Rage Against the Machine

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rage Against the Machine
OrixeOs Ánxeles (California),
Período1991 - 2000
2007 - 2011
2019 - presente
Xénero(s)rap metal, funk metal,
Selo(s) discográfico(s)Epic Records
MembrosZack de la Rocha
Tom Morello
Tim Commerford
Brad Wilk
Na rede
http://www.ratm.com
IMDB: nm1500281 TV.com: people/rage-against-the-machine
Facebook: RATM Twitter: ratm Instagram: rageagainstthemachine Tumblr: ratm MySpace: ratm Youtube: UCFcytuxeGAHyM67L_nHDTIA Spotify: 2d0hyoQ5ynDBnkvAbJKORj iTunes: 899409 Last fm: Rage+Against+the+Machine Musicbrainz: 3798b104-01cb-484c-a3b0-56adc6399b80 Songkick: 470548 Discogs: 12212 Allmusic: mn0000863790 Deezer: 113 Genius: Rage-against-the-machine Editar o valor em Wikidata

Rage Against the Machine (escrito moitas veces como RAtM) é unha banda de rap metal e funk metal formada nos Ánxeles no ano 1991. Estivo formada durante toda a súa traxectoria por: Zack de la Rocha (voz), Tom Morello (guitarra), Tim Commerford (baixo) e Brad Wilk (batería). En abril de 2007, coincidindo coa disolución de Audioslave, anunciaron o seu regreso no festival de música de Coachella en California. A raíz disto, a banda continuou dando concertos en varios festivais ata que finalmente se separou no ano 2011. O 1 de novembro de 2019 anunciouse que a banda reuniríase novamente para realizar varios concertos na primavera de 2020.[1]

Rage Against the Machine editou o seu primeiro álbum, Rage Against the Machine, no ano 1992 cun grande éxito comercial e da crítica, conseguindo un espazo no festival de Lollapalooza de 1993. En 2003, o álbum foi listado no número 368 da lista da Rolling Stone dos 500 mellores álbums de todos os tempos. O seu segundo disco, Evil Empire, foi publicado en 1996. O terceiro, The Battle of Los Angeles, apareceu en 1999, e en 2003 foi listado no número 426 da anterior lista. Durante os seus primeiros nove anos de carreira converteuse nunha das bandas máis populares e influentes da historia da música.[2] Tamén foron situados no número 33 da lista de VH1 dos 100 mellores artistas de hard rock. A banda tivo unha grande influencia no xénero do nu metal aparecido durante a segunda metade dos 90.

Características[editar | editar a fonte]

Logo de Rage Against the Machine.

O seu estilo característico é unha sólida fusión de hip hop, rap, funk, punk, hardcore, e hard rock. Os sons do guitarrista de Tom Morello recálcanse polas seu prominentes uso de pedais e efectos, e sobresaen as súas emulacións dos scratch e outros efectos dos djs de hip hop. O cantante, Zack da Rocha, participou en grupos de punk e hardcore metal antes de volverse un apaixonado das rimas do rap: de aí vén o seu estilo agresivo de rapear e os fortes berros que inclúe nalgunhas cancións. Apréciase tamén un pequeno toque de jazz por parte do baixista Tim Commerford, que pertenceu a un grupo dese estilo a mediados dos anos 1980; finalmente, a batería de Brad Wilk está cargada de ritmos funk especialmente contundentes. Este estilo de fusión foi máis tarde imitado por outras bandas, atribuíndoselle a etiqueta de Rapcore ou Rap metal.

Son tamén coñecidos polo contido sociopolítico das súas cancións. As súas letras son rotundas, cun claro posicionamiento en contra do capitalismo e a globalización, e as formas de pensamento, mentalidade e relación social que xeran. De tendencias políticas de esquerda, R.A.T.M. destacou, ademais, polas súas múltiples iniciativas de protesta e solidariedade con distintos movementos de reivindicación sociais e musicais. O cantante Zack Da Rocha participou en movementos derivados do EZLN. Nos días posteriores aos atentados do 11 de setembro, as emisoras de radio estadounidenses censurarían ao grupo por alentar o antipatriotismo.

Discografía[editar | editar a fonte]

Álbums de estudio[editar | editar a fonte]

Álbum Ano Selo
Rage Against the Machine 1992 Epic Records
Evil Empire 1996 Epic Records
The Battle of Los Angeles 1999 Epic Records
Renegades 2000 Epic Records

Álbums ao vivo[editar | editar a fonte]

Álbum Ano Selo
Live & Rare 1998 Sony Japan
Live at the Grand Olympic Auditorium 2003 Epic Records

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Baltin, Steve. "Confirmed: Rage Against The Machine To Reunite In 2020, Headline Coachella". Forbes (en inglés). Consultado o 2019-11-01. 
  2. Devenish, Colin (2001), Rage Against the Machine: St. Martin's Griffin ISBN 0-312-27326-6

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]