Lavr Kornilov

Lavr Kornilov
	; (1916)
Nome orixinal	(ru) Лвов Георгиевич Корнилов
Biografía
Nacemento	18 de agosto de 1870 (Xuliano) ; Ust-Kamenogorsk Uyezd (Imperio Ruso)
Morte	31 de marzo de 1918 (Xuliano) (47 anos); Krasnodar (Rusia)
Causa da morte	Morto en combate
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso
Relixión	Igrexa ortodoxa
Educación	Corpo de cadetes de Omsk ; Mikhailovsky Artillery School (en) ; General Staff Academy (en)
Actividade
Ocupación	explorador , diplomático , oficial
Membro de	Society for the Study of the Amur Region (en) (1913–)
Lingua	Lingua rusa
Carreira militar
Lealdade	Unión Soviética
Rama militar	Exército Imperial Ruso e Infantaría
Rango militar	General of the Infantry (en) ; capitán; shtabs-kapitan (en) ; poruchik (en) ; podporuchik (en) ; podpolkovnik (en) ; major-general (pt) ; Coronel; tenente-general (pt) ; General of the Infantry (Imperial Russia) (en)
Comandante de (OBSOLETO)	Southwestern Front (en) e Exército Voluntário (pt)
Conflito	Guerra ruso-xaponesa, Primeira guerra mundial, Guerra Civil Rusa, Batalla de Galicia, Batalha de Mukden (pt) , Ofensiva Brusilov (pt) , Batalha de Sandepu (pt) , Marcha de gelo (pt) e Q4527023
	Premios (17 de outubro de 1915 (Xuliano)) Orde de Santa Ana de primeira clase; (28 de abril de 1915 (Xuliano)) Order of St. George, 3rd class (en) ; (20 de marzo de 1915 (Xuliano)) Order of Saint Stanislaus, 1st class (en) ; (1914) Order of St. Vladimir, 3rd class (en) ; (6 de decembro de 1909 (Xuliano)) Order of Saint Anna, 2nd class (en) ; (1907) Gold Sword for Bravery (en) ; (1906) Order of Saint Stanislaus, 2nd class with swords (en) ; (9 de agosto de 1905 (Xuliano)) Order of St. George, 4th class (en) ; (1904) Order of Saint Stanislaus, 2nd class (en) ; (1903) Order of Saint Anna, 3rd class (en) ; (1901) Order of Saint Stanislaus, 3rd class (en) ; Orde de Santo Estanislau ;
	Sinatura

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Lavr Georgievich Kornilov (en ruso: Лавр Георгиевич Корнилов), nado en Ust-Kamenogorsk o 18 de xullo de 1870 e finado en Krasnodar o 13 de abril de 1918, foi un xeneral do exército ruso, máis coñecido polo intento de golpe de Estado ó Goberno provisional de Aleksandr Kerenskii, durante a Revolución Rusa de 1917.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en Stanitsa Karkaralinskaya (станица Каркаралинская), no seo dunha familia cosaca de Semirechie. Exerceu como militar de profesión no exército do Imperio Ruso. Durante 1890 e 1904 liderou varias expedicións en Xinjiang, Afganistán e Irán e adquiriu coñecemento en diversos idiomas centroasiáticos. Durante a Guerra Ruso-Xaponesa foi condecorado coa Cruz de San Xurxo pola súa afouteza e ascendido ó grao de coronel.

Serviu como agregado militar na China durante 1907-11 e en calidade de Comandante Xeneral dirixiu a división de infantaría ó comezo da primeira guerra mundial, pero en abril de 1915 foi capturado polos austríacos. Fuxindo en 1916, foille concedido o mando do Distrito Militar de Petrogrado e en xullo de 1917 foi nomeado Comandante en Xefe das forzas armadas do goberno provisional.

O Xeneral Kornilov decidiu intervir na caótica situación de Rusia porque, ó igual que a clase media da época, cría que a constante deterioración da nación a convertería nunha anarquía e que unha derrota militar sería desastrosa para o orgullo e honra rusos. Lenin e os seus espías alemáns -dixo Kornilov- deben ser executados, os soviéticos erradicados, a disciplina militar restaurada e o goberno provisional reestruturado.

En agosto de 1917 Kornilov realizou un chamamento a todos os rusos para “salvar as súas terras” e ordenou ás súas tropas avanzar cara Petrogrado. Incerto no número de tropas inimigas, Kerenskii (Líder do Goberno Provisional) viuse obrigado a pedir axuda de todas partes, incluíndo a Garda Vermella bolxevique.

Logo do seu errado golpe de estado en setembro de 1917, Kornilov foi sentenciado a arresto domiciliario. A partir de entón, os bolxeviques fixéronse co poder no territorio ruso. De volta, fuxindo do encarceramento, Kornilov viaxou cara Novorcherkassk, onde xunto ó Xeneral Mikhail Alekseiev colaborou na formación do contra-revolucionario Exército Voluntario. Morreu en Krasnodar en abril de 1918, durante un enfrontamento co Exército Vermello, cando unha granada inimiga explotou no seu cuartel.