Marmota bobak

Marmota bobak

Marmotas bobac segundo un debuxo de 1883.

Pouco preocupante^[1]

Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Clase:	Mammalia
Orde:	Rodentia
Familia:	Sciuridae
Subfamilia:	Sciurinae
Xénero:	Marmota
Especie:	M. bobak

Nome binomial

Marmota bobak
Müller, 1776

Distribución da marmota bobak.^[2]

A marmota bobak ou marmota das estepas é unha especie de roedor esciuromorfo da familia Sciuridae que habita nas estepas de Ucraína, Rusia e Asia Central. O seu nome procede de baibak, palabra pola que se coñece no seu lugar de orixe.

Distribución[editar | editar a fonte]

É a única marmota presente en Europa canda a marmota alpina (Marmota marmota). Antano amplamente difundida (chegando até Siberia oriental e os límites de Manchuria), hoxe en día áchase reducida a distintas poboacións illadas en zonas protexidas, froito do intenso arrasamento do seu hábitat natural e da caza indiscriminada. Habita tanto en zonas chás como nas cordilleiras dos Urais, o Hindu Kush e o Himalaia, e a meseta do Tíbet.

Características[editar | editar a fonte]

É unha especie de pequeno tamaño e formas máis gráciles que as das outras marmotas. O corpo mide 58 centímetros aos que se lle engaden 14,5 cm da cola. A pelaxe é curta e de cor terra, para camuflarse no medio.

Historia natural[editar | editar a fonte]

Trátase dun animal social que vive en grupos familiares. Estes habitan nun tobo usado durante xeracións, que pode chegar a medir 100 metros de lonxitude e ter até tres entradas distintas, co fin de acceder rapidamente á seguridade do seu interior se aparece algunha ameaza nas zonas circundantes. A profundidade das galerías pode chegar aos 4 metros, conducindo a distintas cámaras de hibernación e cría que se conectan entre si baixo terra. No caso de que penetre nela algún depredador, as marmotas contan con túneles máis finos polos que escapan ao exterior rapidamente. Durante a hibernación, os animais reúnense en grupos de 12 a 15 individuos que se apelotonan para darse calor entre si. Tamén desenvolven unha importante concentración de graxa subcutánea tras atiborrarse de comida durante os tres meses de verán.

A caza humana segue sendo a principal ameaza para esta especie, que non está regulada nos países onde a marmota bobac habita.

Subespecies[editar | editar a fonte]

Coñécense dúas subespecies de Marmota bobak:^[3]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Tsytsulina, K., Zagorodnyuk, I., Formozov, N. & Sheftel, B. (2008). "Marmota bobak. En: IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.2" (en inglés). Consultado o 17 de febreiro de 2022.
↑ IUCN (International Union for Conservation of Nature) 2008. Marmota bobak. In: IUCN 2015. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2. http://www.iucnredlist.org. Consultado o 10 de xullo de 2015.
↑ "Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (editors). 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed).". Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2012. Consultado o 01 de setembro de 2012.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

[1] Tsytsulina, K., Zagorodnyuk, I., Formozov, N. & Sheftel, B. (2008). "Marmota bobak. En: IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.2" (en inglés). Consultado o 17 de febreiro de 2022.

[IUCN_map-2] IUCN (International Union for Conservation of Nature) 2008. Marmota bobak. In: IUCN 2015. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2. http://www.iucnredlist.org. Consultado o 10 de xullo de 2015.

[3] "Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (editors). 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed).". Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2012. Consultado o 01 de setembro de 2012.

[1]

[2]

[3]