James Dewar

James Dewar
	; Sir James Dewar
Biografía
Nacemento	20 de setembro de 1842; Kincardine (en)
Morte	27 de marzo de 1923 ; (80 anos); Londres Inglaterra
Lugar de sepultura	Golders Green Crematorium (en)
Datos persoais
Residencia	Londres
País de nacionalidade	escocés
Educación	Universidade de Edimburgo
Director de tese	Lyon Playfair, 1.º Barão Playfair (pt)
Coñecido por	osíxeno líquido; hidróxeno líquido
Actividade
Campo de traballo	Físico e químico
Ocupación	físico , químico , inventor
Empregador	Universidade de Cambridge
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1907–); Accademia delle Scienze di Torino (1903–); Royal Society (1877–)
Lingua	Lingua inglesa
Premios
	Medalla de ouro Hodgkins (Instituto Smithsoniano); Medalla Lavoisier (Academia de Ciencias de Francia); Albert Medal (Royal Society of Arts); Medalla Rumford (1894); Medalla Franklin (1919)
	Lista (1919) Medalla Franklin; (1916) Medalla Copley; (1909) Medalla Davy; (1908) Medalla Albert; (1906) Medalla Matteucci; (1904) Medalha Lavoisier (pt) ; (1904) Knight Bachelor; (1901) Bakerian Lecture (pt) ; (1899) Medalha Hodgkins (pt) ; (1894) Medalha Rumford (pt) ; (1877) membro da Royal Society; Gunning Victoria Jubilee Prize (pt) ; ;

James Dewar nado o 20 de setembro de 1842 en Kincardine-on-Forth (Escocia) e finado o 27 de marzo de 1923) en Londres, foi un físico e químico escocés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi o máis novo de seis irmáns e quedou orfo de pai e nai aos 15 anos. Naceu en Kincardine-on-Forth e foi educado en Dollar Academy e na Universidade de Edimburgo, onde se graduó. Posteriormente converteríase en profesor na Universidade de Cambridge en 1875, facéndose membro da Royal Institution en 1877. Desenvolveu a fórmula química do benceno e realizou un extenso traballo no campo da espectroscopia durante máis de 25 anos. En 1891 descubriu o proceso para producir osíxeno líquido en cantidades industriais. Inventou un depósito illante, o vaso Dewar, para estudar os gases a baixas temperaturas. Usou este invento para transportar gases líquidos, como hidróxeno, en 1898. Tamén foi o primeiro en obter hidróxeno sólido En 1905 observou que o carbón frío podía producir baleiro. Esta técnica foi moi útil para a experimentación na física atómica.

Xunto con Sir Frederick Augustus Abel desenvolveu explosivos sen fume, cuxo nome común é cordita.

Meiklejohn, William, "Tulliallan: Four lads o’ pairts: Sir James Dewar (1842-1923)Arquivado 04 de marzo de 2016 en Wayback Machine.". Kincardine Local History Group. (en inglés)
"Sir James Dewar (1842–1923)". British Broadcasting Corporation, Broadcasting House, Portland Place, Londres. bbc.co.uk. 2004. (en inglés)
Bellis, Mary, "Inventors Sir James Dewar Arquivado 06 de decembro de 2012 en Archive.is". about.com. (en inglés)