Proceso independentista catalán

O proceso independentista catalán, en lingua catalá procés, é unha das denominacións para o conxunto de eventos vinculados ás aspiracións do pobo catalán en canto á conversión da comunidade autónoma nunha república independente.

Historia e características[editar | editar a fonte]

Persoeiros[editar | editar a fonte]

Artur Mas: Comezou o proceso e tentou facer un referendo independentista, aínda que, só fixo finalmente unha consulta.
Carles Puigdemont: Sucedeu a Artur Mas na Presidencia da Generalitat, e continou o proceso ata o 27 de outubro de 2017.
Oriol Junqueras. Líder de Esquerra Republicana de Catalunya en 2017.
Carme Forcadell: Foi a presidenta do Parlament e permitiu debater e aprobar a Lei de Transtoridade Xurídica e a "Lei do referendo".
Jordi Sànchez Picanyol: É o presidente da ANC e convocou e dirixiu manifestacións independentistas.
Jordi Cuixart: É o presidente de Òmnium Cultural e convocou e dirixiu manifestacións independentistas.
Roger Torrent: É o presidente do Parlamento de Cataluña. Permitiu a tramitación de diversas moción independentistas.
Quim Torra: É o presidente da Generalitat de Cataluña ao non poder ser investido Carles Puigdemont, ao non comparecer persoalmente no Parlamento de Cataluña. Alentou aos CDR a realizar manifestacións independentistas.^[1]

Organizacións[editar | editar a fonte]

Assemblea Nacional Catalana: Convocou manifestacións, apoiou publicamente ao procés e tamén axudou con temas económicos a Artur Mas.
Òmnium cultural: Convocou manifestacións e apoiou publicamente ao procés.
Comités de Defensa da República: Provocaron numerosas incidencias en todas partes de Cataluña.

Partidos e coalicións[editar | editar a fonte]

CUP: Fixo posible a maioría independentista que investiu a Carles Puigdemont como President de Catalunya tras as eleccións ao Parlament do 2015.
Junts pel Sí: Coalición independentista que presentou como candidato a Artur Mas e investiu xunto coa CUP a Carles Puigdemont como President de Catalunya.
Junts per Catalunya: Unha coalición electoral entre o PDeCat e CDC para as eleccións ao Parlamento de Cataluña de 2017.

Empresas[editar | editar a fonte]

Unipost: Tentou distrubuír cartas relacionadas co referendo do 2017.

Cronoloxía[editar | editar a fonte]

9 de novembro de 2014: Celébrase a consulta sobre a independencia de Cataluña.
27 de setembro de 2015: Junts pel Sí gana as eleccións ao Parlamento de Cataluña 2015.
10 de xaneiro de 2016: Carles Puigdemont convértese no President da Generalitat de Catalunya tras o acordo de JxSí e a CUP.
8 de setembro do 2017: O Parlament aproba a Lei de Transtoriedade Xurídica.^[2]
1 de outubro do 2017: Celébrase o Referendo Soberanista.
27 de outubro do 2017: O Parlament aproba a Declaración Unilateral de Independencia mediante voto secreto e o Goberno de España presidido por Mariano Rajoy aplica o artigo 155 disólvendose así o Parlamento de Cataluña e convocándose eleccións.
21 de decembro do 2017: Os partidos independentistas(JxCat, ERC e CUP) conseguen maioría nas eleccións ao parlamento do 2017.
17 de xaneiro do 2018: Os partidos independentistas proclaman a Roger Torrent presidente do Parlamento de Cataluña.^[3]
17 de maio do 2018: Quim Torra é proclamado presidente da Generalitat de Cataluña.
2 de xuño do 2018: O goberno de Quim Torra toma posesión e ponse fin a aplicación do artigo 155 en Cataluña.
1 de outubro do 2018: No aniversario de Referendo Soberanista os CDR provocan incidentes e intentan asediar ó Parlamento de Cataluña.^[4]