iOS

iOS
	Logo da última versión
Desenvolvedor	Apple Inc.
Lanzamento	29 de xuño de 2007
En galego	Non
Modelo de desenvolvemento	Software privativo
Núcleo	XNU
Tipo de núcleo	Núcleo híbrido (XNU)
Licenza	APSL (Apple Public Source License) e Apple EULA (Licenza de software)
Última versión estable	iOS 1.13.3 18 de novembre de 2019
Estado actual	En permanente desenvolvemento
Sitio web	https://www.apple.com/ios/ios-13 en Inglés

iOS é un sistema operativo móbil da multinacional Apple Inc. Orixinalmente desenvolvido para o iPhone (iPhone OS), despois foi usado en dispositivos como o iPod touch e o iPad. Máis tarde, en iPad crearíase o sistema operativo iPad OS para substituír a iOS. Apple non permite a instalación de iOS en hardware de terceiros.

A última versión do sistema operativo é iOS 13 (aparecida en xuño de 2019) que substitúe a iOS 12^[1] co obxectivo principal de mellorar a experiencia de usuario, integrando cambios relevantes, entre eles o novo modo escuro ou a posibilidade de utilizar memorias externas coa app Arquivos do sistema.

Os elementos de control consisten en escorregadoiros, interruptores e botóns. A resposta ás ordes do usuario é inmediata e prové unha interface fluída. A interacción co sistema operativo inclúe xestos como esvaróns ou toques, que teñen definicións diferentes dependendo do contexto da interface. Utilízanse acelerómetros internos para conseguir que algunhas aplicacións respondan ao sacudir o dispositivo (por exemplo, para o comando desfacer) ou xiralo en tres dimensións (un resultado común é cambiar do modo vertical a apaisado ou horizontal).

iOS deriva de macOS, que á súa vez está baseado en Darwin BSD, e polo tanto é un sistema operativo Tipo Unix.

Historia[editar | editar a fonte]

Características[editar | editar a fonte]

Pantalla principal[editar | editar a fonte]

A pantalla principal (chamada «SpringBoard») é onde se encontran as iconas das aplicacións e o “Dock” na parte inferior da pantalla, onde se poden ancorar aplicacións de uso frecuente, aparece ao desbloquear o dispositivo ou ao premer o botón de inicio. A pantalla ten unha barra de estado na parte superior para mostrar datos, tales como a hora, o nivel de batería e a intensidade do sinal.

Carpetas[editar | editar a fonte]

Con iOS 4 introdúcese un sistema simple de carpetas. Pódese mover unha aplicación sobre outra e crearase unha carpeta podéndose agregar máis aplicacións a esta mediante o mesmo procedemento. O título da carpeta é seleccionado automaticamente polo tipo de aplicacións dentro dela, pero pode ser editado polo usuario.

Coa saída de iOS 7, a cantidade máxima de aplicacións por carpeta aumentou considerablemente, pois ao abrir unha carpeta móstranse 9 iconas (3x3) e, ao agregar máis aplicacións, vanse creando páxinas ás que se pode acceder esvarando sobre a pantalla.

Seguridade[editar | editar a fonte]

Antes da saída de iOS 7 ao mercado, existía un enorme índice de roubos dos diversos modelos de iPhone, o que provocou que o goberno estadounidense solicitara a Apple crear un sistema de seguridade infalible que inutilizara os equipos en caso de roubo. Foi creada entón a activación por iCloud, que solicita os datos de acceso da conta do usuario orixinal, o que permite bloquear e inutilizar o equipo ao perdelo ou ser vítima de roubo do mesmo. De igual maneira, é posíbel coñecer a localización vía GPS do dispositivo e mostrar mensaxes na pantalla. Ata a data non existe un método comprobado para evitar a activación de iCloud o que converte a iOS 7+ no SO móbil máis seguro do mercado. Coa chegada de iOS 9.1, é imposíbel encontrar vulnerabilidades que afecten ao dispositivo, levando a Apple, a ocupar o posto máis alto na lista dos softwares máis seguros. Non obstante, iOS 9.3 foi un completo fracaso en canto a seguridade e vulnerabilidade co Jailbreak. Porén, o 25 de agosto Apple liberou iOS 9.3.5 o cal reparaba esta vulnerabilidade.

Co lanzamento de iOS 10, usuarios reportaron unha gran vulnerabilidade con iCloud, ao poderse desactivar "Find My iPhone" (Buscar o Meu iPhone) sen ingresar o contrasinal do Apple ID.

Jailbreak[editar | editar a fonte]

O jailbreak de iOS é a forma de evitar as limitacións impostas por Apple en dispositivos que usen o sistema operativo a través do uso de kernels modificados e foi desenvolvido por Jay Freeman (saurik). A primeira persoa en conseguilo foi George Hotz (Geohotz). Tales dispositivos inclúen o iPhone, iPod Touch, iPad e a Apple TV de segunda xeración. O jailbreak permite aos usuarios acceder ao sistema de arquivos do sistema operativo, permitíndolles instalar aplicacións adicionais, extensións e temas que non están dispoñibles na App Store oficial. Un dispositivo con jailbreak pode seguir usando a App Store, iTunes e as demais funcións normais, como por exemplo realizar chamadas.

O jailbreak é necesario se o usuario quere executar software non autorizado por Apple. O tethered jailbreak require que o dispositivo estea conectado a un ordenador cada vez que se inicie o sistema, un untethered jailbreak permite ao dispositivo iniciar sen ningunha asistencia adicional e por último existe o semitethered jailbreak que consiste en executar o jailbreak a través dunha aplicación porque, ao reiniciar o sistema, eliminase o jailbreak.

O Digital Millennium Copyright Act ditamina que facer jailbreak a dispositivos Apple é legal nos Estados Unidos por agora, pero Apple anunciou que tal práctica invalida a garantía.

A ferramenta de Jailbreak está dispoñible en dispositivos con iOS 9.1/9.2/9.3.3 como máximo e con procesadores de 64bits, quedando fóra da posibilidade de “Hackeo” iDevices como iPod Touch 5G, iPhone 4S y iPhone 5, posto que, aínda que soporta iOS 9.3.3, o seu procesador é de 32bits. Pangu foi o encargado de realizar este Jailbreak, que se diferencia do resto de Jailbreaks publicados por esta compañía pola complexidade á hora de realizalo e a "caducidade" do mesmo, que require de renovación a licenza tras unha semana ou tras un ano de uso, dependendo do método utilizado.

Actualmente xa está dispoñíbel o jailbreak para as versións de iOS, 10.x ~ 10.2.1, coa axuda dunha ferramenta chamada "Yalu102" desenvolvida por Luca Tudesco.