Gran Premio de Suecia de 1975
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 7 de 14 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1975. | ||
 Trazado do circuíto de Escandinavia | ||
| Data | 8 de xuño de 1975 | |
| Nome oficial | Gran Premio de Suecia | |
| Localización | Scandinavian Raceway, Anderstorp, Suecia | |
| Percorrido | Circuíto permanente 4´025 km km | |
| Distancia | 80 voltas, 322 km. km | |
| Clima | Seco | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Vittorio Brambilla
|
March-Ford |
| Tempo | 1:24.630[1] | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Niki Lauda
|
Ferrari |
| Tempo | 1:28.267[2] na volta 61 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Niki Lauda
|
Ferrari |
| Segundo |  Carlos Reutemann
|
Brabham-Ford |
| Terceiro |  Clay Regazzoni
|
Ferrari |
O Gran Premio de Suecia de 1975 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 8 de xuño de 1975 no Scandinavian Raceway en Anderstorp, Suecia. Foi a sétima carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1975.
Foi o sexto Gran Premio de Suecia despois do que se levou a cabo por primeira vez como o Gran Premio de Suecia de verán en 1933, e o terceiro, que se celebrou no circuíto escandinavo. Levouse a cabo sobre 80 voltas ao circuíto de catro quilómetros para un distancia de carreira de 322 quilómetros.
A carreira foi gañada polo piloto austríaco Niki Lauda pilotando un Ferrari 312T. Logrou a vitoria sobre o Brabham BT44B do piloto arxentino Carlos Reutemann. O compañeiro de equipo de Lauda en Ferrari, o suízo Clay Regazzoni terminou terceiro. Foi a terceira vitoria consecutiva de Lauda na tempada logo dos Grandes Premios de Mónaco e Bélxica. A vitoria reforzou o seu liderado no campionato aumentando a dez puntos a distancia con Reutemann e desprazando a Emerson Fittipaldi do segundo lugar.
Informe da carreira[editar | editar a fonte]
Vittorio Brambilla logrou a pole position, mentres que Lauda clasificou quinto máis rápido e o seu compañeiro de equipo Clay Regazzoni 11º. Na carreira Brambilla púxose por diante, pero na volta 16 foi superado polo Brabham de Carlos Reutemann e, finalmente, tivo que retirarse cun pneumático dianteiro con ampolas. Tom Pryce tivo que entrar en boxes antes de tempo debido a que o acelerador estaba atascado pola area, mentres que Patrick Depailler sufriu unha fuga no circuíto de freo. Hunt retirouse na volta 22 cunha fuga no tubo do freo, Regazzoni e Mario Andretti escalaron postos. Jean-Pierre Jarier perdeu o segundo posto por falta de presión de aceite na volta 38. O mozo Tony Brise estaba mostrando pouco respecto polos seus maiores, superando a Mark Donohue e Ronnie Peterson e logo a Emerson Fittipaldi. A batalla que seguiu freounos e John Watson no Surtees situouse detrás deles. Mentres tanto, Lauda estaba progresando de xeito constante a través da pista e na volta 42 era segundo. Fixo unha serie de voltas rápidas, beneficiándose dun composto de pneumático máis duro, pechou a Reutemann e chegoulle para gañar o Grand Prix por 6 segundos. Reutemann terminou segundo con Regazzoni, no outro Ferrari 312T, terceiro. Brise tiña a súa caixa de cambios atascada na cuarta e cedeu ante Donohue, pero no seu terceiro Gran Premio gañou o seu primeiro punto no campionato do mundo e o primeiro para Graham Hill como construtor. Foi o único punto da prometedora pero breve carreira de Brise na F1. Fittipaldi tivo problemas de freos e foi superado por Jody Scheckter ao final carreira para terminar no oitavo lugar.
Clasificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 12 | Niki Lauda
|
Ferrari | 80 | 1:59:18.319 | 5 | 9 |
| 2 | 7 | Carlos Reutemann
|
Brabham-Ford | 80 | + 6.288 | 4 | 6 |
| 3 | 11 | Clay Regazzoni
|
Ferrari | 80 | + 29.095 | 12 | 4 |
| 4 | 27 |  Mario Andretti
|
Parnelli-Ford | 80 | + 44.380 | 15 | 3 |
| 5 | 28 | Mark Donohue
|
Penske-Ford | 80 | + 1:30.763 | 16 | 2 |
| 6 | 23 |  Tony Brise
|
Hill-Ford | 79 | + 1 volta | 17 | 1 |
| 7 | 3 | .svg){kind=small} Jody Scheckter
|
Tyrrell-Ford | 79 | + 1 volta | 8 | |
| 8 | 1 |  Emerson Fittipaldi
|
McLaren-Ford | 79 | + 1 volta | 11 | |
| 9 | 5 |  Ronnie Peterson
|
Lotus-Ford | 79 | + 1 volta | 9 | |
| 10 | 32 | Torsten Palm
|
Hesketh-Ford | 78 | Sen gasolina | 21 | |
| 11 | 26 |  Alan Jones
|
Hesketh-Ford | 78 | + 2 voltas | 19 | |
| 12 | 4 |  Patrick Depailler
|
Tyrrell-Ford | 78 | + 2 voltas | 2 | |
| 13 | 14 | Bob Evans
|
BRM | 78 | + 2 voltas | 23 | |
| 14 | 20 | Damien Magee
|
Williams-Ford | 78 | + 2 voltas | 22 | |
| 15 | 6 |  Jacky Ickx
|
Lotus-Ford | 77 | + 3 voltas | 18 | |
| 16 | 18 | John Watson
|
Surtees-Ford | 77 | + 3 voltas | 10 | |
| 17 | 30 | Wilson Fittipaldi
|
Fittipaldi-Ford | 74 | + 6 voltas | 25 | |
| Ret | 16 | Tom Pryce
|
Shadow-Ford | 53 | Trompo | 7 | |
| Ret | 21 | Ian Scheckter
|
Williams-Ford | 49 | Roda | 20 | |
| Ret | 22 | Vern Schuppan
|
Hill-Ford | 47 | Transmisión | 26 | |
| Ret | 8 | Carlos Pace
|
Brabham-Ford | 41 | Trompo | 6 | |
| Ret | 17 | Jean-Pierre Jarier
|
Shadow-Ford | 38 | Motor | 3 | |
| Ret | 9 | Vittorio Brambilla
|
March-Ford | 36 | Transmisión | 1 | |
| Ret | 2 |  Jochen Mass
|
McLaren-Ford | 34 | Temperatura | 14 | |
| Ret | 24 | James Hunt
|
Hesketh-Ford | 21 | Freos | 13 | |
| Ret | 10 | Lella Lombardi
|
March-Ford | 10 | Sistema combustible | 24 |
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 6 mellores resultados das primeiras 7 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.
| Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1975 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1975 |
Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1975 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Suecia de 1974 |
Gran Premio de Suecia | Carreira seguinte: Gran Premio de Suecia de 1976 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 80. ISBN 0-85429-380-9.
- ↑ Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 82. ISBN 0-85429-380-9.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-15.