Sestercio
O sestercio (sestertius, en latín) era unha antiga moeda romana. No período histórico da República era unha pequena moeda de prata, converténdose nunha moeda grande de bronce durante o Imperio (mais máis tarde volveuse cuñar nunha dobre serie de bronce e latón de 54,5 e 27,2 gramos respectivamente).[1][2]
O nome provén das palabras latinas semis ("medio") e tres ("tres"), isto é, "medio terceiro", xa que valía dous ases e medio. Adoitaba ir marcado coas letras LLS (duae librae et semis, "dúas libras e medio ás"), rememorando as libras, ou tamén con I·IS ou HS.[3][4]
Historia[editar | editar a fonte]
O sestercio foi creado cara ao 211 a. C. como unha pequena moeda de prata que valía un cuarto de denario e, polo tanto, unha centésima parte dun áureo). Cando o valor do denario foi reaxustado a 16 ases, o sestercio tamén sufriu un reaxuste, pasando a valer 4 ases (mantendo, polo tanto a paridade equivalente a un cuarto de denario.[5]
Forma parte do novo sistema monetario introducido no ano 212 a. C. que substituíu o cobre como patrón monetario baseado no ás. Este novo sistema monetario estaba formado ademais do sestercio, polo denario, polo quinario e polo ás, co seguinte cadro de equivalencias:
| Equivalencias entre moedas romanas | |||||
| Denario | Quinario | Sestercio | Ás | Metal | |
|---|---|---|---|---|---|
| Denario (símbolo X) | 1 | 2 | 4 | 10 | 
|
| Quinario (símbolo V) | 1/2 | 1 | 2 | 5 |
|
| Sestercio (símbolo IIS) | 1/4 | 1/2 | 1 | 2,5 |
|
| Ás (símbolo I) | 1/10 | 1/5 | 2/5 | 1 | 
|
No 23 a.C., a reforma monetaria de Augusto transformou o sestercio nunha moeda grande de bronce; do mesmo xeito que o dupondio, estaba feito cunha liga dourada chamada oricalco. O salario medio dun obreiro da época podía oscilar entre os 700 e os 2.000 sestercios ao ano. Circulou ata mediados do século III d.C.[6]
Xa cara ao final do Imperio, no marco da forte desvalorización da moeda producida no século III, apareceu no seu lugar, con escaso éxito, o dobre sestercio, que foi emitido durante os reinados de Traxano Decio (249-251), pola súa esposa Herenia Etruscila (249-251) e por Póstumo (259-268).[7][8]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Sestercio" no DRAG e no Portal das Palabras.
- ↑ Alfaro Asins, C. et al. (2009). "Sestercio (1)".
- ↑ "Sestertius". En Algunos tipos de monedas antiguas.
- ↑ "Sestertius". En Schulzki, Heinz-Joachim. Brill’s New Pauly.
- ↑ "Fractions of the denarius: sestertius". En Roman bronze coins. www.moneta-romanae.com
- ↑ "Sestercio". En Algunos tipos de monedas antiguas.
- ↑ "Doble sestercio". En Algunos tipos de monedas antiguas. www.tesorillo.com.
- ↑ Vagi, David L. (2001). "Double sestertius".
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Sestercio  |
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Alfaro Asins, C. et al. (2009). Diccionario de numismática. Ministerio de Cultura. Madrid, 2009. ISBN 978-84-8181-405-7
- Burnett, Andrew. La Numismatique romaine, de la République au Haut-Empire. Errance, París, 1991. ISBN 9782903442699
- Cohen, Henry. Description historique des monnaies frappées sous l'Empire romain. MM. Rollin & Feuardent. París, 1880-1892 (Tomo I: 1880. Tomo II: 1882. Tomo III: 1883. Tomo IV: 1884. Tomo V: 1885. Tomo VI: 1886. Tomo VII: 1888. Tomo VIII: 1892 (mais táboa de emperadores).
- Crawford, M. H. Coinage and Money Under the Roman Republic. University of California Press. Berkeley. 1985. ISBN 0-520-05506-3.
- Sellars, I. The Monetary System of the Romans. 2013.
- Vagi, D. L. Coinage and History of the Roman Empire. Vol I-II: coinage. Taylor & Francis Group. 2001. ISBN 978-1579583163
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- "Sestertius". Descricións e fotografías en Coin Archives.
- Identificador de moedas da Antiga Roma
- Digital Library Numis (bibliografía sobre numismática da Antiga Roma)
- La Bible des monnaies romaines de 313 à 476 ap. J.-C.
