Gran Premio do Brasil de 1994

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Brasil de 1994
Detalles da carreira
Carreira 1 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1994.
Trazado do circuíto de Interlagos.
Trazado do circuíto de Interlagos.
Data 27 de marzo 1994
Nome oficial XXIII Grande Prêmio do Brasil
Localización Autódromo José Carlos Pace
São Paulo, Brasil
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´325 km
Distancia 71 voltas, 307´075 km
ClimaAsollado
Pole position
Piloto Ayrton Senna Williams-Renault
Tempo 1:15.962
Volta rápida
Piloto Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford
Tempo 1:18.455 na volta 7
Podio
Primeiro Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford
Segundo Damon Hill Williams-Renault
Terceiro Francia Jean Alesi Ferrari

O Gran Premio do Brasil de 1994 (oficialmente o XXIII Grande Prêmio do Brasil) foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 27 de marzo de 1994 no circuíto de Interlagos de São Paulo. Foi a primeira carreira da tempada de 1994. A carreira de 71 voltas gañouna Michael Schumacher, pilotando un Benetton - Ford, logo de comezar desde a segunda posición. O heroe local Ayrton Senna logrou a pole position no seu Williams-Renault e liderou antes de ser superado por Schumacher na primeira rolda de paradas en boxes, logo do cal separouse. O compañeiro de equipo de Senna, Damon Hill finalizou segundo, con Jean Alesi terceiro nun Ferrari.

Informe[editar | editar a fonte]

Pre-Carreira[editar | editar a fonte]

A primeira carreira da tempada de 1994 viu debutar a cinco pilotos na F1: Heinz-Harald Frentzen, Olivier Panis, Jos Verstappen, Olivier Beretta e Roland Ratzenberger. Tamén houbo dous novos equipos: Simtek, que anteriormente participara na F1 como os diseñadores do Andrea Moda S921 en 1992, e Pacific Racing, que gozara de moito éxito nas fórmulas menores.

Cualificación[editar | editar a fonte]

Na súa primeira carreira con Williams, Ayrton Senna logrou a pole position por 0.3 segundos sobre Michael Schumacher no Benetton. Jean Alesi foi terceiro no seu Ferrari, máis dun segundo detrás de Schumacher, con Damon Hill cuarto no outro Williams. Frentzen impresionou ao tomar o quinto posto no seu Sauber, mentres que Gianni Morbidelli, de volta na F1 logo de disputar o Campionato de Superturismo Italiano de 1993, obtivo o sexto posto no seu Footwork. O top ten foi completado por Karl Wendlinger no segundo Sauber, Mika Häkkinen no McLaren, Verstappen no segundo Benetton e Ukyo Katayama no Tyrrell.

Carreira[editar | editar a fonte]

Na saída, Senna liderou desde a pole position, mentres que Alesi superou a Schumacher. Schumacher retomou o segundo lugar na 2ª volta e comezou a perseguir a Senna, que lograra unha vantaxe de 4 segundos nas primeiras voltas. Antes de deterse no pit, Schumacher reducira a brecha a pouco máis dun segundo, e na volta 21 o dúo de cabeza entrou ao pit lane xuntos. Malia que ambos equipos executaron a mesma estratexia de combustible, a parada de Schumacher foi máis rápida que a de Senna, e así tomou o liderado.

Na volta 35 houbo un accidente de catro autos como Eddie Irvine e Verstappen achegáronse ao Ligier de Éric Bernard. Os tres estábanse achegando rapidamente ao McLaren de Martin Brundle que sufrira unha falla no motor. Ante á posibilidade de chocar co McLaren, Irvine virou cara á esquerda cando Verstappen intentou un adiantamento nese lado forzando así a Verstappen á herba, Verstappen perdeu o control do seu auto e deu unha voltereta sobre o McLaren mentres que Bernard tomou medidas de escape á dereita. O casco de Brundle foi impactado polo Benetton voador aínda que escapou dunha lesión grave. Irvine foi sancionado posteriormente pola FIA cunha prohibición dunha carreira, que se aumentou a tres despois de que a apelación de Jordan rexeitárase. Irvine xa estaba baixo investigación debido a un incidente con Senna en Suzuka o ano anterior.

