Marie Rambert

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaMarie Rambert

Marie Rambert (centro) en 1943.
Biografía
Nacemento20 de febreiro de 1888
Varsovia, Reino do Congreso
Morte12 de xuño de 1982
Londres, Reino Unido Reino Unido
Lugar de sepulturaGolders Green Crematorium (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadePolonesa Polonia
Naturalizada británica
Actividade
Campo de traballoBallet, danza, Coreografía, dance education (en) Traducir e estúdio de dança (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
OcupaciónBailarina
ProfesoresÉmile Jaques-Dalcroze (pt) Traducir, Sergei Diaghilev e Enrico Cecchetti Editar o valor em Wikidata
AlumnosAudrey Hepburn Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeAshley Dukes
PaiYakov Ramberg (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

WikiTree: Rambam-1 Find a Grave: 6305180 Editar o valor em Wikidata

Marie Rambert, nada o 20 de febreiro de 1888 en Varsovia (actualmente en Polonia e daquela no Reino do Congreso, pertencente ao Imperio Ruso) e finada o 12 de xuño de 1982 en Londres (Reino Unido), foi unha bailarina e pedagoga de orixe polonesa naturalizada británica. Rambert exerceu unha forte influencia no ballet británico, tanto como bailarina como como pedagoga.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Marie Rambert naceu en Varsovia, de nai polonesa e pai xudeu polaco. O seu nome orixinal era Cyvia Rambam. Seu pai e seus irmáns tiveron que mudar posteriormente os seus apelidos por motivos políticos. Seu pai mudouno por Ramberg, un dos seus irmáns por Rambert, e o último cambiouno polo de Warszawski. Cyvia mudou o seu nome a Myriam Ramberg, e finalmente trocouno por Marie Rambert. Nos seus últimos anos Marie foi coñecida polos seus amigos e bailaríns como Mim. Coñeceu o seu home, Ashley Dukes, un soldado retirado, nunha cea en 1917. Na súa autobiografía, Rambert declaraba "logo de catro días de encontros persoais e sete meses de correspondencia casamos o 3 de marzo de 1918."[1] O seu matrimonio durou 41 anos, ata que morreu en 1959, deixando atrás a Marie e as súas dúas fillas Angela e Helena, a quen chamaban Lulu.

Formación[editar | editar a fonte]

Rambert comezou a súa formación en danza nos seus primeiros estudos. Materias como Linguas estranxeiras e Historia parecían ser sinxelas; porén ela era unha rapaza inqueda e finalmente sacou malas notas polos seus movementos senfin na clase. Nun momento na súa formación inicial, o seu profesor de danza dixo que "Nela, estaba o verdadeiro espírito da danza".[2] Ela non se sorprendeu coa estrutura e a actuación do ballet, e non se viu envolta na danza como paixón ata que se sentiu cativada por Isadora Duncan cando asistiu a unha das súas actuación, e foi "profundamente conmovida pola beleza da danza de Duncan".[3] Despois de participar activamente nos disturbios políticos e o tráxico Día de Maio, os pais de Rambert instárona a trasladarse a París e iniciou os estudos de Medicina mentres vivira cos seus tíos, os dous médicos. Asistiu a unha festa na que bailou unha mazurca con tal vivacidade que que despois houbo aplausos; esta foi a súa primeira actuación. Coñeceu a Raymond Duncan, irmán de Isadora, nesta mesma festa, que a felicitou pola súa actuación, e novamente recuperou a súa paixón pola danza. Estudou con Madame Rat, do Ballet de l'Opéra National de Paris, e posteriormente con Émile Jaques-Dalcroze no Dalcroze College, quen a introduciu á eurritmia.

