Piacenza

Piacenza
Localización
	45°03′N 9°42′L / 45.05, 9.7Coordenadas: 45°03′N 9°42′L / 45.05, 9.7
Estado	Italia
Rexión	Emilia Romaña - Emilia-Romagna
Provincias	Provincia de Piacenza
Capital de	Provincia de Piacenza
Poboación
Poboación	102.465 (2023) (866,58 hab./km²)
Xeografía
Superficie	118,24 km²
Altitude	61 m
Comparte fronteira con	Calendasco (pt) ; Rottofreno (pt) ; Pontenure (pt) ; San Rocco al Porto (pt) ; Santo Stefano Lodigiano (pt) ; Caselle Landi (pt) ; Podenzano (pt) ; Gossolengo (pt) ; Gragnano Trebbiense (pt) ; Caorso (pt) ; Corno Giovine (pt) ; Polesine Parmense (pt)
Datos históricos
69	Evento clave
69	Siege of Piacenza (en)
Santo padrón	Antonino de Placência (pt)
Identificador descritivo
Código postal	29121–29122
Fuso horario	UTC+01:00, horario estándar; UTC+02:00, horario de verán
Prefixo telefónico	0523
Identificador ISTAT	033032
Código catastral italiano	G535
Outro
Irmandado con	Plasencia ; Placentia (pt) ; Potenza ; Erfurt ; Tolyatti (2014–)
Páxina web	comune.piacenza.it

Piacenza é unha cidade italiana, capital da provincia homónima na rexión de Emilia-Romaña.

Xeografía[editar | editar a fonte]

Piacenza está situada na chaira padana a unha altitude de 61 metros sobre o nivel do mar, na beira dereita do río Po, onde conflúen o río Trebbia ao oeste e o torrente Nure ao leste da cidade. A unha quincena de quilómetros en dirección sur, aparecen os declives das outeiros piacentinas, primeiras propagacións dos apeninos ligures. A súa posición xeográfica determinou sempre ao sorte estratéxico-militar e converteuna un importante nodo nas infraestruturas do transporte automobilístico e ferroviario.

Historia[editar | editar a fonte]

No ano 790, unha capitular do rei carolinxio de Italia, Pipino (?810), na que actuaba en nome do seu pai Carlomagno, prohibía aos cidadáns de Plasencia conceder mediante deliberación a cidadanía a quen dependesen do rei, permitindo así que alguén escapase do control deste.^[1]

A cidade fíxose soada o 10 de maio de 1847 cando tivo lugar a anexión ao Piemonte, que iniciou o longo proceso da Unificación de Italia, que culminou en 1870 coa incorporación dos Estados Pontificios.

Monumentos e lugares de interese[editar | editar a fonte]

Igrexa de Santo Antón, patrón de Piacenza.

Piacenza dispón dun considerable patrimonio artístico, froito da historia milenaria que a caracteriza.

Arquitectura relixiosa[editar | editar a fonte]

Cidade irmandadas[editar | editar a fonte]

Plasencia, Cáceres, Estremadura, España
Erfurt, Turinxia, Alemaña

Notas[editar | editar a fonte]

↑ BREZZI, Paolo (1978) A Civiltà do Medioevo europeo, vol. 1, L'Urto delle civiltà nell'Alto Medioevo (95-814), Roma, 1978, págs. 396 e 405. Mencionado en: DUTOUR, Thierry (2003), La ciudad medieval. Orígenes y triunfo de la Europa urbana, páx. 96. — Paidós, Buenos Aires, 2005. ISBN 950-12-5043-1

[1] BREZZI, Paolo (1978) A Civiltà do Medioevo europeo, vol. 1, L'Urto delle civiltà nell'Alto Medioevo (95-814), Roma, 1978, págs. 396 e 405. Mencionado en: DUTOUR, Thierry (2003), La ciudad medieval. Orígenes y triunfo de la Europa urbana, páx. 96. — Paidós, Buenos Aires, 2005. ISBN 950-12-5043-1

[1]