girl
  • War er es? (1987)
  • Novela de xadrez (1944). Tradución de Patricia Buxán e Saleta Fernández (Ir Indo, 2004; Irmás Cartoné, 2018)
  • Die spatbezahlte Schuld (1951)
  • Clarissa (1981)

Libreto[editar | editar a fonte]

Biografía[editar | editar a fonte]

  • Verhaeren (1910)
  • Balzac. Eine Biographie (1920)
  • Drei Meister: Balzac, Dickens, Dostoyevski (1920)
  • Romain Rolland: Der Mann und das Werk (1921)
  • Frans Masereel: Der Mann und Bildner (1923)
  • Tragödie eines Lebens (1924; sobre a poeta francesa Marceline Desbordes-Valmore)
  • Joseph Fouché. Bildnis eines politischen Menschen (1929)
  • Die Heilung durch den Geist (1931; sobre Franz Mesmer, Mary Baker Eddy e Sigmund Freud)
  • Marie Antoinette. Bildnis eines mittleren Charakters (1932)
  • Maria Stuart (1934)
  • Triumph und Tragik des Erasmus von Rotterdam (1934)
  • Castellio gegen Calvin oder Ein Gewissen gegen die Gewalt (1936)
  • Magellan. Der Mann und seine Tat (1938)
  • Der Kampf mit dem Dämon (sobre Friedrich Hölderlin, Heinrich von Kleist e Nietzsche)

Autobiografía[editar | editar a fonte]

Portada de Die Welt von Gestern.
Portada de Die Welt von Gestern.
  • Die Welt von Gestern (1942)[12]

Ensaio[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Klaus Lohrmann (2003): Jüdisches Wien. Kultur-Karte. Mosse-Berlin Mitte gGmbH (Verlag Jüdische Presse) (en alemán).
  2. ↑ Friderike Zweig (1948): Stefan Zweig – Wie ich ihn erlebte. F.A. Herbig Verlag. Berlín (en alemán).
  3. ↑ Friderike Zweig (1961): Stefan Zweig: Eine Bildbiographie Kindler. Múnic. (en alemán).
  4. ↑ Richard Strauss/Stefan Zweig: BriefWechsel (1957), traducido ao inglés como A Confidential Matter (1977).
  5. ↑ Araujo, Laureano (4 de outubro de 2016). "A forza do pensamento: Theodor Herzl e Stefan Zweig nos comezos do sionismo". Consultado o 3 de agosto de 2018. 
  6. ↑ "Revivendo o país do futuro de Stefan Zweig", artigo de Júlia Dias Carneiro en Deutsche Welle, 30 de abril de 2009.
  7. ↑ "Stefan Zweig, Wife End Lives in Brazil", artigo de The United Press en The New York Times, 23 de febreiro de 1942.
    Stefan Zweig, Wife End Lives In Brazil; Austrian-Born Author Left a Note Saying He Lacked the Strength to Go on – Author and Wife Die in Compact: Zweig and Wife Commit Suicide
    .
  8. ↑ "Died" Arquivado 25 de agosto de 2013 en Wayback Machine., artigo en Time, 2 de marzo de 1942.
    Died. Stefan Zweig, 60, Austrian-born novelist, biographer, essayist (Amok, Adepts in Self-Portraiture, Marie Antoinette), and his wife, Elizabeth; by poison; in Petropolis, Brazil. Born into a wealthy Jewish family in Vienna, Zweig turned from casual globe-trotting to literature after World War I, wrote prolifically, smoothly, successfully in many forms. His books banned by the Nazis, he fled to Britain in 1938 with the arrival of German troops, became a British subject in 1940, moved to the U.S. the same year, to Brazil the next. He was never outspoken against Naziism, believed artists and writers should be independent of politics. Friends in Brazil said he left a suicide note explaining that he was old, a man without a country, too weary to begin a new life. His last book: Brazil: Land of the Future.
    .
  9. ↑ Araujo, Laureano (2 de maio de 2017). "Antes da aurora. Stefan Zweig en América". Consultado o 3 de agosto de 2018. 
  10. ↑ Boetti, Ezequiel (11 de xullo de 2018). "Crítica de "Stefan Zweig: Adiós a Europa", de Maria Schrader" (en español). Consultado o 3 de agosto de 2018. 
  11. ↑ Boyero, Carlos (23 de abril de 2017). "Descanse en paz, admirable Zweig" (en español). Consultado o 3 de agosto de 2018. 
  12. ↑ Araujo, Laureano (2 de agosto de 2016). "O que Stefan Zweig nos di aos europeos de hoxe". Consultado o 3 de agosto de 2018. 
  13. ↑ Zweig, Stefan. "Momentos estelares da humanidade". Arquivado dende o orixinal o 03 de agosto de 2018. Consultado o 3 de agosto de 2018. 
  14. ↑ Araujo, Laureano (7 de agosto de 2018). "A luz na noite do efémero. Os ‘Momentos estelares’ de Stefan Zweig". Consultado o 16 de agosto de 2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Zweig&oldid=6524253»