Miguel IV

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaMiguel IV

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(el) Μιχαήλ Δ΄ Παφλαγών Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1010 Editar o valor em Wikidata
Paflagonia Editar o valor em Wikidata
Morte10 de decembro de 1041 Editar o valor em Wikidata (30/31 anos)
Constantinopla Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaConstantinopla Editar o valor em Wikidata
Emperador bizantino
11 de abril de 1034 – 10 de decembro de 1041
← Romano IIIMiguel V, Zoe Porfiroxénita → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeImperio Bizantino Editar o valor em Wikidata
Actividade
OcupaciónEmperador Editar o valor em Wikidata
Familia
FamiliaDinastia macedônica (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
CónxuxeZoe Porfiroxénita Editar o valor em Wikidata
IrmánsJoão, o Eunuco (pt) Traducir, Constantí el Paflagoni (en) Traducir e George (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Unknown-214632

Miguel IV, "o Paflagonio", nado en 1010 e finado o 10 de decembro de 1041, (en grego Μιχαήλ Παφλαγών, que significa "da provincia de Paflagonia"), foi un emperador bizantino do 11 de abril de 1034 ao 10 de decembro de 1041.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Debeu a súa elevación á emperatriz Zoe, filla de Constantino VIII e muller de Romano III, que namorada de Miguel, que era o seu chambelán, envelenou ao seu marido para casar pouco despois con el, ambos feitos ocorreron en 1034.

Miguel, con todo, que era unha persoa de pouco carácter e sufría ataques epilépticos, deixou o poder en mans do seu irmán, Xoán o Eunuco, que fora primeiro ministro con Constantino e Romano. As reformas de Xoán no exército e o fisco permitiron un certo rexurdir da potencia bizantina, que se mantivo fronte aos ataques inimigos.

Na fronteira oriental, a importante cidade de Edesa foi liberada tras un longo asedio. Os musulmáns occidentais foron practicamente expulsados de Sicilia por Xurxo Maniaces (que levou a cabo alí as súas campañas entre 1037 e 1040), pero unha expedición contra os normandos de Italia sufriu sucesivas derrotas, e trala partida de Maniaces, moitas das súas conquistas en Sicilia perdéronse (1041).

No norte, os serbios tiveron éxito na súa revolta (1040), pero a perigosa rebelión dos búlgaros e outros eslavos balcánicos, que ameazaba as cidades de Tracia e Macedonia, foi reprimida pola triunfante campaña dirixida polo emperador en persoa pouco antes da súa morte.

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Miguel Psello o Xove, Cronografía (ed. esp.: Miguel Pselo, Vidas de los emperadores de Bizancio, Madrid: Ed. Gredos, 2005).
Imperio Bizantino

Segue a:
Romano III
Miguel IV
Precede a:
Miguel V
Dinastía Macedonia