Jimi Hendrix

Jimi Hendrix
	;
Nome orixinal	(en) Jimi Hendrix; (en) James Marshall Hendrix; (en) Johnny Allen Hendrix
Biografía
Nacemento	(en) Johnny Allen Hendrix ; 27 de novembro de 1942 ; Seattle (Estados Unidos de América)
Morte	18 de setembro de 1970 (27 anos); Kensington, Reino Unido
Causa da morte	Morte accidental (Asfíxia )
Lugar de sepultura	Greenwood Memorial Park (en)
Datos persoais
Outros nomes	Jimmy James
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Grupo étnico	Afroamericano
Relixión	Católico non practicante
Educación	Fort Campbell (pt) ; Garfield High School (en)
Altura	1.800 mm
Lateralidade	manicho
Actividade
Ocupación	guitarrista
Período de actividade	1965 - 1970
Membro de	The Jimi Hendrix Experience ; Band of Gypsys (en) ; The Blue Flame
Xénero artístico	Rock psicodélico, hard rock, Acid rock, Blues rock e blues elétrico (pt)
Influencias	Bob Dylan, The Who, Chuck Berry e Cream
Lingua	Lingua inglesa
Carreira militar
Rama militar	Exército dos Estados Unidos de América
Tesitura	Barítono ; ;
Instrumento	Guitarra, kazoo (pt) , Glockenspiel e voz
Selo discográfico	MCA Inc. ; Reprise Records
Participou en
1970	Festival da Ilha de Wight de 1970 (pt)
15 de agosto de 1969	Festival de Música e Artes de Woodstock
16 de xuño de 1967	Festival Pop de Monterey (pt)
Familia
Parella	Devon Wilson (en)
Pais	Al Hendrix (en) e Lucille Hendrix (en)
Irmáns	Leon Hendrix (en)
	Premios (1992) Grammy á carreira artística; estrela no Paseo da Fama de Hollywood; UK Music Hall of Fame (en) ;
	Sinatura
Páxina web	jimihendrix.com

James Marshall Hendricks, máis coñecido polo nome artístico de Jimi Hendrix, nado en Seattle (Washington, Estados Unidos) o 27 de novembro de 1942 e finado en Notting Hill (Londres, Reino Unido) o 18 de setembro de 1970,^[1] foi un guitarrista, cantante e compositor estadounidense. Malia que a súa carreira profesional só durou catro anos, é frecuentemente considerado por parte da crítica como o mellor guitarrista eléctrico do rock. O Salón da Fama do Rock and Roll descríbeo como «Indiscutiblemente un dos músicos máis grandes da historia do rock».

Alcanzou a fama internacional en 1967 logo de participar no Festival Pop de Monterey. Outros festivais nos que tamén participou foron o Festival de Woodstock de 1969 e o Festival da illa de Wight de 1970.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Músico autodidacta, dende pequeno escoitou Blues e R&B da colección de discos do seu pai, quen lle mercou a súa primeira guitarra cando tiña 10 anos. Ó ano seguinte o seu pai foi a unha tenda de música de Seattle e mercou unha guitarra eléctrica para Jimi e un saxofón para el, saxofón que tería que devolver para poder rematar de pagar a guitarra. Inspirouse na innovación de xente como B. B. King, Albert King e T-Bone Walker e converteu a guitarra eléctrica nun instrumento distinto a unha guitarra normal amplificada, que era como se viña utilizando ata o de entón. Sendo aínda adolescente, xa adquirira unha considerable reputación coma guitarrista tocando con xente coma Ike e Tina Turner, Little Richard ou o mesmo B.B. King.

