Gran Premio de Italia de 1955
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 7 de 7 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1955. | ||
 Trazado do circuíto de Monza. | ||
| Data | 11 de setembro 1955 | |
| Nome oficial | XXVI Gran Premio d'Italia | |
| Localización | Circuíto de Monza, Monza,Italia | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 10´00 km | |
| Distancia | 50 voltas, 500´00 km | |
| Clima | Solleiro, seco | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Juan Manuel Fangio
|
Mercedes |
| Tempo | 2:46.5 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Stirling Moss
|
Mercedes |
| Tempo | 2:46.9 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Juan Manuel Fangio
|
Mercedes |
| Segundo |  Piero Taruffi
|
Mercedes |
| Terceiro | Eugenio Castellotti
|
Ferrari |
O Gran Premio de Italia de 1955 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 11 de setembro de 1955 no circuíto de Monza. Foi a sétima e derradeira carreira da tempada de Fórmula Un de 1955.
Por mor da Traxedia de Le Mans de 1955, o campionato estaba aínda aberto despois do GP do Reino Unido, aínda que logo desa carreira (co Gran Premio de Francia que xa cancelado) cancelaronse tamén os Grandes Premios alemán, suízo e español. Isto significaba que Fangio gañou o campionato de pilotos do mundo por 3ª vez e segunda vez consecutiva.
Un novo peralte de formigón construíuse sobre o lugar onde estaba o peralte orixinal lixeiramente máis suave, e a trazada de 10 km do circuíto de Monza utilizouse por primeira vez desde 1933. A Curva Sur tamén foi modificada a partir de 2 curvas a dereita nunha curva coñecida como a "Parabolica".
Clasificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 18 | Juan Manuel Fangio
|
Mercedes | 50 | 2:25:04.4 | 1 | 8 |
| 2 | 14 | Piero Taruffi
|
Mercedes | 50 | +0.7 | 9 | 6 |
| 3 | 4 | Eugenio Castellotti
|
Ferrari | 50 | +46.2 | 4 | 4 |
| 4 | 36 |  Jean Behra
|
Maserati | 50 | +3:57.5 | 6 | 3 |
| 5 | 34 | Carlos Menditeguy
|
Maserati | 49 | +1 volta | 16 | 2 |
| 6 | 12 | Umberto Maglioli
|
Ferrari | 49 | +1 volta | 12 | |
| 7 | 28 | Roberto Mieres
|
Maserati | 48 | +2 voltas | 7 | |
| 8 | 8 | Maurice Trintignant
|
Ferrari | 47 | +3 voltas | 15 | |
| 9 | 40 |  John Fitch
|
Maserati | 46 | +4 voltas | 20 | |
| 10 | 6 | Mike Hawthorn
|
Ferrari | 38 | Caixa de cambios | 14 | |
| Ret | 20 |  Karl Kling
|
Mercedes | 32 | Caixa de cambios | 3 | |
| Ret | 30 | Luigi Musso
|
Maserati | 31 | Caixa de cambios | 10 | |
| Ret | 38 | Horace Gould
|
Maserati | 31 | Suspensión | 21 | |
| Ret | 16 | Stirling Moss
|
Mercedes | 27 | Motor | 2 | 1 |
| Ret | 26 | Jacques Pollet
|
Gordini | 26 | Motor | 19 | |
| Ret | 22 |  Hernando da Silva Ramos
|
Gordini | 23 | Sistema combustible | 18 | |
| Ret | 32 | Peter Collins
|
Maserati | 22 | Suspensión | 11 | |
| Ret | 42 | Harry Schell
|
Vanwall | 7 | Suspensión | 13 | |
| Ret | 24 | Jean Lucas
|
Gordini | 7 | Motor | 22 | |
| Ret | 44 | Ken Wharton
|
Vanwall | 0 | Inxección | 17 | |
| NTS | 2 | Nino Farina
|
Ferrari | Pneumático | 5 | ||
| NTS | 10 | Luigi Villoresi
|
Ferrari | Pneumático | 8 | ||
| NTS | 46 | Luigi Piotti
|
Arzani-Volpini-Maserati | Motor |
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
| Pos | Piloto | Puntos | |
|---|---|---|---|
|
1 | Juan Manuel Fangio
|
40 (41) |
|
|
2 | Stirling Moss
|
23 |
 3
|
3 | Eugenio Castellotti
|
12 |
 1
|
4 | Maurice Trintignant
|
11 1⁄3 |
| 1
|
5 | Nino Farina
|
10 1⁄3 |
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos. Só os cinco mellores resultados contan para o campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son a puntuación total obtida.
Notas[editar | editar a fonte]
- Pole position: Juan Manuel Fangio - 2:46.5
- Volta rápida: Stirling Moss - 2:46.9
- Líderes por volta:
- Juan Manuel Fangio 49 voltas (1-7 e 9-50)
- Stirling Moss 1 volta (8)
- Debut nun Gran Premio para: Luigi Piotti. Única aparición nun Gran Premio de Jean Lucas.
- Derradeiro Gran Premio para: Nino Farina, John Fitch, Karl Kling, Roberto Mieres, Jacques Pollet, e Ken Wharton.
- Primeira vez: Carlos Menditeguy (puntos).
- Dos 4 coches Mercedes, Fangio e Moss pilotaron autos simplificados pechados; Kling e Taruffi pilotaron monoprazas.
- Último Gran Premio na Fórmula 1 de Mercedes ata o Gran Premio de Bahrein de 2010, e última vitoria ata o Gran Premio da China de 2012.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Italia de 1955 |
| Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1955 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1955 |
Carreira seguinte: Gran Premio da Arxentina de 1956 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1954 |
Gran Premio de Italia | Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1956 |