Un día no Dalcroze College, Sergei Diagilev viu unha clase e logo ofreceulle ir a Berlín e estudar con el nos Ballets Russes. Alí, Rambert axudoulles coa representación de Le Sacre du printemps de Igor Stravinskii con Vatslav Nizhinskii. Ela aceptou e colaborou cos Ballets Russes dirixidos por Diagilev, 1912-13. Nos Ballet Russes estivo no corpo de baile nas representacións do Lago dos cisnes, Giselle, e Scheherazade. Logo dunha xira con Nizhinskii e os Ballet Russes, o contrato de Rambert non continuou e decidiu que era o momento dun novo capítulo. En 1914 trasladouse ao Reino Unido e estudou con Enrico Cecchetti.[4]

Ballet Rambert[editar | editar a fonte]

Despois de estudar con Cecchetti, Rambert volveu estudar con Madame Rat na Ópera de París, e tomou os seus estudos con máis seriedade. Comezou a ensinar ballet en 1919 e posteriormente fundou a súa propia escola de ballet en Bedford Gardens. En 1926 creou a súa propia compañía, orixinalmente chamada Ballet Club, que pasaría por moitos trocos de nomes, igual que a súa propia fundadora. A compañía comezou a actuar en revistas nocturanas en Londres. A primeira actuación informal foi representada nas Riverside Nights do Lyric Theatre, e continuaron coas revistas nocturnas durante un tempo. Comezou a buscar novos e prometedores bailaríns e coreógrafos, como Frederick Ashton, para que formasen parte da súa compañía, e deulles a oportunidade de medrar. De Marie Rambert Dancers a compañía mudou a Ballet Rambert é agora é denominada Rambert Dance Company, unha compañía de danza contemporánea. Esta foi a primeira compañía de ballet británica.

O Ballet Rambert realmente iniciou as súas actuacións como compañía con A Tragedy of Fashion de Frederick Ashton en 1926. Ashley, o home de Marie renovou un edificio e converteuno no Mercury Theatre, onde se representou a maioría das actuacións do Ballet Rambert. Dicíase que "Notting Hill Gate, onde estaba o Mercury Theatre, estaba nas ladeiras do Olimpo".[5] Marie Rambert foi firme na procura de novos e futuros coreógrafos. Algúns dos seus alumnos e posteriores compañeiros son Ashton, Antony Tudor e Agnes de Mille. En 1965 Rambert, coa axuda de Norman Morrice, o seu máis recente descubrimento, reorganizou por completo a compañía e iniciou un xiro cara á danza contemporánea.[6] O repertorio da compañía regresou eventualmente a ballets máis contemporáneos, mais continuou a ter unha vasta lista de obras que representou ao longo dos anos. Colaborou con Millicent Hodson para recrear a coreografía de Nizhinskii para Le Sacre du printemps en 1979, que foi finalizada en 1987.

Marie Rambert é coñecida por axudar a crear e manter unha comunidade de ballet forte en Gran Bretaña. "A creación do Ballet en Gran Bretaña é un dos maiores logros artísticos do século. Débeselle absolutamente ao idealismo que encenderon Rambert e Ninette de Valois"[7] que foi a fundadora do que se converteu no Royal Ballet.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Marie Rambert, "Quicksilver: Autobiography" (London , St. Martin 's Press, 1972),94.
  2. Mary Clark and Marie Rambert "Dancers of Mercury; the story of Ballet Rambert" (London , A. and C. Black,1962)15.
  3. Marie Rambert, "Quicksilver",24.
  4. Jane Pritchard, "Rambert: A Celebration of the Company’s First Seventy Years" (London, Rambert Dance Company 1996)13-20.
  5. Jane Pritchard, "Celebration",12.
  6. Jack Anderson,"Ballet and Modern Dance: A Concise History", (Princeton, NJ Princeton Book Company, 1986), 185.
  7. Jane Pritchard, "Celebration", 16.
  8. 8,0 8,1 8,2 Jewish Women Encyclopedia
  9. "QEII Coronation Award". Arquivado dende o orixinal o 20 de febreiro de 2012. Consultado o 25 de novembro de 2013. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]