Gran Premio do Xapón de 1999

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Xapón de 1999
Detalles da carreira
Carreira 16 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1999.
Trazado do circuíto de Suzuka.
Trazado do circuíto de Suzuka.
Data 3 de outubro 1999
Nome oficial XXIV Fuji Television Japanese Grand Prix
Localización Circuíto de Suzuka, Suzuka, Xapón
Percorrido Percorrido permanente de carreira
5´864 km
Distancia 53 voltas, 310´792 km
ClimaSeco, nubrado, suave
Pole position
Piloto Alemaña Michael Schumacher Ferrari
Tempo 1:37.470
Volta rápida
Piloto Alemaña Michael Schumacher Ferrari
Tempo 1:41.319 na volta 31
Podio
Primeiro Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes
Segundo Alemaña Michael Schumacher Ferrari
Terceiro Eddie Irvine Ferrari

O Gran Premio do Xapón de 1999 (oficialmente o XXV Fuji Television Japanese Grand Prix) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 31 de outubro de 1999, no Circuíto de Suzuka, Suzuka. Foi a décimo sexta rolda da tempada 1999 de Fórmula Un. A carreira de 53 voltas gañouna o piloto de McLaren (Mika Häkkinen) despois de comezar desde a segunda posición. Michael Schumacher terminou segundo nun Ferrari co seu compañeiro de equipo Eddie Irvine terminando terceiro. A vitoria de Häkkinen confirmouno como Campión do mundo de 1999. Ferrari tamén confirmouse como escudaría campioa do mundo.

Esta foi a última carreira de Toranosuke Takagi, Alessandro Zanardi e o Campión do Mundo de 1996 Damon Hill.

Informe[editar | editar a fonte]

Opcións no Campionato[editar | editar a fonte]

Entrando nesta carreira, Eddie Irvine lideraba o campionato de pilotos por catro puntos sobre Häkkinen, 70 a 66. Por conseguinte, Häkkinen necesitaba gañar a carreira ou terminar segundo con Irvine non máis arriba que quinto, ou terminar terceiro con Irvine terminando fóra dos seis primeiros.

A vitoria sobre Häkkinen daríalle o Campionato con independencia de onde rematara Irvine: aínda que Irvine terminase segundo, ambos pilotos terían 76 puntos pero Häkkinen tería cinco vitorias para os catro de Irvine. Do mesmo xeito, o finlandés sería Campión se terminase segundo con Irvine quinto (xa que tería tres segundos polos dous de Irvine), ou se remataba terceiro sen Irvine puntuando (xa que tería catro terceiros polos dous de Irvine).

Clasificación[editar | editar a fonte]

O compañeiro de equipo de Irvine, Michael Schumacher, logrou a pole position xunto a Häkkinen na primeira fila. David Coulthard foi o terceiro no segundo McLaren, Heinz-Harald Frentzen cuarto no Jordan. Irvine loitou todo o tempo, sufrindo un accidente na forquita, e só puido cualificar quinto, máis de 1´5 segundos máis lento que Schumacher e máis de 1´1 máis lento que Häkkinen. Os dez primeiros foron completados cos Prosts de Olivier Panis e Jarno Trulli, Johnny Herbert no Stewart, Ralf Schumacher no Williams e Jean Alesi no Sauber.

Carreira[editar | editar a fonte]

Häkkinen bateu a Schumacher na liña de saída, e Panis colocouse terceiro por diante de Irvine, Coulthard e Frentzen. O finlandés rapidamente construíu unha vantaxe cómoda e quedou claro que os Ferraris non podían igualalo.

Despois de que o alternador de Panis rompese na volta 20, Coulthard pasou a Irvine pola terceira posición durante a primeira rolda de boxes. Con todo, na volta 34, cometeu un erro e golpeou un muro, perdendo o morro. Parou en boxes e volveu a cunha volta perdida, xusto diante de Schumacher. Alegouse que o escocés freou deliberadamente ao piloto alemán, antes de retirarse varias voltas despois cun fallo hidráulico. Schumacher máis tarde criticou o comportamento de Coulthard.

