Paderne, Oza-Cesuras

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Paderne.
Paderne
Campanario parroquial, afastado do templo, e cruceiro.
ConcelloOza-Cesuras[1]
ProvinciaA Coruña
Coordenadas43°10′42″N 8°16′06″O / 43.17820205, -8.26846559Coordenadas: 43°10′42″N 8°16′06″O / 43.17820205, -8.26846559
Poboación83 hab. (2017)
Entidades de poboación12[1]
[ editar datos en Wikidata ]

Santiago de Paderne é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Oza-Cesuras. Segundo o IGE en 2017 tiña 83 habitantes (45 homes e 38 mulleres), distribuídos en 12 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 158 habitantes.

Cultura[editar | editar a fonte]

Topónimo[editar | editar a fonte]

Paderne é un antropónimo latino que procede de "Paternus", o cal é posible que se refira á propiedade paterna. Puido orixinarse entre o século III e V, inda que se suxire que aparecese realmente no período baixorromano.[2][3][4][5]

Patrimonio[editar | editar a fonte]

Da igrexa de Santiago de Paderne destaca o campanario construído a varios metros da mesma. Por outra banda, a ermida de San Xoán, no monte Medela, conta cun fermoso retablo de pedra do século XVII.

Galería[editar | editar a fonte]

  • Campanario parroquial e cruceiro.
    Campanario parroquial e cruceiro.
  • Campanario.
    Campanario.
  • Cruceiro.
    Cruceiro.
  • Igrexa de Santiago.
    Igrexa de Santiago.
  • Escudo.
    Escudo.
  • Campo da festa e centro social.
    Campo da festa e centro social.

Lugares e parroquias[editar | editar a fonte]

Lugares de Paderne[editar | editar a fonte]

Lugares da parroquia de Paderne no concello coruñés de Oza-Cesuras

O Covelo | Duño | A Espiñeira | Fabás | A Igrexa | O Monte | Nabás | Recebío | O Regueiro | As Sanches | O Souto | Taboada

Parroquias de Oza-Cesuras[editar | editar a fonte]

Galicia | Provincia da Coruña | Parroquias de Oza-Cesuras

Bandoxa (San Martiño) | Borrifáns (San Pedro) | Bragade (San Mamede) | Carres (San Vicenzo) | Cis (San Nicolao) | Cuíña (Santa María) | Cutián (Santa María) | Dordaño (Santa María) | Figueredo (Santa María) | Filgueira de Barranca (San Pedro) | Filgueira de Traba (San Miguel) | Loureda (Santo Estevo) | Mandaio (San Xiao) | Mondoi (Santa Cruz) | Oza (San Pedro) | Paderne (Santiago) | Parada (Santo Estevo) | Porzomillos (San Pedro) | Probaos (Santaia) | Reboredo (Santiago) | A Regueira (Santa María) | Rodeiro (Santa María) | Salto (San Tomé) | Trasanquelos (San Salvador) | Vivente (Santo Estevo)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 DECRETO 189/2003, do 6 de febreiro, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia da Coruña.
  2. ↑ Llorente Maldonado de Guevara, A. (1972). "Esquema toponímico de la provincia de Salamanca: topónimos latinos de romanización I (topónimos cuyo carácter de romanización es muy probable)". Studia hispanica in honorem R. Lapesa (Madrid): 297–366. 
  3. ↑ Cabeza Quiles, F. (1992). Os nomes de lugar. Topónimos de Galicia: a sua orixe e o seu significado. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. 
  4. ↑ Landín Carrasco, A. (1995). Notas de toponimia gallega. Pontevedra: Museo de Pontevedra. T. XLIX. pp. 499–539. 
  5. ↑ Sánchez Pardo, JC.; Andrade Cernadas, JM (Dirección) (2008). "Territorio y poblamiento en Galicia entre la antigüedad y la plena Edad Media (Tese)". Universidade de Santiago de Compostela: 1051. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paderne,_Oza-Cesuras&oldid=6228893»