Manuel Blanco Tobío

Manuel Blanco Tobío
Biografía
Nacemento	29 de outubro de 1919 ; Lérez, España
Morte	3 de xuño de 1995 (75 anos); Madrid, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	xornalista
Partido político	Falange Española Tradicionalista y de las JONS
Lingua	Lingua castelá
Familia
Pai	Segismundo Blanco Cuesta
	Premios (1975) Gran Cruz da Orde do Mérito Civil; premio Mariano de Cavia ;

Manuel Blanco Tobío, nado en Lérez (Pontevedra) o 29 de outubro de 1919 e finado en Madrid o 3 de xuño de 1995,^[1] foi un xornalista e escritor galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de Segismundo Blanco Cuesta. Iniciouse como xornalista no semanario El Español e nas publicacións Fantasía e La Estafeta Literaria. Colaborou en Radio Nacional de España e na cadea da Prensa do Movemento. En 1946 incorporouse a Pueblo como comentarista de política internacional, do que foi enviado especial por Europa, América e Oriente Medio (1953-1956). En 1953 recibiu o Premio Nacional de Periodismo. De 1957 a 1966 foi correspondente de Pueblo en Nova York e na ONU. En 1966 foi nomeado director do periódico Arriba, até abril de 1970. Ao ano seguinte asumiu a dirección da Escola Oficial de Periodismo. Despois foi profesor da Facultade de Ciencias da Información. Foi Director de Cultura Popular, e en 1973 foi designado director Xeral de Prensa, cesando en 1974. Foi comentarista de Política Internacional do xornal ABC.

Obras[editar | editar a fonte]

El Kominform, quinta columna del comunismo (con el texto íntegro de la declaración de Varsovia) (1948)
USA, patalogía de la prosperidad (1963)
Los americanos (1964)
El guapo americano y el feo ruso (1964)
La América invisible (1966)
Vísperas del juicio final (1966)
Cinco zorros plateados (1979)