Linguas austroasiáticas
| Linguas austroasiáticas | ||
|---|---|---|
| Falado en: | Subcontinente indio e sueste asiático | |
| Total de falantes: | Arredor de 117 millóns de falantes | |
| Familia: | Unhas das principais familias de linguas do mundo. Linguas austroasiáticas | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | ---
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
As linguas austroasiáticas[1] son unha ampla familia de linguas do sueste asiático e da India. O nome provén da palabra grega que significa "sur de Asia".
Estas linguas están distribuídas por rexións onde tamén se falan linguas doutras familias. Está bastante estendida a crenza de que as linguas austroasiáticas son as linguas autóctonas do sueste asiático así como do leste da India, e que as outras linguas da rexión, incluso as indoeuropeas, as tai-kadai, e as linguas sino-tibetanas, chegaron alí como resultado de movementos de poboación posteriores. Algúns lingüistas, seguindo as formulacións de Schmidt (1906), suxiren que as linguas austroasiáticas poden estar emparentadas coas austronesias, formando así a suposta superfamilia áustrica, porén, esta formulación non goza de consenso.
Os lingüistas distinguen entre dúas grandes divisións de linguas austroasiáticas, as mon-khmer, tamén chamadas mon-camboxanas do sueste asiático e as linguas munda do centro e do leste central da India.
Clasificación[editar | editar a fonte]
As ramas da familia austroasiática son as seguintes.[2]
- Área oriental
- Área setentrional
- Lingua mang
- Linguas khmuicas
- Linguas khasi-paláungicas
- Área de Camboxa
- Área meridional
- Linguas mónicas
- Linguas aslianas
- Linguas nicobáricas (incluíndo o shompen?)
- Linguas munda
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Definición de austroasiático, -ca no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
- ↑ Jenny, Mathias and Paul Sidwell, eds (2015). The Handbook of Austroasiatic Languages. Leiden: Brill.