Häkkinen eventualmente pasou pola bandeira a cadros cinco segundos por diante de Schumacher e logrou o seu segundo Campionato de Pilotos. Irvine terminou un minuto e medio por detrás de Schumacher en terceiro lugar, pero axudou a Ferrari a conseguir o seu primeiro Campionato de Construtores desde 1983. Os puntos secundarios foron para Frentzen, Ralf Schumacher e Alesi.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo diferenza
1 3 Alemaña Michael Schumacher Ferrari 1:37.470
2 1 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:37.820 +0.350
3 2 David Coulthard McLaren-Mercedes 1:38.239 +0.769
4 8 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 1:38.696 +1.226
5 4 Eddie Irvine Ferrari 1:38.975 +1.505
6 18 Francia Olivier Panis Prost-Peugeot 1:39.623 +2.153
7 19 Italia Jarno Trulli Prost-Peugeot 1:39.644 +2.174
8 17 Johnny Herbert Stewart-Ford 1:39.706 +2.236
9 6 Alemaña Ralf Schumacher Williams-Supertec 1:39.717 +2.247
10 11 Francia Jean Alesi Sauber-Petronas 1:39.721 +2.251
11 22 Jacques Villeneuve BAR-Supertec 1:39.732 +2.262
12 7 Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 1:40.140 +2.670
13 16 Rubens Barrichello Stewart-Ford 1:40.140 +2.670
14 9 Italia Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 1:40.261 +2.791
15 10 Austria Alexander Wurz Benetton-Playlife 1:40.303 +2.833
16 5 Italia Alessandro Zanardi Williams-Supertec 1:40.403 +2.933
17 12 Pedro Diniz Sauber-Petronas 1:40.740 +3.270
18 23 Ricardo Zonta BAR-Supertec 1:40.861 +3.391
19 15 Toranosuke Takagi Arrows 1:41.067 +3.597
20 21 España Marc Gené Minardi-Ford 1:41.529 +4.059
21 14 España Pedro de la Rosa Arrows 1:41.708 +4.238
22 20 Italia Luca Badoer Minardi-Ford 1:42.515 +5.045

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 53 1:31:18.785 2 10
2 3 Alemaña Michael Schumacher Ferrari 53 + 5.015 1 6
3 4 Eddie Irvine Ferrari 53 + 1:35.688 5 4
4 8 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 53 + 1:38.635 4 3
5 6 Alemaña Ralf Schumacher Williams-Supertec 53 + 1:39.494 9 2
6 11 Francia Jean Alesi Sauber-Petronas 52 + 1 volta 10 1
7 17 Johnny Herbert Stewart-Ford 52 + 1 volta 8
8 16 Rubens Barrichello Stewart-Ford 52 + 1 volta 13
9 22 Jacques Villeneuve BAR-Supertec 52 + 1 volta 11
10 10 Austria Alexander Wurz Benetton-Playlife 52 + 1 volta 15
11 12 Pedro Diniz Sauber-Petronas 52 + 1 volta 17
12 23 Ricardo Zonta BAR-Supertec 52 + 1 volta 18
13 14 España Pedro de la Rosa Arrows 51 + 2 voltas 21
14 9 Italia Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 47 Motor 14
Ret 15 Toranosuke Takagi Arrows 43 Caixa de cambios 19
Ret 20 Italia Luca Badoer Minardi-Ford 43 Motor 22
Ret 2 David Coulthard McLaren-Mercedes 39 Hidráulica 3
Ret 21 España Marc Gené Minardi-Ford 31 Caixa de cambios 20
Ret 7 Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 21 Fatiga 12
Ret 18 Francia Olivier Panis Prost-Peugeot 19 Alternador 6
Ret 19 Italia Jarno Trulli Prost-Peugeot 3 Motor 7
Ret 5 Italia Alessandro Zanardi Williams-Supertec 0 Eléctrico 16
fontes:[1][2]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
  • Texto en negra indica aos campión do mundo de 1998.


Carreira anterior:
Gran Premio de Malaisia de 1999
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1999
Carreira seguinte:
Gran Premio de Australia de 2000
Carreira anterior:
Gran Premio do Xapón de 1998
Gran Premio do Xapón Carreira seguinte:
Gran Premio do Xapón de 2000

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1999 Japanese Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 9 de xaneiro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  2. "1999 Japanese GP: Classification". ChicaneF1.com. Consultado o 2 de agosto de 2007. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]