Schumacher aumentou a súa vantaxe a 10 segundos logo da segunda rolda de paradas en boxes, logo do cal Senna comezou a acercarse. Na volta 55, o par dobraran a Hill que marchaba no terceiro lugar e a brecha baixara a 5 segundos, pero Senna perdeu o control do seu Williams e retirouse. Despois da retirada de Senna, Schumacher gañou comodamente, unha volta por diante de Hill no segundo lugar e Alesi que terminou terceiro. Rubens Barrichello, Katayama e Wendlinger completaron os seis primeiros, Katayama anotou os seus primeiros puntos.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 2 Ayrton Senna Williams-Renault 1:16.386 1:15.962
2 5 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 1:16.575 1:16.290 +0.328
3 27 Francia Jean Alesi Ferrari 1:17.772 1:17.385 +1.423
4 0 Damon Hill Williams-Renault 1:18.270 1:17.554 +1.592
5 30 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Sauber-Mercedes 1:18.144 1:17.806 +1.844
6 10 Italia Gianni Morbidelli Footwork-Ford 1:18.970 1:17.866 +1.904
7 29 Austria Karl Wendlinger Sauber-Mercedes 1:17.982 1:17.927 +1.965
8 7 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Peugeot 1:18.122 1:19.576 +2.160
9 6 Países Baixos Jos Verstappen Benetton-Ford 1:18.787 1:18.183 +2.221
10 3 Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 1:19.519 1:18.194 +2.232
11 9 Christian Fittipaldi Footwork-Ford 1:18.730 1:18.204 +2.242
12 4 Mark Blundell Tyrrell-Yamaha 1:19.045 1:18.246 +2.284
13 20 Francia Érik Comas Larrousse-Ford 1:18.990 1:18.321 +2.359
14 14 Rubens Barrichello Jordan-Hart 1:18.759 1:18.414 +2.452
15 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:18.659 sen tempo +2.697
16 15 Eddie Irvine Jordan-Hart 1:19.269 1:18.751 +2.789
17 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 1:18.931 1:18.855 +2.893
18 8 Martin Brundle McLaren-Peugeot 1:18.864 13:18.601 +2.902
19 26 Francia Olivier Panis Ligier-Renault 1:19.304 1:19.533 +3.342
20 25 Francia Éric Bernard Ligier-Renault 1:19.396 1:19.633 +3.434
21 12 Johnny Herbert Lotus-Mugen-Honda 1:19.798 1:19.483 +3.521
22 24 Italia Michele Alboreto Minardi-Ford 1:19.517 sen tempo +3.555
23 19 Olivier Beretta Larrousse-Ford 1:19.922 1:19.524 +3.562
24 11 Portugal Pedro Lamy Lotus-Mugen-Honda 1:21.029 1:19.975 +4.013
25 34 Francia Bertrand Gachot Pacific-Ilmor 1:22.495 1:20.729 +4.767
26 31 Australia David Brabham Simtek-Ford 1:22.266 1:21.186 +5.224
27 32 Austria Roland Ratzenberger Simtek-Ford 1:22.707 1:23.109 +6.745
28 33 Francia Paul Belmondo Pacific-Ilmor sen tempo sen tempo

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 71 1:35:38.759 2 10
2 0 Damon Hill Williams-Renault 70 + 1 volta 4 6
3 27 Francia Jean Alesi Ferrari 70 + 1 volta 3 4
4 14 Rubens Barrichello Jordan-Hart 70 + 1 volta 14 3
5 3 Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 69 + 2 voltas 10 2
6 29 Austria Karl Wendlinger Sauber-Mercedes 69 + 2 voltas 7 1
7 12 Johnny Herbert Lotus-Mugen-Honda 69 + 2 voltas 21
8 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 69 + 2 voltas 15
9 20 Francia Érik Comas Larrousse-Ford 68 + 3 voltas 13
10 11 Portugal Pedro Lamy Lotus-Mugen-Honda 68 + 3 voltas 24
11 26 Francia Olivier Panis Ligier-Renault 68 + 3 voltas 19
12 31 Australia David Brabham Simtek-Ford 67 + 4 voltas 26
Ret 2 Ayrton Senna Williams-Renault 55 Trompo 1
Ret 8 Martin Brundle McLaren-Peugeot 34 Colisión 18
Ret 15 Eddie Irvine Jordan-Hart 34 Colisión 16
Ret 6 Países Baixos Jos Verstappen Benetton-Ford 34 Colisión 9
Ret 25 Francia Éric Bernard Ligier-Renault 33 Colisión 20
Ret 4 Mark Blundell Tyrrell-Yamaha 21 Trompo 12
Ret 9 Christian Fittipaldi Footwork-Ford 21 Caixa de cambios 11
Ret 30 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Sauber-Mercedes 15 Trompo 5
Ret 7 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Peugeot 13 Motor 8
Ret 24 Italia Michele Alboreto Minardi-Ford 7 Motor 22
Ret 10 Italia Gianni Morbidelli Footwork-Ford 5 Caixa de cambios 6
Ret 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 5 Motor 17
Ret 19 Olivier Beretta Larrousse-Ford 2 Colisión 23
Ret 34 Francia Bertrand Gachot Pacific-Ilmor 1 Colisión 25
NSC 32 Austria Roland Ratzenberger Simtek-Ford
NSC 33 Francia Paul Belmondo Pacific-Ilmor
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias[editar | editar a fonte]

  1. "1994 Brazilian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 6 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio de Australia de 1993
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1994
Carreira seguinte:
Gran Premio do Pacífico de 1994
Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1993
Gran Premio do Brasil Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1995