En 1965 Jimi formou a súa propia banda, chamada Jimmy James and the Blue Flames. Chas Chandler, baixista dos Animals, oíuno tocar e ofreceulle inmediatamente trasladarse a Londres. Jimi volveu a adoptar o seu verdadeiro nome modificando a ortografía. Chas Chandler conseguiulle coma baixista a Noel Redding, quen en realidade era un guitarrista que necesitaba o emprego, e a un batería chamado Mitch Mitchell. Xuntos formaron The Jimi Hendrix Experience. Os Experience sacaron o seu primeiro single con Polydor, "Hey Joe" (canción de Tim Robins) chegou ó nº4 das listas. Durante 1967 conseguiu outros tres singles de éxito considerados hoxe coma clásicos: "Purple Haze", "The Wind Cries Mary" e "The Burning of the Midnight Lamp".

A finais de 1967 regresou aos EUA para tocar no Festival Pop de Monterrey. Ó finalizar a súa actuación prendeulle lume á guitarra, cousa que non fixo moita graza a un dos seus managers. Bill Graham fíxose cargo entón da banda contratándoa como abreconcertos durante varias noites ós Jefferson Airplane. Despois da impresionante actuación de Jimi na primeira noite, os Airplane retiráronse do cartel.

En 1969 Jimi, canso dos Experience, separouse e sacou un disco en directo con Bill Cox ó baixo e Buddy Miles á batería que non tivo moito éxito. De mala gana volve a reunir ós Experience, pero comeza a eludir as actuacións en directo. Instala en Nova York os seus propios estudios ("Electric Lady Studios") e dedicase a gravar.

O 18 de setembro de 1970 morre coma consecuencia dunha inxestión masiva de barbitúricos, afogado no seu propio vómito. Truncábase deste modo a carreira do máis grande guitarrista de tódolos tempos.

En realidade só os catro primeiros discos foron sacados en vida, os demais son obras póstumas.

Ademais dos álbums oficiais hai unha chea de discos con recompilacións, actuacións en directo, festivais... Afortunadamente, hai moitísimos discos en directo non oficiais cun son mellor que os directos oficiais de moitos outros grupos.

Equipo[editar | editar a fonte]

A maior parte da súa carreira Jimi tocou con Fender Stratocaster normais (preferentemente brancas) postas ó revés e coas cordas en orde inversa, xa que era zurdo. Usou tamén unha Fender Jaguar, Gibson Les Paul, Gibson SG e a Gibson Flying V para zurdos (el chamábaa o meu anxo voador).

Coma amplificadores usaba seis pantallas acústicas Marshall de 4 x 12, un monitor de 4 x 12 e nada menos que catro cabezas para poder manter o equipo funcionando nos concertos, xa que o puña ó máximo controlando o volume có potenciómetro da guitarra, así saturaba o amplificador. Un dos legados de Jimi foi o uso do Wah-Wah entre os guitarristas, usaba modelos Vox ou Crybaby, ademais dun Fuzz-Box para saturar o amplificador. Coma complementos utilizaba un divisor de oitavas, un phaser e un delay analóxico.

Jimi, coma moitos grandes guitarristas (Eric Clapton, Jeff Beck etc.), facía el mesmo modificacións á electrónica das súas guitarras, experimentando con calquera cousa posible e conseguindo deste modo sons inverosímiles.

Discografía[editar | editar a fonte]

Álbum	Ano	Selo	Observacións
Are You Experienced	1967	Track Records	Con The Jimi Hendrix Experience
Axis Bold As Love	1967	Track Records
Electric Ladyland	1968	Reprise, Track, Barclay, Polydor
Band Of Gypsys	1970	Capitol Records	Álbum ao vivo sen a súa banda orixinal

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Marcos, Carlos (18 de setembro de 2020). "50 años sin Jimi Hendrix: así fueron sus últimos días y su aún misteriosa muerte". elpais.com (en castelán). Consultado o 18 de setembro de 2020.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

[1] Marcos, Carlos (18 de setembro de 2020). "50 años sin Jimi Hendrix: así fueron sus últimos días y su aún misteriosa muerte". elpais.com (en castelán). Consultado o 18 de setembro de 2020.

[1]